birisi bakarken ruj sürememek

1. Genelde pek umrumda olmuyor. Dışarıda yemek yedikten sonra rujumu masada tazeliyorum. Çekinmemek gerek. Böylece ruj sürmenin tuhaf ya da tahrik edici bir şey olmadığını çevrenizdeki erkeklere öğretebilirsiniz, gördükçe alışırlar.

(yazar: buses ) uktesi.

2. şahsımda sosyofobiden kaynaklı olduğunu düşündüğüm durum. dışarıda yemek yerken zaten bir "şu an herkes bana bakıyor" yanılgısı içinde oluyorum. fakat bu laneti alt etme çabası içinde adım adım ilerlemekteyim, artık yemeğimi de yiyorum, rujumu da tazeliyorum. yenecem ulan seni sosyofobi!!

3. hocanın gözünün içine baka baka lip balm sürmektir. yakında kırmızı ruj sürüp hocam taştı mı diye de sorabilirim.

çaktırmadan sürerim genelde ne olduğunu bile anlamazlar

4. normal rujları sürerken o kadar sıkıntı yaşamıyorum fakat iş likit mat ruj sürmeye gelince kesinlikle biri bakarken beceremiyorum. sanırım bir performans sergiliyormuş havasına giriyorum(gizlinot: hoş değil ) :(

5. ohoooo ben işyerinde dakka başı çekmeceden çıkarıp sürüyorum. odadaki erkek arkadaşlar ve hatta çaycı defalarca görmüştür. ama napıyım her seferinde lavaboya gitmem mümkün değil benim gibi günde sayısız kere ruj tazeleyene :)

6. ruj konusunda çekinmiyorum da biri yanımdayken asla dişlerimi fırçalayamıyorum ve deodorant sıkamıyorum bunlardan feci utanıyorum. sanki bu benim dişlerimi fırçalamama gerek yok ki canım zaten doğuştan bembeyaz ve temiz nefesim de mis gibi kokar, asssla deodorant kullanmam hiç terlemem mis gibi kokarım hep gibi saaaçma sapan düşüncelerim yüzünden insanların beni bunları yaparken görmesinden utanıyorum.

7. Aa olur mu hiç öyle şey ben okulumun arkadaşlarımın herkesin içinde makyaj malzemelerimi önüme dizer uzun uzun yaparım makyajımı. Rujum da elimden eksik olmaz zaten hep tazelerim.

8. (yazar: Chatnoir) yazarımızın bahsettiği amca benim genel müdürüm olabilir :) zira beni odasına çağırıp hiç utanmıyor musun demişliği var. (gizlinot: cevap veremedim tabi kendisine değil makamına ses çıkaramamak, kendisine asla saygı duymuyorum )

Bu olay baya bir zaman önce oldu ama unutmuyorum, hatta işten ayrılırken kendisine uyarılması gereken şeyler (gizlinot: tüm yaptiklari) konusunda ders vermeyi planlıyorum.

Konumuzla dönersek utanilmasi gereken onca şey varken ruj sürmekten neden utanayim?

9. ruj olarak değil de gözaltı kapatıcısı ya da fondöten sürerken garip bir saklanma duygusu olur bende. Yani yukarıda söylenen, tarif edilen hisleri biraz anlıyorum.

Ayrıca bu kapatıcı sürerken acele eden, gerilen, görüntü kırpan vloggerlar var. Hiç gözümden kaçmıyor.

10. Eskiden nasıldım bilmiyorum da çok uzun süredir yaşamadığım bir durum bu. Otobüste, durakta, yolda, mağazada vb aynada bakarım ruj azalmışsa ya da kurumuşsa dudaklarım hop hemen çıkartır ya ruju tazelerim ya da lip balmımı sürerim. Ben hiç direkt gözlerini dikip bakan birini görmedim, hoş etrafa da bakmıyordum bunu yaparken ama.

Ayıp bir şey olduğu görüşü elbette ki ülkemdeki sözde dindar tayfadan gelmektedir, kadın dediğin göstere göstere ruj süremez! Oldu canım başka?