boşanmak

1. Toplumun bazı kesimlerince hala ayıp olarak algılanan ama düzenin bir parçası olan medeni halin değişmesi.

bekarlığa geri dönüş.

2. 28 yaşındayken "gerçekten bu insanla yaşlanabilecek misin isabel?" sorusuna verdiğim cevaptır.

paylaşılamayacak paydalarınız olmadığı halde bile zordur, zorludur. sevgiliyken gibi bir cümleyle -bitti gitti- olmaz.

imzalar atıldığında kuş gibi özgür olur, yeniden nefes aldığınızı hisseder ve yağmur sonrası toprak gibi ferah ve dingin olursunuz.

boşanmak iyidir. yeniler insanı. (gizlinot: kendime yaptığım en büyük iyiliklerden biridir.)

3. Evlenmek kadar normal olan bir eylemdir.

Zira can çekişen ilişkide debelenmenin manası yok, olmuyorsa olmuyordur.

4. bütün çabalara rağmen anlaşamayan çiftlerin verdiği en doğru karardır. hele ki bu çaba tek taraflıysa çaba sarf eden kişinin aşırı derecede yıpranmasına neden olur. büyüklerimiz eskiye göre boşanmaların arttığını söyleyerek şimdiki nesle 'tanımadan etmeden evleniyor 1 sene sonra boşanıyorlar biz bulsak böylemi olurdu' gibi eleştiriler yapıyorlar, oysaki onların zamanındaki aile baskısı şimdi pek yok eskiden kocasından ölesiye dayak yiyen kadın çıtını çıkaramazdı, aldatılan kadın her şeyi içine atardı sırf boşandı demesinler diye, çünkü boşanmış bir kadına toplumumuzun bakış açısı çok farklı. ben inanıyorum ki çoğumuzun tanıdığı insanların evlilikleri boşanma derecesine gelmiş fakat toplum baskısı yüzünden boşanamamış ve mutsuz bir hayat yaşamışlardır.

5. Erkek içinde kadın içinde zordur tabiki, ama en zoru çocuğa.

Maddi açıdan sıkıntı çekmeyebilir, annesiyle veya babasıyla sık sık görüşüyor olabilir, ama zor oluyor herşey yine de.

6. Allah'ın sevmediği helallerden biridir. Ancak sonuçta helaldir.

özellikle aldatılan yahut eşinden dayak yiyen kadınların evliliklerine inatla devam etmelerini anlamakta güçlük çekiyorum. "erkektir yapar" diye bir dünya yok, o hakkı erkeğe tanıyan da kadın değil mi zaten? tanımayın arkadaşım.

evet biliyorum, bu zor durumları sineye çeken kadınlar genelde maddi özgürlükleri olmadığı için çekiyorlar. bu sebeple hep söylüyorum; erkek okumasa da olur ama kadının muhakkak okuması ve kendine bakabilmesini sağlayacak bir mesleğe sahip olması gerekir. çalışmayı düşünmese dahi, mecbur kaldığında çalışabilmesini sağlayacak bir güvencesi olması gerekir..

7. İki insanın tek tarafın, ya da iki tarafın birlikte, aldığı bir kararla resmi evliliklerini bitirme halidir.

Sevseniz de zor sevmeseniz de...

Yüreğinizin üzerine öküz oturması için mutlaka toplum tarafından dışlanmanız, işsiz olmanız, ailenizin desteğinizi görmemeniz, çoluklu çocuklu olmanız gerekmiyor.

Evliliğinizde mutsuz olmanız, zaten hayatı paylaşamıyor olmanız, eşinizi artık eskisi gibi sevmiyor olmanız da hiçbir şeyi kolaylaştırmıyor.

İnsanın bin bir emekle inşaa ettiği şeyin yanıp kül oluşunu izlemesi çok zor.

8. Evliliklerde anlaşamamanın ya da ne bileyim diğer kötü tecrübelerin sonucu. Bence evlenmek kadar boşanmak da doğal bir süreç. Tabii ki de kimse boşanmak için evlenmiyor ama yani hayat da çekilmez hale geldiyse, yapacak başka bir şey kalmadıysa, elden başka ne gelir? Bahsetmek istediğim tabii ki her sorunda (gizlinot: özellikle maddi ) çat diye boşanmak değil. Yani iki yetişkin birey gibi çıkış yolu ararsın, kurtarmaya, devam etmeye çabalarsın ama olmuyorsa da olmuyordur.

Çok bir şey yaşamış gibi atıp tutmak istemem ama benim düşüncelerim bu yönde. ileride evlenirsem ve kötü şeyler yaşayıp da boşanma kararı alırsam(gizlinot: inşallah böyle bir şey olmaz ) öncesinde evliliği kurtarmak için elimden geleni yapmış olurum inşallah. Hele ki çocuklarım varsa. Neden bilmiyorum ama çocuk faktörü beni inanılmaz etkiliyor. Yani onu dünyaya getirmeden önce kendisine soramadığımıza göre(gizlinot: dünyaya gelmek istiyor musun? Diye) mutsuz olmaması içinde elimizden geleni yapmamız gerekiyor. Ohhhh kendi duygularını tatmin etmek için çocuğu yap sonra en ufak bir şeyde çat! boşan. O çocuk ne olacak?

9. Sevgili (yazar: bilasbilas) icin sunu soyleyebilirim. Cocuk icin bosanmayalim diyip olmayacak evliligi zorla yurutmek en buyuk hata ve yanlis. Kendisi cocugu yap sonra bosan gibi bir sey yazmis direk yasadiklarim aklima geldi paylasmak isterim.

Ben cocuklugumdan beri cok boktan bir ailede buyudum. Tek dogrum annemdi. Hala da oyle. Evine dogru duzgun para getirmeyen sorumsuz bir babaya sahibim. Hic bir sey umurunda olmayan. Ve inanin siz ne kadar belli etmezseniz cocuklar bir o kadar anliyor. Annem bana hiiic bisey belli etmezdi. Gunde 3 ise giderdi. Zar zor bir ev aldi tek basina. Ama sirf ben varim diye bosanamadi. Bir de korku. Babamla evlenmesinin nedeni de sevdiginden falan degil he. Duzgun bir isi varmis ve yetimmis. Annemde evden kurtulmak icin evlenmis. Hic unutmam ilkokul cagimda annem okula yolcu etmrk icin beni kaldirmis sacimi oruyordu. Koridordaydik. Tam yatak odasinin karsisinda kapi aralik. Iceride babam yuzustu uzanmis alt bacaginin arka baldirini jiletlemis. Uzernde selpak gibi seyler ve kanlar. Dusunun boyle bir cocuklugu. Neyseki lise doneminde artik anneme bosan su adamdan neyi bekliyosun dememle buyuk bir oh cektik. Inanin cok mutluyum. O ortamda olmak benim sinirlerimi daha cok altust ediyordu. Simdi cok huzurluyuz. Demem o ki cocuklarrinizi dusunuyorsaniz tam dusunun. Sirf cocuk sahibisiniz diye de kotu olan evliligi yurutemezsiniz. Bu cocuga daha cok zarar verir.

10. Küçüklüğümden beri kavga eden bir çiftin çocuğu olarak gerçekten yürümüyorsa geç olmadan başvurulması gereken şey. çocuğunuz varsa o çocuk daha da fazla etkileniyor. Bu yüzden kadınlara tek tavsiyem çalışmadan evlenmeyin. Hiçbir aşkın sevginin malesef garantisi yok. Büyük aşklarla evlendiğiniz adamın 5 sene sonra siZe yaşatacaklarını kim bilebilir. Çocuğunuzun olması sizin suçunuz değil. Çocuk yapmasaydın o Zaman diye düşünmemek lazım.

Benim annemin tek sıkıntısı bir işi olmamasıydı. Çünkü ayrılsa, 2 çocukla baba evine dönse her şey çok daha Zorlaşacaktı. Kendi annen baban da olsa onca yıldan sonra onların eline bakmak hem sana hem de ailene malesef koyuyor. Ve yaşlandıkları için tahammülleri ne olursa olsun azalıyor. Ama kendi parasını kazanan bir kadın için boşanmak belki de yeni bir başlangıç olabilir.

Ben çok yıprandım hala da yıpranıyorum her kavgada. Büyüyüp de elinden bişey gelmediğinde insanın bu olanlara karşı, daha da büyük stres ve depresyona neden olabiliyor. Küçükken oyun oynuyorsun o an unutuyorsun ama şimdi her yatağa yattığımda düşünüyorum. Babam eve gelince biliyorum ki kavga çıkacak yine, biraz daha geç gelsin diye dua ediyorum. Annemi de babamı da seviyorum ama maalesef bir araya gelmemesi gereken insanlar bana göre.

Özet: çalışmadan evlenmeyin. Güçlü olursanız hiçbir durumdan korkmanıza gerek kalmaz. Hayatta her şeyin çaresi olur yeter ki size bişey olmasın.

Edit: aylar sonra imla hatalarını görüp kendinden utanma editi.