denizli

1. (yazar: Burim’in uktesi.)

Türkiye’nin bir ili. Buldan bezi meşhurmuş, bir de Denizli kebabı. Neyse ben başka bir şey demeye geldim buraya. Tanıdığım bütün denizlililerin yüzlerinde bir Asyalı havası var. Az veya çok. Yüzlerinin düzlüğü, çekik veya hooded değimiz göz türü. Sarı tenin açık ve koyu tonları. Civar şehirlerin  insanlarından farklı oluyorlar. 

2. Bir ege şehridir, memleketimdir.

Kuzey ilçelerinde tipik iç ege havasını hissedersiniz. Güney ilçelere doğru indikçe yöre tavırlarından konuşmasına gerçek bir teke yöresidir.

Egenin 2. büyük kenti olması ile birlikte gelişmiş sanayisi (tekstil, makina imalatı, solar ve jeotermal sanayi, mermercilik vs..), turizmi (pamukkale, hierapolis, laodikya vs.), eğitimi (pamukkale üniversitesi) ile oldukça tatmin edicidir.

Jeopolitik olarak da hiç bir yere uzak değilsinizdir. Evet, deniz yoktur ancak 1,5 saate fethiyeye, akyakaya inebilirsiniz. Yine 1,5 saate Saldaya, aracınızla (120 km/h) 2,20 saate Antalyaya gidebilirsiniz. Yani şöyle söyleyelim, istanbulda 2 saate işe gidiliyorken biz sabahın sekizinde istediğimiz bir cennet koyda olabiliyoruz. Canımız İzmiri çektiğinde 2,5 saatte kordonda bile olabiliyoruz.

Mutfağımızda kebap çok meşhur ama yemediğim için hiç bir fikrim yok. Ama baya özel olarak onu yemeye gelen arkadaşlarım var. Yanında da yanık yoğurt ayranı içilir genelde. İçmek demişken, zafer gazozumuzu atlamak ayıp olur. Gelin bi eski zaferi tadın sonra dersiniz ki sprite da neymiş. Sonra üzerine hacı şerif'ten bi dondurmalı irmik helvasını mideye indirerek kaldığınız yerden devam edebilirsiniz bayramyerinden çınara doğru. (gizlinot: hüüüğğ özledim) Babadağlılar işhanına kesinlikle uğramanızı öneririm. Tekstil zaten buradan olduğu için her şey daha uygun fiyatlı ve yerel ağızla pazarlık yapan teyzelerin konuşmasını dinlemek inanılmaz eğlenceli. Hele bir de cuma günü giderseniz gündüz marka gofreti de kaptınız (gbkz: swh). Onun haricinde yerel yemeklerde keşkek çok meşhurdur ama köyde düğünde yemeniz lazım. Köy düğünü mevzusu tamamen ayrı konu ona sonra başlık açacağım. Lezzetli ot yemekleri egenin her yerinde olduğu gibi burada da çok meşhurdur, pek severiz.

AVM'lerden bahsedemem çünkü manyetik alan beni mahvediyor, genel hepsinden nefret ediyorum yorum yapamam.

İnsanları hakkında konuşursak, açık yürekli, fazlasıyla yardımsever insan doludur memleketim. En basitinden anlatacak olursam, bir hastalığımdan ötürü herhangi bir yerde havasız kalınca bayılarak atak geçiriyorum. Bunu denizlide yaşadığımda 34 numaralı otobüsle askeri yolda ilerliyorduk. O anda koca otobüsü en durulmayacak yerde durdurup ambulansı benim için beklediler. Şuan daha büyük bir kentte yaşıyorum ve metroda bayılınca kimsenin haberi bile olmuyor lol.

Neyse, lafı çok çok fazla uzattım, sanırım memleket hasreti baş gösterdi. Çam kokuları ile öpüyorum <3