hayatla ilgili yeni kararlar alma dönemi

16. ya yıl sonunda ya da büyük bir dönüm noktası öncesi veya sonrasında alınan karardır. ben hep alırım bu kararı ama bir türlü uygulayamadım.

15. Uzunca bir durağanlığın arkasından gelir. Karar alma süreci çok uzundur. Sonra bir gün oturur o kararları uygulamaya karar verirsiniz aniden. Şu an bu dönemi yaşıyorum.

Bu yılı çok zor geçirdim ben. Hayatın beni çok zorladığını hissettiğim anlar yaşadım. Çok fazla insanı kaybettim. Çok sevdiğimi kaybettim ve çok acı çektim. Toparlanması çok zaman aldı. Alışıldı ve geçti. Bir yerlerden toparlamaya başlıyorum yarın. Gözlerimi açar açmaz hareketli, planlı ve beni tatmin edecek aktivitelerle meşgul olduğum bir hayat yaşıyor olacağım. Kendime iyi davranmak zorundayım fakat bunu aylardır hiç umursamamıştım.

Yarın yeni bi gün.

14. o aşamada olmam lazım; genelde yılbaşında, doğum gününde ya da bir kırılma anında alınan kararlarla başlatmaya çalışılan dönem

13. benim için üniversiteyi bitirdiğim zamandı 15-20 yıl süren öğrencilik hayatı bitmiştir ve hızlı bir şekilde ''şimdi ne yapacağım?'' diye düşünmeye başlarsınız. Bir tarafta iş başvuruları, diğer tarafta yüksek lisans planları, aklınızın bir köşesinde ''acaba kendi işimi mi kursam'' düşüncesi...bir de işin ilişki/evlilik boyutu var tabi. bir bakıyorsunuz yaşıtlarınızın hepsi ya evlenmiş, ya sözlenmiş ya nişanlanmış, hatta erken kalkıp yol alanlar çocuk bile yapmış. eğer hali hazırda bir ilişkiniz varsa; ilişkinizi ve hayatınızdaki kişiyi sorgularsınız. eğer benim gibi tek tabancaysanız, art arda evlenen arkadaşlarınızı gördükçe ''acaba ben evde mi kaldım?'' diye düşünüp durursunuz

12. her yıl 31 aralıkta başlar, 2 ocakta sona erer.

11. bugün başladım. uzun süredir düşündüğüm ve ertelediğim herşeye. ilk işimde spor yapmak ve dengeli beslenmeye merhaba demek oldu.. sonrası çok uzun hayaller bitmiyor bende. Ah birde iş bulsam ne zormuş yeni mezun olmak :(

10. 15 eylül'den itibaren tam anlamıyla içine gireceğim dönem. sonucu ya çok iyi bitecek ya kör topal bir şeyleri yapmaya çalışmış biri olarak kendime kızacağım ama ikinci ihtimale şans tanımıyorum, elimden gelenin fazlasını yapacağım.

9. bu kararları hep çok mutsuz olduğum zamanlarda alma eğilimindeyim. peki ne zamana kadar uygulayabiliyorum onu bile hatırlamıyorum. ara ara gelir böyle kararlar sonra giderler. gelgitlerimiz var bizim.

8. insülin direncime savaş açtım. #direnquestionangel

7. uzunca zamandır inandığım şeylerin aslında gerçek olmama ihtimalinin olması gerçeğiyle yüzleşip artı olarak birkaç sene önce tanıdığım ve pek sevmediğim hatta aylarca ağlamama sebep olmuş (eski sevgilim değil, sadece canımın çok yanmasına sebep olmuş biri) birinin ani ölümüyle, hayatı sorgulamaya, ne yapmak istediğime, neyden vazgeçip neye devam edeceğime karar verme aşamasında kalmamdan dolayı bu hafta yaşadığım dönem.

tam bunlarla kafayı bozmuş kukuman kuşu gibi evde kendimi bi koltuktan diğerine atarken canımın sıkkın olduğu her zaman yaptığım gibi how i met your mother bölümlerinden rasgele birini açıp izlemeye başladım. açtığım bölümde anne olan karakter sevgilisinin ölümüyle sarsılıp kendini müthiş bir boşlukta hissediyor, napıcağını bilemez halde hayatı bomboş yaşıyor, bunları anlattığında karşısındaki karakter "komik bile olsa, basitçe bu hayatta ne yapmak istiyorsun, bunu sor kendine" tarzında birşey söylüyor. anne'de "dünyada fakirliği bitirmek istiyorum" diyor ve elinden geldiğince bunun için çalışıyor.

aynı soruyu bende kendime sordum "bu dünyada yapmak istediğim şey ne" diye. aklıma ilk gelen şey "çocukları mutlu etmek". bence hayattaki en büyük mutluluk bir çocuğun sevinmesini sağlamak, hayallerini gerçekleştirmek. bilinçaltı çok enteresan birşey gerçekten, sanki yıllardır bunu düşünmüşüm, planlamışım gibi aslında sadece adını bir kere duyduğum "bir dilek tut" derneği geldi hemen aklıma bunları düşününce. internet sitelerini inceledim, adını sadece bir kere duyduğum dernek tam da düşündüğüm şeyi yapıyormuş gerçekten de; 3-18 yaş arası özel durumu olan çocukların hayallerini gerçekleştirmek, en çok istedikleri dileği gerçeğe dönüştürmek.. hemen irtibata geçtim. önce kısa bir eğitim almam gerekiyormuş, bunun içinde ekim ayını beklemem, ama gönüllü listesine alındım bile.

hayat gerçekten kısa. kısa olmadığını düşünseniz bile değerli. hiçbir şey için beklemeyin, beklentilere girmeyin, mutluluğunuzu insanlara endekslemeyin, ne yapmak istiyorsanız yapın, canınızın sıkıldığı durumlarda elinizden geldiğince gayret edin, çalışın, konuşun.. olmuyorsa zorlamayın, vazgeçin, yüreğiniz temiz ve vicdanınız rahatsa emin olun zamana bırakmak en iyisi. ayaklı kişisel gelişim kitabı olma niyetinde değilim ama negatif duygu ve düşünceler asla ama asla hiçbirşey kazandırmaz insana, karşı tarafın kötülüğünü düşünmeye ayıracağınız enerji ve zamanı kendinizin iyiliğine harcayın, daha mantıklı bir yatırım. he bir de bol bol dua edin, kuşlara bile yol çizen, kalbimizi bizden iyi bilen adaleti asla şaşmayan bir Yaradan bizi yolsuz, yardımsız bırakmaz ya sanmıyorum :)

yeni kararlar alma döneminde olan tüm süslülere sevgilerle :)