çok sevdiğiniz kız kardeşinizin bı türlü çözüme ulaşmayan problemlerinden sıkılıp araya mesafe koyar mıydınız ?
yaptığı zekadan yoksun saçma sapan evliliğinde yaşadığı problemleri evlendiği günden beri kafamdan aşağı boca ediyor. çocuğuyla beraber zor bı durumda farkındayım psikolojik olarak elimden geleni yapıyorum ama artık ben de yıprandım. kendisi bı adım atmıyor ama sürekli şikayet ediyor. çok da akıllı sayılmaz kardesim. okulu bıraktı ben evlenecem dedi. evlendi rezalet bı halde. kimsemiz yok, maddi durumumuz yok. kendim de asgari ücretle kıt kanaat 1+0 bı evde yaşamaya çalışıyorum. gel dedim bari birlikte bir şeyler yaparız, en kötü sen de asgrai ücretki bı ise gider çocuğu bı şekilde aramızda buyuturuz ama yok, yapmıyor. eşim evde değilken ev bana kalıyor, hakaret etse de akşamlari işten geldikten sonra bı iki saat dayanıyorum diyor. iyi diyorum sen bilirsin ama yine de sürekli derdini üstüme boca ediyor, sıkıldım bunaldım artık. kardeşimde zeka olmadığı için korunmuyor tabi, ipleri eşine vermiş. adam geçen gün ikinci lazım demiş bu salak da ay ben istemiyorum diyor. madem istemiyorsun korunsana, yok diyo hap kullananamam. bu iyice kendini dibe batırıyor ve ben bunu görünce sinirden deliriyorum artık. onunla konuşup arama mesafe koymak istiyorum ama içim de el vermiyor.