dikiş

1. An itibariyle yapmaya karar verdiğim iş , oluşum , hareket bildiren şey. Başarabilir miyim bilmiyorum. Sökük bile dikemiyorum çünkü. Bir halk eğitim merkezinde başlamayı düşünüyorum. Hayal ettiğim parçaları zamanla dikebilirim diye düşünüyorum.

2. birkaç yıl önce kendi kendime öğrendiğim en büyük hobim. burda dergileri ise en yakın arkadaşım. ciddi anlamda hiç bişey bilmiyordum, aldım burda dergisini. patron çıkarmayı falan hiç bişey bilmiyordum. ilk diktiğim şey anneme şortdu. tabi ki giyilebilecek gibi değildi. sonrasında işleri bayağı ilerlettim, kaban bile diktim kendime. şu sıralar çocuktan dolayı pek uğraşamasamda-ki ciddi anlamda zaman ve sabır ister-kesinlikle en keyif aldığım işlerden biridir.

3. Aklıma tıbbi müdahale olan dikiş geldi ilk okuduğumda. İlk dikişimi 8 yaşındayken alnıma atmışlardı. Duran kamyona çarpmıştım sdsaafg. Kamyonun suçu yoktu valla.

İkinci dikiş meselem ise implant tedavim için yaşadığım dikiş maceraları idi.

Bu arada, implant ile ilgili sorularınız varsa ay gotum bi mesaj kadar size yakın.

4. Bu sezon çok fazla dantelli kıyafetlere taktım ama mağazalara bakıyorum da genelde pahalı sanırım en iyisi güzel güzel danteller alıp birşeyler dikmek dikişle ilgili sorusu olanlar sorabilirler moda tasarım mezunu olduğum içim elimden geldiğince yardımcı olurum

5. Annemin terzi olması nedeniyle 30 yıldır yaptığı iş.

Ben de dikişlerin kumaşların arasında büyüdüğümden benim de bildiğim bir şey aynı zamanda. Güzel iş, bir şeyler üretmek ve ürettiğin şeyleri kullanmak çok tatmin edici. Ve cidden insanı cimrileştiriyor. Kıyafet alışverişini çok severim mesela ama çok para vermeye kıyamam. Onun yerine kumaş alıp dikmek cidden daha ucuz. Benim lise mezuniyet elbisemi annem dikmişti mesela 30 liraya mal oldu şaka gibi. Emeği çok orası ayrı tabi. Bazen annem kumaş alışverişinde 5 10 liralık küçük parça kumaşlar alır bana ondan bir bluz, etek ne çıkarsa dikeriz mesela. Dikiş bildikten sonra ucuza gelir sıkıntı yok, terzinin asıl masrafı el emeği zaten.

Neyse konuyu çok dağıttım, bence Hobi olarak ya da meslek olarak seçilebilecek güzel bir iş, hevesiniz varsa bırakmayın süslüler. Kötü yönleri de var tabi çok göz yoruyor mesela. Makineniz motorlu değilse uzun yıllar sonra ayaklarınız pert olabiliyor (annemdeki gibi maalesef) duruş bozuklukları, bel ve sırt ağrılarınız olabiliyor ama bunlar önlenebilir problemler tabi. Kendinize dikkat ettikten sonra bunlar önemli değil. Bir de içinde büyüdüğümden galiba, çok temel bir şeymiş gibi gelir hep. Mesela düğmesini dikemeyip anneme getiren komşularımız var.

Sonuç olarak, öğrenmek isteyen herkese tavsiye ederim. Zor görünebilir belki ama bir şeyler yaptıkça kendinize güveniniz geliyor ve hazır kıyafetleri zor beğenir oluyorsunuz.

Edit: aklınıza takılan her türlü şeyi sorabilirsiniz yardımcı olmaya çalışırım :)

6. temmuz ayında başladığım ve çok sevdiğim ve sanırım vazgeçemeyeceğim hobim. düğme dikmeyi bile bilmeyen ben ismek kursuna yazıldım. ilk ders teğel almayı falan öğrettiler ikinci ders: "2 metre kumaş getirin kloş etek yapacağız" demeleriyle şok olmuştum. hayatımda kumaş kesmemiştim, makine başına dahi oturmamıştım.

neyse aldım krem rengi krep kumaşımı kursa geldim ölçü aldık, kumaş üzerine çizdik sonra biçtik falan. makine başına oturdum ve gerisi geldi. ne kadar kolaymış dedim.

bu etekten sonra kursu bıraktım ve evde kendim öğrenmeye karar verdim. bu yazdan beri 6-7 pantolon, arkadaşımın nişanı için kendime elbise, 3 tane trençkot ve 2 yelek ve bir kaban diktim.

şu an tutkum diyebilirim ama makine başına oturamıyorum okulumdan dolayı. finalleri bekiyorum şimdi sonrasında bir kaç parça bir şeyler dikip stres atmak için :)

7. (yazar: venus justbutterfly trap) gibi ben de a101 indiriminden bir dikiş makinası aldım.

tote bag denen bez çantalarla dikişe başladım. kloş etek ve tiril tiril desenli pantolonlarla devam ettim. sonra keçeden yelek ve uzun hırka diktim. en son (gbkz: aslı afşaroğlu)'nun abaya dikişi videosundan faydalanarak dize kadar bir kimono diktim. çoğu amatörce oldu ama diktiğini giymek çok zevkli bir şey.

yeni öğrenenlere yün keçeden yelek, hırka dikmelerini öneririm. kolları yakaları kıvırmaya gerek olmuyor. ince detaylara girilmiyor.

diktilkçe bu başlığa görsel yüklemeyi düşünüyorum. elimizdeki kalıp, kumaş ve modelleri paylaşsak çok güzel olmaz mı? (gizlinot: (:)

8. O kadar heves ediyorum ki anlatamam. Her dikiş makinesi gördüğümde içim gidiyor. Nasıl güzel kafa dağıtılır stres atılır kim bilir o makinenin başında. Şu an uyumaya bile zaman bulamadığım için başlayamıyorum ama gelecek planlarım arasında bir dikiş makinesi kesinlikle var

zamanın ötesinden gelen edit: aldı ve çok mutlu, tam hayallerindeki gibi :)

9. öğrenmeyi çok istediğim, her dikiş makinesi gördüğümde daha da heveslendiğim eylem. Ne yazık ki şu an yoğunluğumdan dolayı bu işe vakit ayıramıyorum. Ama en ufak bir boşluğumda bu işi öğrenip, tamamen hobi mahiyetinde değişik değişik kumaşlarla bir gardırop hazırlamak istiyorum kendime :)

10. çok seviyorum, adeta bir terapi benim için. 6 yıl önce başladım ve artık pek çok kıyafeti dikebiliyorum. başlarda vazgeçerim diye düşünmüştüm ama canım hobimi büyüte büyüte evde bir odayı atölyem haline getirdim. elimden gelse ayakkabı falan bile dikeceğim. yani ekipman lazım tabii, yoksa yapılmayacak şey değil:)