1. Bu başlığı nasıl isimlendirsem bilemedim. İtiraf olarak görmedim. O yüzden o başlığa yazmıyorum. Hayatımızla ilgili yeni kararlar almada ve uygulamada nasıl başarılı olabiliriz, o konuda biraz dert yanmak ve size danışmak istedim.
Eminim size de oluyordur. Özellikle yeni yılda, yeni bir okula başlanacağı zaman, mevsim geçişlerinde veya insana hayatın kısa olduğunu hatırlatan bir şey olduğunda. Hani yeni kararlar alırsınız ya, şunu yapacağım, bunu yapacağım. Onun dışında da hayatınızda bir arınmaya gidersiniz. Okumadığınız kitapları, giymediğiniz kıyafetleri, kullanmadığınız kozmetikleri vermek istersiniz. Size her şey fazla ve gereksiz gelir. Sanki asıl ihtiyacınız olan şeyler yokken siz hayatınızı gereksiz şeylerle doldurmuşsunuzdur. Canınız sıkkınken kendinizi alışverişe vermişsinizdir. Bana hep olur. Geçirdiğim evre ise genelde şöyle oluyor.
Bahsettiğim durumlardan biri oluyor. Sonra ben odama sığamamaya başlıyorum. Her şey üzerime geliyor sanki. Bir sıkıntı yaşıyorum yaklaşık bir hafta.
Sonra bir şeyler yapmaya karar veriyorum. Sıkılmakla olmaz bu iş diyorum. Varlığı beni rahatsız eden şeyleri odamdan çıkarıyorum. Bunlar genelde kullanmadığım kıyafetler ve kozmetik ürünleri oluyor. Eşe dosta dağıtıyorum.
Yaşadığım ortamda bir arınmaya gidince sanki düşüncelerim de berraklaşıyor. Bu sefer hayatımla ilgili düşünmeye çalışıyorum.
Ben gerçekten tembel bir insanım. Evden dışarı çıkmayı pek sevmem. Ayrıca demir eksikliği de var, özellikle yazın pek enerjik bir insan olduğum söylenemez. benim düşüncelerim evde yatarken hayatta neleri kaçırdığım üzerine oluyor genelde. Evde de tam yatıyorum bu arada. Evde işe yarar bir şeyler yapsam üzülmeyeceğim. Bir de kafamı cidden kozmetik ürünlerim ile bozuyorum. Makyaj yapmayı çok seviyorum, bloğumu seviyorum. İnsanlara faydalı olacak şeyler paylaşmayı seviyorum. Ama bazen fazlalık bana sıkıntı veriyor. İhtiyacımdan en az beş kat fazla ürünüm olması (makyaj ürünü olarak) beni deli ediyor.
Sonra yeni kararlar alıyorum. Genelde şu tarzda oluyorlar.
-Daha çok kitap okuyacağım.
-Sevdiğim insanları daha fazla göreceğim.
-Daha çok yer gezeceğim.
-Bir hobim varsa ona zaman ayırmaya çalışacağım.
-Derslerime daha fazla çalışacağım.
-İhtiyacım olmadıkça kozmetik almayacağım.
-Gereksiz alışveriş yapmayacağım.
-Elimdekileri bitirip yenisini almayacağım.
-Bloğumla daha çok ilgileneceğim gibi.
Sonra ben bu hayatımdan çıkardığım fazlalıklarla mutlu oluyorum. Kendimi ferahlamış hissediyorum. Özellikle kozmetik konusunda nasıl hissettiğimi kozmetik alışveriş bağımlıları çok iyi anlarlar. Ben bunları ne yapacağım diye daralıyorum. Eskisini çok sevsem de yeni geleni kullanırken o çok sevdiklerimi kullanamıyorum. Bu kısır döngü bir türlü bozulmuyor.
Her neyse ben bu kararlara da 1-2 ay uyuyorum. Daha mutlu ve sosyal bir insan oluyorum. Kendime yeni bir şey almıyorum. Hayatımla ilgili kararlar almış ve uyguluyor olmak hoşuma gidiyor. Sonra bir şey oluyor. Evde daha çok zaman geçirmeye başlıyorum. Bütün kararlarımı unutup kendimi yine kozmetiğe veriyorum. Sonra yine darlanma başlıyor bende. Sonra da bütün bu anlattıklarımı baştan yaşıyorum.
Kendi mce yaşadığım bu dönemleri anlatmak ve bu döngüyü nasıl kıracağım hakkında danışmak istedim süslüler.
Özellikle kozmetik konusunda çok dertliyim. Biraz sıkıldım mı veya üzüldüm mü veriyorum kendimi alışverişe. İhtiyacım olmayan şeyler alıp sonra da kendime kızıyorum.
Beraber project pan mi yapsak, adsız kozmetikolikler grubu mu oluştursak, ne yaparsak yapalım işte ben varım. Hep beraber az ile yetinmeyi, fazlasını istemeyip kimseye kanmamayı öğrensek. "Less is more" felsefesini hayatımıza uygulamayı başarabilsek. Bunun dışında da hepimiz kendi hayatımızı doğru şekilde gözlemleyip, kararlar alıp, bu kararları uygulamaya geçirebilsek.
Benim gibi süslüler yok mu?
Edit: Bu arada bu destansı yazımı okuyan süslüleri öpüyorum.