gök gürültüsünden korkmak

1. kız kardeşimin delice yaşadığı duygu. 27 yaşında gece yastığını alır yanıma gelir direkt duyduğu gibi.

benimse aşık olduğum doğa sesi diyebilirim. gökgürültülü, şimşekli, deli gibi yağmurlu havaların hastasıyım. hatta bazen uyuyamadığım ya da huzursuz olduğum zaman youtubedan bu üçleme videosunu açıyorum. bana inanılmaz huzur veriyor nedense.

2. Bugüne kadar hiç korktuğumu hatırlamıyorum. Bu gece uyanıp uyanıp “noluyo be?” diye korktum. Kalkıp kalkıp oğlumu kontrole gittim. Normalde tepemde davul çalsa uyanmayan biriyim bu arada. O nasıl şimşek ve gökgürültüsüydü bilmiyorum. Ara ara hala devam ediyor ve ben 1,5 yaşındaki oğluma korkmaması gerektiğini açıklamaya çalışıyorum. 31 yaşımda gökgürültüsünden korkmak da varmış. 

3. kendim için değil kuşum için korkuyorum. o çok korkuyor. bu gibi durumlarda kalp krizi geçirme ihtimali var ve bu hep aklımda.

birkaç sene önce defalarca duyduğum sonik patlamalardan sonra gök gürültüleri beni korkutmamaya başladı.

4. dün gece resmen odanın içinde çaktı şimşekler, ilk düşündüğüm sokakta kalan hayvancıklar oldu, kimbilir nasıl korkmuşlardır. onun dışında ben gök gürültüsünden hoşlananlardanım galiba, tabi dünkü kadar abartılı olmadığı sürece.

5. Iste bu ben. Çok korkak biri olduğumu düşünmem ama o sesler beni bitiriyor. Fazla yüksek değil mi o ses ?

6. Gecen sene yurt odamda tek başımaydim ve uyumadan önce yağmur yağmadığı için pencerem açık uyumuştum. Gece inanılmaz bir gök gürültüsüyle uyanmıştım ve ödüm patlamıstı. Yatağım hen cam kenarında olduğu için çok paniklemistim ve yastığımın yanındaki telefonumu yastığın altına sokmustum (gizlinot: elektronik eşyalar yıldırım çeker olayını nasıl hatirladiysam o an) kollarimla da kafamı korumuştum. İlk kez gök gürültüsünden bu kadar korktuğum andı.

7. şu anda iliklerime kadar hissettiğimdir. korkmak da demeyelim, huzursuzluk, kasvet, bilimum olumsuz duyguyu anında çekiyorum ve gün benim için kötü geçiyor. insanın ruhunu daraltan bir hava var. elektronik aletlerden uzak durup sakinleşmeye çalışıyorum.

edit: geldi yine tipini sevdiğim.

8. Hiç başıma gelmeyen duygu. Ben daha çok gizemli buluyorum şimşeklerin çakmasını, gök gürlemesini. Özellikle evde huzur varsa, yaşadığın ortam güzelse, sıcak bir şeyler iç, yumuşacık bir battaniyenin veya yorganın altına gir, kitap oku, film izle öyle günlerde...  Pecereden bak doğayı izle... Dünyanın doğal bir enerji yansıması ile nasıl aydınlandığını izle... Galiba bana korku değil, huzur veriyor. Her şey bakış açısı ile alakalı sanırım. Nasıl bakar ve algılarsan öyle görürsün. 

9. annem küçükken her gök gürüldediğinde bak gördün mü geldi gurgur baba derdi dışarıyı işaret edip, ben de göklerden gelen korkunç birinin çıkardığı bi ses olarak sandığım için ortaokula kadar travmam olmuştur.

10. sevgiliye sarılma ihtiyacı uyandıran, fakat yalnızsanız, yalnızlığınızı bir kere daha yüzünüze vuran andır.