1.
kişinin bir anlığına, veya bir süreliğine, gerçeklikten kopması, yabancılaşma yaşaması denebilir. bir anda gerçeklikten koparsınız, sanki 3 boyuttan 2 boyuta geçersiniz. öyle tuhaf bir his ki sanki boşluktaymış gibi ya da katı bir cismin suda askıda kalması gibi hissettirir. bulunduğunuz yeri tanıyamaz, karışınızdaki insanları tanıyamazsınız. genellikle stresli dönemlerde ortaya çıkar. bir de arkadaşı vardır bunun (bkz: depersonalizasyon).
2.
Geçen yaz yaşadığım olay. Tanımı okuyunca ismini öğrendim ve araştırma yaptım. Bunu yaşayan başka insanlar da varmış. Açıkçası bu beni biraz rahatlattı. Çünkü delirdiğimi düşünmeye başlamıştım.
Doğduğumdan beri aynı şehirde yaşıyorum, aynı apartmanda oturuyorum. Ama bir anda kendimi çok garip hissetmeye başladım. Garip diyorum çünkü yaşadıklarımı tam olarak anlatamıyorum yani bunu yaşamayan tam olarak anlayamaz. Sanki biri beni aldı ve daha önce adını bile duymadığım bir ülkeye getirdi gibi bir his. Etrafımdaki herkes farklı gibi, annem bile değişmişti sanki. insanların her tepkisi beni şaşırtıyordu. Sürekli insanlara anlatmaya çalışıyordum. Kendimi buraya ait hissetmiyorum birşeyler değişmedi mi, neden farklı hissediyorum diye. Ama bana hep boş gözlerle baktılar. Sonra psikiyatriste gittim. Anksiyete teşhisi koydu ve o dönem başka sorunlar da yaşıyordum. Aynı zamanda beni çok zorlayan bir fobim de vardı. Stresle birlikte bunların tetiklediğini düşünüyorum. Artık böyle hissetmiyorum, nasıl olduğunu bilmiyorum ama geçti. Umarım tekrar başıma gelmez. Çünkü dostoyevski’nin de dediği gibi en zor şey kendini ait hissetmediğin bir yerde bulunma zorunluluğu.
ipo
marshmeoww