süslülerin an itibariyle aklından geçenler

2100. Bayramda kullanırım evde wifi yok diye Dk sms internet paketi yaptım. Dk'nın %1 ini bile bitirememişim. Sms zaten bir tane bile harcamadım. 3 arkadaşımı aradım. İkisiyle de 5 dk bile konuşamadım. Bir tanesi zaten açmadı. Şuraya gidiyorum şunu yapcam diyip kapattılar. Zaten 2 ayda bir konuşuyoruz. İnsanın canı her zaman ulaşabileceği sevip sevilebileceği birisini istiyor. Yalnızlık zormuş. Sevilmek ne büyük bir lütuf ne büyük nimet

2099. Her şey yanıt verilmeyi hak etmez. 

2098. İyi kalpli, sevgi dolu, birbirini seven-saygi gösteren çocuklari için içi titreyen anne babalara sahip olanlar çok şanslı. Hayatta sağlıktan sonra en büyük şans iyi bir ebeveyne sahip olmak. Geri kalan insanlar geliyor gidiyor, zaten ailen sana yetiyorsa gelenin gidenin de pek önemi olmuyor. Ben bunu dün bir kez daha anladım. Babam bütün akşam bize nefret dolu bakışlar atarken, ben bir kez daha nasıl bir boşluğum olduğunu gördüm o salonda.Babasıyla iyi anlaşan tam bir baba-kiz, arkadaş gibi olanların nasıl hissettiğini çok merak ediyorum, O kadar hiçbir fikrim yok ki. Hiç olmasaydı daha bile iyi hissederdim sadece bunu biliyorum (gizlinot: :'))

2097. Hayran olduklarınız da bana hayran...(bir hayat tecrübesi) 

2096. Marmarayda saldırı haberi çıkmadı aklımdan. Kızla oğlan öpüşüyormuş da (gizlinot: Kimi haberlere göre el ele tutuşuyormuş) çomar da uyarmış da (gizlinot: Kimbilir nasıl bir uyarma ki o konuda uyarının en kibarı bile hadsizlikken) sonunda "yanında ailesi varken öpüşülmesine" dayanamayıp saldırmış. Bak bak. Sonradan ekşisözlükte birkaç kişi de sözkonusu gençlerin roman olduğunu, olayın çarpıtıldığını yazmış. O zaman öyle desin. romanlardı, toplumdaki genel kanıya uygun olarak taşkın ve agresiflerdi, laf attılar rahatsız ettiler desin mesela. Olay öyleydiyse bile çomarın olayı "el ele tutuştular ailemin önünde öpüştüler" diye ifade etmesi tek başına yeterince şey anlatır.

Ayrıca sözkonusu oğlanın da fiziksel saldırıya aynı şekilde karşılık verdiği konuşulmuş. Napsaydı, sevgilisiyle karşılıklı yere yatıp dayağın bitmesini mi bekleselerdi? Pardon beyefendi birey haklarına müdahale edemezsiniz diye anayasa veya yönetmelik mi anlatsalardı? 

"Öpüşme diyorlar ama şimdi bilemiyorum uzun uzun sevişme gibi öpüşmeyse hak etmiş olabilirler" diyenler anlamıyor mu bugün marmarayda öpüşen hak ediyorsa yarın kol kola sahilde yürüyen hak eder, öbür gün havalimanında sarılarak vedalaşan hak eder, bir bakmışsın bir kafede karşılıklı oturup göz göze sohbet ettiğin için saldırıya uğramışsın.

2095. Ablam, eniştem ve eşimle yazliktayız.

Arda güler gol attığında eşim gol be diyerek sevinirken, eniştem off t*cavuz etti diyerek sevindi. Hiçbir yorum yapmadan sofradan kalktım.

Erkeklerden ve zihniyetlerinden nefret ediyorum. Toplanıp ailecek tatile çıksan, maç izlesen, dizi izlesen, sohbet etsen hep böyle inanılmaz berbat yorumlar duyabiliyorsun. Sen hayatındaki kişiyi doğru seçsen, ablan, teyzen seçememiş olabiliyor. Twitter incelleri kadar rezil biriyle istemeden akraba olduğum için iğreniyorum.

2094. Süslüler heves ettiğim şeylerin kursağımda kalması çok üzüyor. Sevgilim tarafından çok seviliyorum bunun farkındayım ama isterdim ki gelecek planlarında beni daha net bulundursun. Bu şekilde bana soru işaretleriyle dolu bi ilişki yaşatmasın. Ne bileyim bi hevesi olsun. Kendi gelsin ailemle tanıştırmak istiyorum desin. Bunları ben içten içe beklemeyeyim o istesin. Ama olmadı öyle.Elimizden geldiğince sağlıklı bi ilişki yürütmeye çalışıyoruz ve ben kendimi bazı konularda gerçekten törpüledim. Çevremde boktan ilişkilerinde bile çok daha net insanlar gördükçe, problemsiz ilişkimin neden net adımlarla ilerleyemediğini düşünüp üzülüyorum kızlar. belki de benimki boktandır.

2093. Sesimi duysun, beni anlasın diye uğraştım yıllardır. Ben açıkladıkça daha çok anlamadı. Sonra durdum dedim ki ben neden anlaşılmak istiyorum, neden bilinmek istiyorum, neden onun tarafından anlaşılmak için kendimi parçalıyorum? Bu soruları sorunca birden aydınlandı her şey. Meğer özellikle sesimi duyurmak için uğraşmam gereken kişileri seçiyormuşum. Sesimin var olduğuna inanmam için onların duymasını, onaylamasını bekliyormuşum. Artık bunu olduğu gibi kabul ediyorum ve vazgeçiyorum. Kendimi seçiyorum, sesimi yükseltmeden de var olabilirim. Buradayım.

Varım ve sizi uğurluyorum. 

2092. İnsan çok tuhaf varlık. Geçen yıl bu dönemlerde bulantım ve koku hassasiyetim vardı, tam ne zamandı diye bakayım derken bugünlerde olduğunu farkettikten sonra aynı bulantımsı hissi yaşamaya başladım. 

2091. Sevdiğim bir bölümü okumak için üniversite sınavına girdim. Zaten üniversiteyi okumuş, işi olan biri olarak tahmin edersiniz ki çok rahattım ama öyle gerildim ki bu sınavlar kendisi için önemli olan çocuklara çok üzüldüm. Öncelikle gözetmenler çok gerginlerdi ve bunu öyle bir yansıttılar ki ben bile gerildim. Onları da anlıyorum, en ufak bir hatada başlarına gelecekleri biliyorum ama bunu çocuklara yansıtmamaları gerektiğini öğretmenler daha iyi biliyor olmalı, o çocukların psikolojisini daha iyi anlamaları gerekir. Bir gözetmenin yanından geçtim. Öyle ağır bir parfüm sıkmış ki umarım benim sınıfımda değildir diye düşündüm ve olmadığı için çok mutlu oldum. Peki ya gözetmenliğine maruz kalan çocuklar? Kapalı ve herkesin belli bir süre çıkmasının yasak olduğu, dar bir alanda olacak iş mi bu? Dünkü sınavda gözetmen çok meraklıydı. Gerginliği gitti, Sınıftaki dolapları karıştırıp pat pat kapaklarını kapattı. Adamın yüzüne baktım o da benim yüzüme baktı. En son da şeker olayına sinir oldum. Düşünsenize soru çözüyorsunuz ve etrafınızda sürekli hışır hışır şeker açma sesi geliyor. Evladım sınav öncesi açıp kutunuza koysanıza şu şekerleri. Neyse. sorular çok kolaydı. İstediğim bölümü okuyabileceğim. Bir daha herhangi bir şeye heves edip sınavına girmem sanırım sırf bu yüzden.