1.
Ukteyi (yazar: xesim) vermiş (:
..... ama çevreye güvenmiyorum cümlesiyle kullanıldığında
az biraz klişe olabiliyor
Onun dışında ise artık kime,nasıl güveneceğimiz bilemediğimiz şu günlerde daha az kullanılan cümle
2.
Ben sana güveniyorum diyen insan, güvenmek isteyen kişidir. o yüzden de insan ilişkilerinde sihirli cümledir benim için. Gizliden gizliye de bir mesaj verir. sana güveniyorum, o kadar acayip ve bir o kadar da farklı sorumluluklar yükleyen bir cümle ki öyle diyen birine karşı hata yapmaktan korkar insan. ne de olsa birinin güvenini kaybetmek şu hayatta en tehlikeli, olmasından en korkulan şeydir. gerçi en çok sana güveniyorum dediklerimizden çekmedik mi? bizi en çok onlar yaralayıp da üzmedi mi? Ben sana güveniyorum, güvenmek de istiyorum ama bu güvenimi kaybetmekten de hala korkuyorum şeklinde devamı gelen bir cümledir benim için. minicik bir umut kırıntısı var ya her şey o yüzden zaten o da olmasa...
3.
Söylendiğinde anlamını yitiren cümledir. Gerçekten güvenen insan sana güveniyorum demez, diyorsa anlamı "sana güvenmek istiyorum" a dönüşür.
4.
İnsanın sevdiklerinden duyabilceği en güzel cümledir.
5.
Duymaktan çok hissettirmenin önemli olduğu hissi ifade etme cümlesidir.
6.
bunu duyduğum an tüylerim dikeliyor. duyulmaması daha hayırlı bence. çünkü güven böyle somut, kelimelere dökülecek bir durum değil insanın kendi içinde yer alan bir duygu. ne zaman güven konusu konuşulmaya başlansa bir bokluklar oluyor yani illa.
7.
ne zaman bu cümleyi kursam sonu hep hüsran olduğundan dolayı artık birisine karşı kurmaktan korktuğum cümledir. ama birisi bana bu cümleyi kullandığı zaman mutlu oluyorum. sonuçta birilerine güvenmek artık çok zor ve ben bunu başarmışım diyebiliyorum. elimden geldiğince onu pişman etmemeye çalışıyorum. keşke bu cümleyi rahatlıkla kurabileceğim birileri olsaydı.
8.
"ben sana güveniyorum, çevreye güvenmiyorum"daki gibisi "sana asla güvenmiyorum ama bunu söylemeye cesaret edemiyorum" demenin kamuflaj giydirilmiş halidir. ensemden aşağı bir damar çekilir duyunca, demeyin.