1.
Akla gelen bütün küfürlerin neredeyse hepsinin kadın kimliği üzerinden hakaret oluşturması ve buna rağmen kadınlarında bu küfürleri kullanması açıkçası beni rahatsız ediyor. Neden kendi kendimize hakaret ediyoruz? Bizim bedenimiz birine hakaret için kullanılacak kadar değersiz mi? Kendi organ ve kişiliklerimizin herkesin ağzına sakız olacak kadar değersiz olduğunu düşünmediğim için artık küfür etmeyi en aza indirdim. Olabildiğince savaşıyorum bununla. Çünkü aklınıza bir küfür sözcüğü getirin desem muhtemelen hepsi kadınların organ ve kişilikleri üzerinden olacak. Kendimize bu saygısızlığı yapmayalım. Yapanlarlada şahsen artık arkadaşlığımı bitiriyorum. Erkeklerin kendi organlarını bir silah olarak kullandığı, bir üstünlük aracı olarak görmelerine tahamülüm yok.
2.
ataerkil yapının küfretmeyi, ana, avrat, bacı kavramları üzerinden gitmeyi pek bir sevmesi sonucu, cinsiyetçi küfürler diye bir kavram oluşmuştur. analık kutsaldır deyip yücelttiği kadını, içten içe güçsüzleştirip değersiz hale getirerek, bu mantalite içinde kendine yeni, yepyeni bir dağarcık oluşturma gafletine düşen insan için gelinen en acı noktadır. bunu bilerek ya da farkında olmadan kadınlar olarak kullanıyor oluşumuz da bizim ayıbımız.
hazır yeri gelmişken, sevdiğiniz insanın ilişkiniz içerisinde sürekli cinsiyetçi küfür ve söylemler kullanması psikolojik şiddet kapsamındadır. bu da onun huyu deyip geçiştirilebilecek bir konu değil yani. bir kere daha bunu kalın çizgilerle belirtelim. beni seviyor dediğiniz insan 7/24 sizin yanınızda ya da herhangi bir ortamda ana avrat düz gidiyorsa eğer, orada bir es verip durmak lazım. sizi önce insan ve bir kadın olarak görmeyen birinin, sizi hak edip etmediğini lütfen bir düşünün.
o nedenle günlük yaşantımızda ve tabii ki burada en başta bizler (bkz: cinsiyetçi küfür kullanmıyoruz). kendi adıma bunu sonuna kadar destekliyorum. ek olarak (bkz: cinsiyetçi söylemler)e de yer vermemeye dikkat etmekte yarar var.
3.
maalesef daha önceleri ben de sıklıkla bu yanlışı yapıyordum. sinirlenince gözü dönen biriyim hıncımı anca söverek alabiliyorum. :( özellikle lise döneminde ağzıma yapışmış belli birkaç kelimeyi çok kullanırdım. şükür ki konuşurken değil de daha çok yazarken mesajlarda falan yapıyordum. üniversite döneminde oluşan farkındalıkla kendimde yanlış olduğunu düşündüğüm davranışları bir bir terk etmeye çalışırken bu durumu da zor da olsa kademeli olarak hallettim. zor oldu çünkü resmen normal bir davranış gibi yerleşmişti dilime. ama sonunda başardım.
küfür konusunda da çok sinirlenirsem 'dalyarak' kelimesini kullanıyorum. (special thanks to ozan güven) söylenişi itibariyle iyi şeyler çağrıştırmadığı ve cinsiyetçi olduğu düşünülebilir elbette ama anlamının bunlarla bir ilgisi yok. tdk'da yer alan anlamıyla 'Budalalığı yüzünden her zaman densizlik, küstahlık eden (kimse)' demekmiş. ben de öğrendiğimde çok şaşırmıştım. güzel dilimiz sağolsun bizlere muhteşem hizmetler sunuyor <3
minnie
nilll
crispa