dip dibe çalışılan kişiyle küs olmak

1. eski okulumda maalesef (gizlinot: maalesef diyorum çünkü ciddi bir sorun yaşamıştık yoksa kolay kolay tercih edeceğim bir durum asla değil) konuşmadığım 3 kadın arkadaş vardı. bence çok zor. ben çok zorlanıyorum en azından. konuşmamaktansa eğer bir problem varsa ya da ilişki kurulmak istenmeyen birisiyse resmi bir şekilde ilişkiyi belirli bir seviyede tutmak çok daha iyi hem psikolojik olarak hem de ortamdaki iletişim gerektiren durumlarda.

2. aynı odada olmasak bile birlikte belge hazırlamamız gereken, aynı konuya baktığımız yani bir nevi dip dibe çalıştığımız; statü, yaş ve deneyim olarak benden yukarıda biriyle böyle bir durum yaşamıştım. hatta küslüğümüz de bağıra çağıra kavga etmemiz sonucu gerçekleşti. sonuçta işimi iyi yapmam(gizlinot: yani bence swh), ve işle ilgili konularda kendisiyle saygı çerçevesinde konuşmam sonucu küslük zamanla bitti. o da makul bir insanmış, şu an seviyorum bile. ama öyle istediği zaman atar yapamayacağını da anlamış oldu kendisi. bence bu önemli. iş hayatında siz neye izin verirseniz o şekilde muamele görüyorsunuz.

3. küs olmak değil belki de ama,

fransa'da, uluslarası bir kuruluşta staj yapıyorum 3 haftadır. buradaki tek türkle aynı ofisi paylaştım ilk hafta, ana dili fransızca olmakla beraber herkesin kurum gereği ingilizce bildiği, hatta çalışanların da hepsinin yabancı ülkelerden geldiği veya en azından orijinlerinin farklı olduğu bir kurum. hiç kimseyle iletişim kurarken bu gerizekalıyla zorlandığım kadar zorlanmadım. bu kadar kompleksli, bu kadar kifayetsiz muhteris bir insan tanımadım hayatım boyunca. 20 kişilik bir grup olarak yemek yerken fransızlar dahi ingilizce konuşmayı seçerken, bu çocuk ısrarla fransızca cevaplar vermeyi sürdürdü. bir etkinlik oluyor mesela tüm stajyerler davetli, ben duymamayım diye neredeyse fısıltıyla konuşuyor. bilmiyorum neden, gizliden aşık bana sanırım....

kısacası bence insanın sinirini bozan ve motivasyonunu kötü etkileyen bir şey kesinlikle. günün büyük bir kısmını yan yana geçiriyorsunuz, haliyle üzerinizde ekstra bir yük oluşturuyor. girdimi halk ozanımız burhan altıntop'un bir sözüyle bitirmek isterim,

''niye böyle şeyler hep iyi insanların başına geliyor?''