ablanın eşyaları

1. tek çocuk olunca annenin eşyaları olandır

2. çocukluğumun gizemidir..

o kadar çok severdim ki, ablamın çantasını, dolabını karıştırmayı.

bazen bir kıyafet alıp daha denemeden, ben alır giyerdim..

takılarına, şapka, atkı eldiven gibi her türlü aksesuarlarına el koyardım.. çok zevkliydi..

3. o abla ben oluyorum. benden 3 yaş küçük bir kız kardeşim var. boyut olarak bakınca ablam gibi durduğundan giysilerimi aşıramıyor yanıma her geldiğinde makyaj koleksiyonum azalıyor. (gizlinot: swh) birbirimizin makyaj malzemelerini kurcalıyoruz, genelde benim ürünlerimi alıyor, bazen de ben onunkileri. hatta en son fondoten ve allık için ne zaman para verdiğini hatırlamadığını söyledi. (gizlinot: swh)canı sağolsun kuzumun.

4. kardeş erkek olunca ablanın eşyaları içinde daha çok teknolojik olanlar ilgi görür. hiç memnun olmadığım bir durum bu. i-pod ve harddiskime zarar verdi. üniversite dönemine ait bütün fotoğraflarımı kaybettim sayesinde.

5. Keşke kardeşim yanımda olsa da versem diyorum. 6 yaş aramız olduğu için uzun süre bir şey paylaşmadık. Paylaşma yaşı geldiğinde de hep farklı şehirlerde olduk. Son birkaç senedir gerek az kullandığım gerekse hediye olarak sıfırdan aldığım ürünleri yolluyorum kargoyla....

çok özlemişim ya...

6. teyzem yıllar önce bir gece ablasının, yani benim garib anamın o zamanlar türkiye'de anca amerikan pazarı'ndan alınabilen biricik kotunu habersiz giyip çıkmış. içkinin su gibi aktığı o gecenin geç saatlerinde eve döndüğünde de anahtarı kapıya takıp bir türlü açamadığından dayanamayıp pantolona bir güzel salmış. sabah uyanan zavallı annem pantolonunu ipte asılı görünce ve ardında yatan acı gerçekleri de duyunca ufak çaplı bir cinnet geçirmiş tabii.

o günden sonra "ablanın eşyaları" veya "annenin eşyaları" 100 metre yanına yaklaşılamayacak kadar ulaşılmaz olmuş teyzem ve benim için.

7. Benim kardeşim erkek ama kız kuzenlerim vardı. 9 yaşına kadar tek evlat yaşamış bir kız çocuğu olarak bütün dünyayı bana alırdı annem teyzelerim. giyerdim giyerdim güpgüzel elbiseleri sonra ben artık giymiyorsam ya da küçük geliyorsa annem kuzenlerime verirdi. Onlar da severek giyerdi ama bir burukluk olurdu tabi. aklım çıkardı çocuk beynimle kendimi tutamayıp da "bu benim elbisem" dersem diye. çok korkardım kendimden sözlük. (gizlinot: normalde hiç de altruistik bir tip değilimdir haaa...)

8. "ağabeyin eşyaları"nı kullanarak bir basamak üste taşıdığım durum. tişörtü, sivitşörtü, kazağı, şortu falan derken baya baya kıyafet araklıyorum dolabından. canımın içi gıkını da çıkartmıyor sağolsun. yalnız o son jiletini istemeyeydim iyiydi. (gizlinot: şeffaf aile olalım)(gizlinot: aramızda gizli saklı kalmasın dedik)(gizlinot: suyunu çıkarttım sanırsam)(gizlinot: swh)

9. ablam ya da kız kardeşim olmadığı için eşyalarımı paylaştığım kimse yok. ama annemin vintage parçalarından başlı başına bir abla gardırobu çıkar bence.(gizlinot: canım annem)

10. nedense hep gözümüz onlarda olur. ben de öyleyim. aynı renk de olsa ondan alırdım. gerçi onun kıyafetleriyle büyüdük. eskiden bu kadar çeşit mi vardı. hep bi paylaşım vardı. yaş ilerledikçe tabi azaldı paylaşım. ama ergen dönemlerde alınırdı.