23 yaşında olmak

57. hayatın asla terkedemediğim evresi. pandemi tam 2020 başına denk geldiği ve 1996 sonu doğmuş biri olarak 23 yaşındayken eve kapandığım için yaşımın ilerlediğini ve artık 23 olmadığımı asla kabullenemiyorum. 2010 hakkında konuşurken 13 sene önce diyorum ya, kendimi de otomatik 23 yaşında olarak düşünüyorum ama sonra 4 sene daha eklemem gerektiğini hatırlıyorum.

hayat benim için üniversiteden mezun olunca durdu.

56. toyluk çağı 

55. Hayatın iyiye mi kötüye mi evrileceği yaş. Bir anda değişebilir. Eğer düzenli ilişkin varsa 1 - 2 sene sonra evlenebilirsin. İlişkin yoksa ciddi ilişki içerisine girebilirsin. İş hayatına atılabilir ya da işsiz kalabilirsin. Hayatının ne şekilde ilerleyeceği az çok üniversiteden sonra belli oluyor. Yetişkin olmaya mı başlayacaksın yoksa sıfır noktasından mı ilerleyeceksin bu yaşlarda ortaya çıkıyor...

54. bu yaşta ne yaşadın derseniz hem anlatacak bir şeyim yok hem de konuşacak çok şeyim var. 22 yıl boşuna yaşamışım, eski yıllarda bir takım zorluklar yaşasam da asla 23 yaşında yaşadığım şeyler kadar zor değildi. hem mental anlamda hem sağlık anlamında hem aşk anlamında inanılmaz derecede beni büyüten ve yüzüme yetişkinlik tokadı atan bir yıl oldu. şimdi 24 yaşımın ortalarındayım, ilerde yaşım daha da büyüdüğünde en çok 23 yaşımı anımsayacağımı biliyorum. aslında insan random bir yaşta bu tarz zorlukları yaşayabiliyor kimi 19 kimi 23 kimi ise 27 yaşında yaşıyor bu durumları. ama 23 yaşa başlık açıldığına göre genel bir problem var demek ki.

53. geri dönmeyi keşkelediğim yaştır. hayatımın başlangıcı.

52. asıl hayatın başladığı yaştır.

51. Benim için dönüm noktalarımdan biri olan yaştır. üzerinden neredeyse 6 yıl geçti, 23 yaş benim için kendimi en çok anladığım, içimden geçenlerle toplumun direttikleri arasında seçim yapma gücü bulduğum, ilk yarısı biraz sıkıntılı olsa da 2.yarısı hayatımın en güzel zamanlarından biri olan bir yaştı. O zamana kadar kendimi eksik yetersiz hissettiğim, hissettirildiğim bir çok konuyu farkettim ve iyi-kötü birçok deneyimle özgüvenimi yavaş yavaş inşa ettim.

Şimdi o yaşlarda olan süslülerimize de şu an üzüldükleri, kızdıkları pek çok şeyi deneyim olarak görmelerini, henüz başlamadılarsa iç seslerini dinlemeye başlamalarını ve kendilerine diretilen her şeyi sorgulamalarını, kendi doğru/yanlışlarını bulmaya çalışmalarını tavsiye ediyorum. 

50. Pandemi yüzünden çöp olan yaşımdır, 24 oldum ondan da anlamıyorum 25 olucam ondan da anlamicam lanet olsun corona gencligimi çaldın...

49. 22 ya da 24 olmaktan farkı olmayan, neden açıldığını anlamadığım başlık. 

48. o yaşa gelene kadar kurduğum hayalleri bir bir gerçekleştirdiğim, hayat kalitemin çok yükseldiği bir yaş olmasına rağmen bunalım yaşadığım bir yaştı. 3 sene geçmesine ve sıkıtılarımı aşmama rağmen hala 23 hissediyorum, orası ayrı.

47. birkac ay içerisinde 24 olacağım. ilk kez tek basima kendi evime çıktım, master egitimime başladım. bu iki olay dışında pek hareketsiz bir yaştı benim icin. ay bi de aldatildim ama olayın üzerinde 15 dakika durduğum icin (bu da nasıl anladim ama çok zekiyim diye düşündüğüm bir 15 dakikaydi) pek bir olay değeri yok gibi. sıradan bir yaş. bitmeden avrupada okullardan kabul falan alırsam harika bi yaş olur benim icin.

46. Adına neden başlık açıldığı, neden bu kadar anlam yüklendiğini anlayamadığım ve bir ay sonra içinden çıkacağım yaş. Aslında 20den veya 25ten çok farklı olduğunu düşünmüyorum, hayatın her yaşta gerektirdiği mecburiyetlerin devam ettiği bir yaş sadece biraz daha belirsiz çünkü hedefleriniz bir tık daha sizin elinizde. 20 yaşından sonra yeni bir yaşa girmemiş gibi hissediyorum, her gün birbirinin aynısı ben gene aynı benim, çevrem gene aynı çevre tabi bu durum birazda hayatımın karantinaya dönüşmüş olmasından kaynaklandı ama bu olaylar olmasa da aynı hissederdim sanırım, bundan sonra da birisi yaşımı sorduğunda bir dk sorgulayıp cevap vermeye devam edeceğim çünkü bana hiç farketmiyor yaşım hep 19da kaldı.

45. 23 yaşımın ikinci yarısı pandeminin başlangıcına denk geldi. Yaşım bomboş geçti. 23 yaşım cidden bomboştu. Şuan 24 yaşındayım. Hayatımın en boş geçen 1.yılıydı. kısacası boş boş boş.

44. Geçen sene içinde bulunduğum durum. Bu sene 24, seneye 25, 26, 27... yıllar birbirinin aynı, amaçsız ve boş. Ne demiş Teoman: "Hedefim yok, hayat sıkıcı."

43. Çok güzeldir, değerini bilmek lazım

42. hayatımın dönüm noktası olduğuna inandığım yaş. İlk defa benim için bir şeyler düzeldi. kendimi geliştirebileceğim bir işim, güzel bir ilişkim var. attığım adımlar yere daha sağlam basıyor gibi hissediyorum. bu noktadan sonra geleceğimi garantiye alabilmek için kritik kararları almam gereken yerdeyim. Hedeflerimi bir bir gerçekleştireceğime inancım tam.

41. 3 ay önce bu yaşa girdim ve bana gelecek kaygısı da otomatik yüklendi. Bence çok tehlikeli ve tuhaf bir yaş; aşka küsen var, nişanlanan var, evlenen var...

Okulu bitirmeme 2 sene var, sevgili desen yok, zaten sosyal ortam yok. Bu yaşı bitirmeden güzel şeyler olmasını temenni ediyorum sadece.

40. Hayatımın en kötü senesi diyebileceğim iş hayatı olsun sevgili vs. durumları olsun asla belimi doğrultamadığım yaştır. Sanırım hiçbir yaşımda o kadar ağlamadım.  Seni özlemeyeceğim 23 :(

39. yarın itibariyle öğrenceğim 23 olmak nasıl bir şeymiş. 22'nin son gününden 23'e selam olsun. seni çoooook büyük umutlarla bekliyorum.

38. Haftasonlarımı tus dershanesinin tükettiği, 19 stajın her birinden üçer tane sınava girdiğim, üstelik boynuzlandığım, saçma sapan insanlarla yakınlaşıp duygusal ilişki yaşadığım geçmiş yaşım. Pek güzel anım yok, önümüze bakacağız artık.