şehir dışına yatılı misafirliğe gittiğimiz evde hissettiklerim… sizce yanlış mı düşünüyorum ?uzun bir anlatım olacak?

1. Ben de aile ortamı olduğunda kuzenimle kuytularda takılırdım çünkü o ortam çok sıkıcı gelirdi üstüne alınmaya gerek yok bence.

2. Kocanla gezsene. Hoşlanmıyorlar belki senden neden bunu bu kadar icsellestirdin ki kırk yılda bir göreceğin insanlar

3. Düşüncen yanlış değil, misafirsen bir iki kelam etmemeleri saygısızlık ama sürekli ilgilenmelerini de bekleyemezsin. Bayramda misafir gelsin istememiş olabilirler. Kendi planları olabilir başka arkadaşlarıyla ama evdeyken bir kahveye çağırıp biraz sohbet etseler iyi olurdu. Pasif agrasif yapıp surat da asma, sen de ona göre davranırsın sana geldiklerinde. Onlar seninle sohbet etmiyorsa sen de onlarla etme. Bundan sonraki tavrın mesafeli olsun. Ben olsaydım benden bir daha sıcak kanşı bir yaklaşım göremezler ama saygısızlık da etmem, bir iki small talk tamam. 

4. Enerjiniz tutmamıştir süslü sende onlarla muhattap olma

5. Bence de ayıp etmişler. Senden küçük olan ergenliğini üstünden atamamıştır diyelim hadi, senden büyük olan neden akıl edemiyor? Benim 2 abim var ikisinin de eşleriyle yaşım yakın, kuzenlerimle aynı ortamda asla görmezden gelip dışlamam böyle. Sevmediğim biri olsalar bile çağırırım sevdiğim yerlere götürürüm gezdiririm, misafir sonuçta, ki ben seviyorum ikisini de.

Ama şeye anlam veremedim, dün neden yanınıza geldiler ki siz mi çağırdınız? Ben olsam anlık plan yapıp "biz şuraya gideceğiz siz de eve geçin isterseniz" derdim. Emrivakiyse emrivaki, yüzsüzlük yapmışlar bir de.

6. Aşkım seni sevmemişler ama ne kadar sevmeseler de bir iki small talk yapılır ya haklısın. 

Ya da yabaniler, yaşınız kaç bilmiyorum da benim kardeşim öyle mesela çok az kişiye yanaşır. Çok az kişiyle muhabbet eder, small talk bile yapmaz kardeş kaç yaşında bilmiyorum ama benimki ergen arada oluyor böyle şeyler diğeri 5 yaş büyük demişsin gerçi. Haklısın yani hiç sallama. Sen de onlara öyle davran. 

7. birtakım şeylere gereksiz takılmışsın, yeni evlisin sanırım. insanlar zamanla kabul görür. çok takmamalısın. 

not: bir aile danışmanı 

8. Ben kimseye şahsen misafir diye akraba diye yakın davranmıyorum, kimsenin de kimseye öyle bir borcu yok. Siz de sizden bir şey istediklerinde yardım etmek zorunda değilsiniz zaten. Kimse sizi eğlendirmek zorunda değil, onlar yokmuş gibi davranın geçin.

9. Kardeşi dediğim eşimin kardeşi. O da var. Yaşlar ortalama olarak söyleyeyim kız kardeşi 20lerin başlarında, ben 20lerimin sonlarındayım, eşimin kız kuzeni ise 30larının başlarında. Birbirimizi yeni tanımıyoruz, sık sık yaşadığımız şehire gelirler. Biz eşimle +5 yıldır beraberiz. Evet yabani denilebilir ama herkese karşı böyle değiller gibi geliyor, o nedenle kişisel algılamaya başladım. Bizim o tarafa geldiklerinde evli değilken de program yapılırdı otururduk. O zamanlarda da bana soğuk gelirlerdi ama bakıyorum kuzeninin arkadaşının eşi mesela geldiğinde daha sıcak davranıyorlar sanki. Bir problem geçmedi aramızda, pek sevilmediğimi hissediyorum da açıkçası ama nedenini anlayamıyorun. Enerjimiz elbette tutmamış olabilir ama burada kastettiğim sürekli dip dibe olmak, her seferşnde görüşmek, hep muhabbet etmek değil elbette. Ama bu kadarı da anormal geliyor. Bireysel plan program elbette yapılabilir, beraber takılmak istemiş olabilirler dışarıda ama sanki yokmuşum gibi böyle umursamaz davranılmasına kafamı takıyorum. Kardeşi biraz daha konuşkan ama mesafeli, o bile başkalarına daha samimi, temassal olarak da öyle yani sarılmak öpmekten bahsediyorum. Ne soğuk bi tipimdir ne de çok sulu. Dozunda espri yaptığımı düşünüyorum hani hep beraber otururken eskiden muhabbet de ederdik ama 3 gündür kendimi dış kapının mandalı gibi hissediyorum. Evin büyükleri asla böyle hissetmiyorlar elbette ama diğerleriyle akran sayılırız. zaten hep eşimleyim burada problem yok ama kendi ailemden örnek vermem gerekirse toplandığımızda bir evde, kızlar bir süre sonra kendi arasında sohbet eder, takılır. Hatta kız kıza kuzenimin eşini alıp çıktığımız olur erkekleri bırakıp. Birbirimize illa aşırı bayılmamız gerekmiyor ki. Görgü denilen bir şey var. Kimsenin tavuğuna kış da demiyorum. Hep benimle oturmak zorunda da değiller ama buzdolabı gibi olunmasına, evde biz yokmuşuz gibi bu kadar ayrık planlar yapılmasına da gerek yok. Bizim şehire geldiklerinde biz böyle yapmıyoruz en azından eşimle ben. Kız kardeşi ve kuzeni yine bireysel planını da yaparlar. Turistik ziyarette de aslında bir gün öncesinden gidileceğini belliydi, gençler olarak. Sabah uyandık öğrendik ki onlar kalkıp kahvaltıya gitmişler dışarı, biz çıkınca yanımıza geleceklermiş, ki öyle de oldu. Sonra yine ayrıldılar bizden. Zaten durdukları da 1 saat ve sıfır diyalog. Kendi aralarında muhabbet, ben de eşim ve kızeniyle yürüyorum konuşuyorum genelde. Sinirim bozulduğu için de hiç laf atmadım, suratlarına bile doğru düzgün bakmadım. Modum çok düştü, gergindim ve bunu karşı tarafa hissettirdiğimi düşünüyorum, bugün evde kız kuzeni(benden büyük olan) hiç pas vermedi, ki evde de durmadı yine çıktı gitti. Ama bu anormal bi durum gibi geliyor.

10. Aman dert ettiğin şeye bak. Gereksiz gereksiz işler. Yakın olsanız ne olur olmasanız ne olur. Çık kocanla gez kaynananla gez amaaaaaan öf