fiyat algımızın kaybolması

1. Zannediyorlar ki fiyatlar arttikca vergi toplayacagiz. O is oyle olmayacak finalde. Fiyatlar arttikca insanlarinda alim gucu dusecek ve cogu yer batacak. Ee vergiyi kimden alacaksiniz. Gecen gun markette pahali ucuz algimin kayboldugunu farkedip bi cikolata alip ciktim. Önceki fiyatlari hakkinda da bi fikrim kalmamis zaten. Algimizla oynayanlarin yatacak yeri yok.

2. Aynısını birkaç gün önce yaşadığım durum. Bir mouse alacaktım ve 2 yıldır yaklaşık takip ediyorum, ihtiyacım var ile yok arasında olduğu için daha önce almadım ancak şimdi mouse'umun bozulmasıyla ve bluetooth bağlantılı bir mouse aramamla almak zorunda kaldım. Baktığım 2 mouse'un fiyatları sırasıyla 140 ve 190 civarı bir şeydi(gizlinot: belki 10 20 oynar). Açıkçası ben hangi ürünü alırsam alayım kurumsal firmalardan almayı tercih ediyorum hem orijinallik hem de bir sorun çıktığında düzgün bir müşteri hizmetleriyle iletişim kurabileyim diye. Gel zaman git zaman bu mouse'ların fiyatları(gizlinot: aynı sırayla) a firmasında 270 ve 380; b firmasında 280 ve 230 olmuş. Yani 2 sene önce diğerinden daha pahalı olan mouse b mağazasında şaşırtıcı şekilde daha ucuza geliyor. Bunun matematiğini çözemedim ancak fiyatın ucuzluğundan yararlanıp hemen satın aldım. Peki bu durumda 380'e satan a mağazası mı kazıklıyor, yoksa b mağazası zararına mı satıyor; ve ona bağlı olarak neden daha ucuz olması gereken mouse diğerinden daha pahalı.

3. Alt tarafı cam kutuda nescafeye 90₺ Fiyat biçtiler bu ülkede. Herkes şaşkın balık gibi marketlerde dolanıyor. Algı yok akıl da kalmadı daha doğrusu bırakmadılar :)

4. pek çok şeyde fiyat algım hala sapasağlam yerinde. o yüzden de şok geçiriyorum her seferinde. ama insanımızda ciddi anlamda fiyat algısı kaybolmuş olmalı ki kimse fiyatların bu hızla artışına bir şey demiyor. markette 6 ay önce 13 tl ye aldığım yoğurt 30 tl olmuş. diğer markalara bakıyorum yine aynı. mecbur alıyorum o fiyata. dün biraz salatalık biraz armut aldım sadece ve 26 tl tuttu. ne oluyoruz dedim. haftasonu avm ye gitmiştim kot pantolon almaya. önceden 100 tl ye taş gibi colin's kot alıyordum, bu kez 210 tl idi kotlar. kendi bedenimde(son birer tane kalmıştı) ve istediğim modelde indirim varmış şükür ki tanesini 125 tl ye aldım 2 tane olacak şekilde. ama piyasada inanılmaz bir durum söz konusu. fiyatlar çok hızlı artıyor ve insanlar yavaş yavaş alışverişlerinden kısmaya devam ediyor. bu gidişle piyasaya nakit girişi durma noktasına gelecek ama hala üretim devam ederken tüketecek kimse olmayınca sistem bir yerde patlayacak. kar topu yuvarlanarak geliyor ve git gide büyüyor.

5. Üniversite yıllarımda rahat diye yurtta yaşadım, zorunlu hizmette ev sahiplerini gözüm tutmayınca otelde yaşamaya başladım. Tek basıma ev geçindirmek zorunda olmadım diyebilirim. Alısverişlerim kişisel zevklerimden ve zorunlu harcamalarımdan oluşuyor. Son 6 ayda bile bütün harcama kalemlerimde 2 kat fiyat artışı var. Dün kardeşimle ucuz sayılan zincir marketlerden birine gittik. Süt fiyatını görmemle şok geçirdim. Yıllardır litrelik süt almıyorum, bitiremem diye. Geçen sene ben o fiyata badem sütü alıp içiyordum. Şimdi a 101 sütü alabiliyorsunuz şaka gibi gerçekten. Yerli makarnalar şu an barilladan pahalı. Migros'ta m markalı çikolata, Nestle fıstıklı çikolatadan pahalı. 1 TL' ye aldığımız bisküviler 4 TL. Kasada kasiyer 288 TL demiş, ben 888 mi dedim. Yanlış duymuşum. 888 dese şaşırmayıp ödeyeceğim. Aldığım 1 orta segment şarap,  3 parça küçük gıda ürünü. Enflasyon karşısında eriyen maaşlarımız, düşen alım gücümüz ülke genelindeki ekonomi çarkını çok kötü etkileyecek. Zorunlu ihtiyaçlarımızı karşılanabiliyorsak şanslıyız maalesef. En çok da küçük çocugu olanlara üzülüyorum. Asgari ücretin neredeyse yarısı, bir bebeğin masrafına yetmiyor bile. Okula giden çocuğun masrafını saymadım bile...

6. Fiyat algısı kaybolmadı, fiyatlar bir hane daha artınca toplumda toplama işlemi hata vermeye başladı(gizlinot: Toplumun yarısı daha toplama işlemi yapamıyor, evet.) o yüzden de insanlar "bu ürünü almazsam ölürmüyüm ölmezmiyim o zaman almayayım, boşver" algoritmasına yöneldi.

7. bir şeyin fiyatına bakınca asla ederini ölçemiyorum artık. bu şey bu fiyat eder mi bilmiyorum. bu kışın başında kendime siyah bi kaban ve bot alma fikrim vardı. ihtiyaçtan değil kombin amaçlı. ama fiyatların geldiği hali görünce elim gitmedi almadım. normalde kayra, armine vb markalar benim alım gücümdeydi alabilirdim. ama bu sene ne yün ne kaşmir olan kabanlara resmen 1500-2000 arası etiket basmışlar. tamam kumaş fiyatları artmış olabilir, üretim sürecinin tüm maliyeti yükselmiş de olabilir buna sözüm yok ama bu kadar da olmaz. siz de biraz kısın kar oranınızdan. o kumaşı o fiyata satmaya utanmalısınız. inat ettim almadım. temel yaşam malzemeleri haricinde de hiç bir şey almıyorum. siz de almayın süslüler. o ürünler kalsın tezgahlarda öyle. bakalım o zmn o saçma fiyatlarda ısrar edebilecekler mi?