1.
Yıkıcı eleştiri denen bir şey var, her eleştirinin yapıcı olması gerekmez; bazı şeylerin düzeltilebilmesi için yıkılması gerekir. (gizlinot: İnsanların fiziklerine yapılan eleştiriyi kastetmiyorum)
Yani her eleştiri "canımcım bak şöyle yapsan daha iyi olur :)" tadında olmak zorunda değil. Sert eleştirebilirsiniz, bu yine eleştiri olur. (gizlinot: Hakaret olmadığı müddetçe) uç bir örnek olacak ama tayyip'e de yapıcı eleştiri yapamam yani.
2.
kadınlara karşı sürekli bir eleştiri hali var. özellikle sosyal medyada. burada bile kadınların, başkalarının saç renginden tutun giyimine, makyajına kadar eleştirmesi ne büyük çelişki. saçını şöyle yapan kadınlar şuna benziyor, makyaj yaparken şunu kullanan hala var mı, artık bu çok demode oldu vb. gibi bir ton eleştiri görmekten gına geldi. size ne yahu isteyen istediğini yapar. örneğin platin saç ya da birden fazla rengin olduğu saç modellerini ben sevmiyorum ve kendime de yakıştırmam. ama bir kadın saçlarını bu renklere boyatmak istiyorsa bundan banane. ben sevmiyorsam herkes mi sevmemek zorunda? bunu yapan kadınlar hakkında atıp tutunca elime ne geçecek ki? sevmiyorum diye belirtir geçerim en fazla. neden bu tip sınıflandırılmalara gidiliyor anlamıyorum. alt tarafı dış görünüş. benim fikrimin ileride değişip şimdi kötü dediğim ne varsa yapmayacağım ne belli. 10 sene sonra kontür çok demode olabilir ve ben bunu hala yapmak istiyor olabilirim. bu niçin başkasını alakadar etsin? ya da saçlarımı beni mutlu edecek herhangi bir renge boyatabilirim. eleştiri istemedikçe zorla tavsiye vermenin, genellemelere gitmenin ne anlamı var? bu insanlar sanki birileri eline kıyafetlerini, makyaj malzemelerini alıp, sür şunu, giy şunu diye peşlerinden kovalıyorlarmış gibi bir tutuma giriyorlar. demodeyse o demode, sana göre yaptığı şey onu çirkin gösteriyorsa kendisi çirkin oluyor. ki ben hiç kimsenin başkasının güzelliğini bu kadar çok düşünüp, ilgilendiğini sanmıyorum ya neyse.
saclariminapsam
katie