başıma bir şey gelirse tüyler yüzünden rezil olurum korkusu

1. Gençliğimde daha yoğun, şimdilerde daha az umursadığım ama yine de aklımın bir köşesinde yer etmiş sorunsal. Allah korusun hepimizi, ama ani bir kaza vesaire olur da hastaneye düşersem "amaaan bu kızın da amma tüyü varmış" derler mi diye hep dert etmişimdir. Böyle teyakkuzda olduğumuz günlerde işte depremdi, terördü gene bu düşünce üşüşüyor kafama.

Nasıl bir sosyal baskıdır pes, canımı düşünürken bir de bunu düşünüyorum....

2. rahmetlik anneannemin korkusu. zamanında tv izlediği yerde eline çam sakızını alıp tık tık koparırmış tüylerini. tabii kılın tüyün az çıkması da bunu mümkün kılıyor. ben olsam hayatta koparmayla baş edemem/edemezdim.

3. yolculuklardan önce muhakkak temizlenmeme neden olan korku. Istanbula geliyorum ara sıra yol 1.5 saat, aklımdan binbir senaryo geçiyor, gemi batarsa beni bulduklarında naparım diye düşünüp ağda Zamanım gelmediyse jilete sarılıyorum. Ölmüşün zaten arkandan ne dedikleri ne kadar önemli olabilir. Bir keresinde Ayağım kırıldığında zaten kış diye umursamadığım bir döneme geldi, hastaneye gitmeden banyoya girdim, o günden beri bu korku katlanarak artıyor.

4. bunu tek düşünen ben değilmişim dedirten başlık. neyse ki lazer denilen şey çıktı da biraz rahatladık, ha tamamen bitirmedi tabi ki ama en azından biraz iç ferahlatır.

ayrıca tıpta ayıp olmaz, emin olun doktorlar hemşireler (gizlinot: eğer rezillikten kasıt buysa) o kadar şey görüyor ki, tüylermiş vs gözleri görmez, umurunda da olmaz. ama biz illaki huylanıyoruz işte.

bir gün acil ameliyat olmam gerekti, gerçi hastahanede yatıyor olmama rağmen, kalkmam herhangi bir şey yapmam yasak. servis doktoruna gittim, ağdaya aşağıya inebilir miyim diye (gizlinot: hastahanenin kuaförüne gidecektim) kadın beni bir tersledi, ameliyat olacaksın ne ağdası! e tamam işte öyle mi gireyim dedim. ama gidemedim tabi, jiletle iş gördüm. hatta bir zaman sonra çıplaklıktan bile utanmıyorsunuz öyle bir etkisi var bu ameliyatların.

5. eskiden ben de dert ederdim bunu, ta ki trafik kazası geçirene kadar...

karga tulumba hastaneye götürüldüm, bacağımdan çok ağır darbe almıştım ama kıpırdayamadım zaten. gayet ağdasız olduğum kıllı bir zamandı, kış günüydü. inanın o ağrı ve sıkıntıyla bunu ben düşünemedim bile o an. doktorlar zaten neler neler görüyolardır, umurlarında bile olmaz. sonra o halimle (kıllıydım hala) kazadan 3-4 gün sonra bacağımdan ameliyata girdim...

allah sağllık versin, boşverin kılı tüyü...

6. avrupa'da hiç önemsenmediğini belirtmek isterim. bir çok ameliyata girdim hiç kimsenin umurumda bile değil. adli tıpta da öyle. özellikle yaşlılar hiç umursamıyorlar. gençlerinde hiç takmadığını söyleyebilirim. bir yerde okumuştum. kadınların en çok çekindikleri konu jinekolojik muayene olduğu ve aslında uzmanların bunu hiç önemsemedikleri yazıyordu.

ama türkiye'de durum biraz değişebilir malesef. takıldığımız konulara bakın. artık nasıl bir toplum baskısıysa hastaneye düşmüşüm ve düşündüğüm kıl tüy. bende hiç düşünmüyorum diyemem doğrusu. bacağımı yarım alçıya almışlardı 10 gün kadar duracak. ben düşünüyorum ya çıkardıklarında çok kötü olursa diye.

7. acaba ekşi'deki seksist erkeklerin açtığı "kol kıllarını almayan kezban türk kızı" gibi başlıkların etkisi var mıdır diye düşündüğüm endişe.

8. Ben öldükten sonra insanların ne düşündüğü umrumda olmaz. Hatta şu an da değil. Bana da annem söylerdi yolculuğa çıkarken al bilmem ne. tabii ki almazdım(gizlinot: ağda acısı lan bu başka bi şeye benzer mi?)şimdi de lazere gidiyorum ama bu mevzudan dolayı falan değil biraz daha azalır belki daha az acı çekerim ağdadan. Bu cuma ameliyatım var ve aaaynen bu şekil ameliyata giricem. Bu benim isteğimle çıkan bir şey değil ki utanma olayına gireyim. Hatta kim çıkarmış bu kıl almayı onu da anlamış değilim. Tabii isteyen alsın bende alıyorum ama bu zorunluluk gibi gösteriliyor o ilginç. Yolda büyük ihtimal daha bacağını hiç almamış yaşı küçük bi kız gördük. Ben dikkat etmedim ama arkadaşım: ıyyyy bacaklarını almadan etek giymiş. İnsanları kınamayla bir yerlere varamayız bence. Küçükken annem çok söylediğinden rüyalarıma giriyodu. Mesela bi yere gidicem o an bacağımda kıl olduğunu fark ediyorum ne yapacağımı şaşırıyorum falan bi de bu rüya bir kez de olmadı yani. Ama şimdi kafam rahat kimseyi de sallamadığımdan böyle rüyalar görmüyorum.

Edit: kızlar allah için bi düşünün. Kaza olmuş bi kadın yaralı ya da ölmüş her neyse bacağında kıl var siz der misiniz ki cık cık cık terbiyesize bak bi de kıllı ölmüş utanmadan. Hayır demezsiniz. E o zaman niye millet böyle der diye düşünüyosunuz? Millet sizsiniz işte.

9. Allahim cok sukur yalniz degilmisim dedirten baslik. Lafa gelince tum feministligimle toplum baskisi ile asla kil tuy alinmaz derim ama guzellik salonundan ciktigim anda icimden bir ses ohh gonul rahatligiyla ölebilirsin diye ciglik atar. Yasim biraz daha yerine oturunca lazerede degil igneliye baslayacagim bu korku yuzunden.

10. Ben de bu işi umursamak istemiyorum ama benimki erkek bacagi gibi mubarek. Seneler once bacagimi cam kesmisti. Tabi apar topar hastaneye goturduler. Ben de 1gun oncesi sevgilimle bulusucam sort giyecem diye jiletlemistim. Hastaneden ciktiktan sonra tum bunlar aklima geldi. Ohh be ne sans dedim. Ams o korkuyu tasiyorum hala.