1. aşırısını bilmem ama bu ülkede devlet, özgürlükçü ve açık fikirli olan insanları "marjinal gruplar" diye tanımlanıyor.
marjinal olmak, marjinal demek benim için sıradışı demek.
özgürlükçü ve açık fikirli olmak için marjinal olunması gerekmiyor.
ki marjinal/sıradışı olmak bir sorun mu? hayır, benim için değil.
marjinal görünüme sahip insanların ise toplumda daha fazla tacize maruz kaldıklarını tahmin ediyorum; saç, tarz, giyim itibarıyla...
gerçi tacizin/tecavüzün kılık kıyafete bakmadığınnı hepimiz de farkındayız.
edit: marjinal derken sıradışı dedim ama bu sıradışı ötekileştirmek gibi algılanmasın. benim aklıma marjinal denilince "normal" görülen durumların dışında hareket edilmesi geliyor. ki "normal" dediğimiz şeyi de kesinlikle olumlamıyorum. aksine "norm" dediğimiz şeyin saçmalığından bahsediyorum. atıyorum heteroseksüel olmak, hatta homofobik olmak normlara uygun olmaktır, normatiftir. insanları ötekileştiren şey budur. daha farklı bir toplumda yaşıyor olsaydık gay olmak, trans olmak, vegan olmak vs vs sıradışılık olmazdı belki çünkü sıradanlık-sıradışılık ikiliğini yaratan bir normatiflik algısı olmazdı o toplumda. ama içinde yaşadığımız toplum içinde insanların kafasında belli başlı bir kalıp ve normlar malesef var. dolayısıyla normal-marjinal diye bir ikilik olduğunu söylemek bu ikiliği savunmak anlamına gelmez. kaldı ki sıradışı/marjinal olmak sıradan olmaktan kat kat iyidir, o insanın toplumsal kalıpların dışına çıkma cesaretinin olduğunu gösterir.