frenemy

1. Dost mu düşman mı ne idüğü belirsiz insan manasında.

İki türe ayrılırlar:

1.) (gbkz: yaa caanım naber yaa) arkadaşı : bunlar dostunuz gibi sokulmaya çalışan fakat paçalarından akan samimiyetsizliği saklayamayan tayfa. Muhtemelen az öteye açılınca gıybetinin bir numaralı başlığı siz olursunuz. Yakın olmanın avantajlarından faydalanmaya çalışırlar. Hayatınzdan çok istedeniz de çıkaramazsınız, çünkü hayatınızda değildir. İvranç.

2. (Gbkz: bizim köy daha büyük) arkadaşı : bunlar da aslında çok sıkı ve uzun soluklu bir dostluğa rağmen sürekli sizle yarışan, çekişen, size iyi şeyler olunca pek iplemeyen fakat kendi dertlerine üç gün yas ilanı bekleyen arkadaşlardır. Evet, aldığınızda beğenmediği bluzu bi kaç gün sonra kendisi alan arkadaş bu.

İçinde ukte kalanım; (yazar: femme)

2. Frenemy= friend+enemy

İşin matemetiğini hallettiğimize göre açıklamaya gelebiliriz.

Adından da anlaşılacağı üzere bir dargın bir barışık şekilde yürüyen, en derin sırlarınızı bilen dostların kavgalarla düşman, barışmalarla arkadaş evresine eriştikleri lanet bir arkadaşlık durumudur. Herkesin bir frenemysi olabileceği gibi herkeste bir gün frenemy olabilir. Burdan da bir tavsiyeye varıp derim ki siz siz olun öyle her şeyinizi herkeslere anlatmayın

En popüler frenemyler: serena van der woodsen ve blair waldorf

İlk defa doldurduğumdan çok heyecanlı olduğum bir (yazar: femme) uktesidir.

Edit: dolduramamışım ya la

3. hayatımda en çok çektiğim insan tipi.

bazı insanlarda bu var gerçekten. yüzüne gülüp, samimiyet kurmak zorunda mı hissediyor kendini anlayamıyorum? bir insana düşman olmak gibi bir tutumu da gereksiz buluyorum. görmezden gelmek yeterliyken, neden kin ve nefretle ruhumu kirleteyim ki?

insanlarla uğraşmak niyedir?

bu kadar mı işsisiniz ey frenemyler?

4. insana kendini yapayalnız iyice çaresiz hissettirirler. bundan iki yıl önce hayatımda güzel bir fırsat, başarı şansı yakalamıştım. ve o zaman en yakın gördüğüm arkadaşlarıma anlattığımda gözlerinde en ufak bir sevinç görmemek nasıl mahvetti beni anlatamam.

şimdi de hayatımın en yoğun stresli zor zamanlarımı geçiriyorum ve en ufak paylaşma isteğinde bulunamıyorum. sessizce çıktım ne hesap sorabildim ne de kavga edebildim. sadece bir tanesi ile konuşmuştuk en sonunda haklısın demişti. bunu duyunca ne zafer kazanmış hissettim, ne de ohh ben haklıyım diyebildim. yine de arkalarından kötü konuşmuyorum. düşman bile diyemiyorum. çünkü biliyorum ki eski sevgili gibi onlar da benim seçimimdi. hatalar varsa muhakkak karşılıklıydı. ama yine de geçen yıllara verilen emeklere hayıflanmadan edemiyorum.

bir de derler ya klişe olarak; en kötü özelliğim insanlara güvenmek, iyi niyetim diye. bende o da yoktu yanlış anlaşılmasın. kötü niyetliyim diyemem ama hiçbir zaman da %100 güvenmedim. belki böyle hissettikleri için oldu bilemiyorum ama bunun nedeni de daddy issues (gizlinot: böyle demem kötü oldu ama )olduğunu bile biliyorlardı.

özetle; hayatınızda varsa çıkarın derim, mutlu olmaz rahatlamazsınız ama en azından yeni kişilere yeni yerlere zaman ayırırsınız. belki daha iyisi çıkar kim bilir.

5. Galiba bi dönem arkadasim dedigim herkes böyleydi ve bu dönem 10 yil kadar sürdü :(

6. Kavram olarak bana çok ters, varlığı abes kişi demektir. Frenımiyse bas totosuna tekmeyi, hayıflanacağına çeksin gitsin hayatından...