2.
en sevdiğim çizgi filmdi-dir. her izlediğimde ayrı bir huzur hissederdim. dedesiyle ateşte erittiği peyniri, samanlardan yaptığı yatağı görünce hep imrenirdim ve bu apartmanlar, asfalt sokaklar çok sıkıcı gelirdi. şimdi düşündükçe fark ediyorum da, heidi'nin jenerasyonu aza tamah eden, daha küçük hayalleri olan, laftan sözden, yokluktan anlayan ve o zihniyette yetişen son 'normal' nesildi bence.
14 şubat 2015 00:44
14 şubat 2015 00:46
3.
kıskançlığımdan izlemediğim cızgı film. bu şoparın bile yanakları kırmızı bir de bana bak, meymenetsiz bi surat. bazen çizgi film kahramanı olmak istersin, olamaz. ata demirer'in esprisi çok komiktir haydi ile ilgili. haydi dedesiyle yaşar dağlarda. dede alkoliktir. eliyle haaaaydi,(müslüm baba tarzı) demesi vardır ki. koparır beni.
4.
babamın çarşıda bir kitapçıdan alışı gözlerimin önünde. 8 yaşlarında hayatımda okuduğum ilk kalın kitaptır. çocukluğumdur. bana kitap okumayı sevdiren kitaptır.
çocukken atv'de sabah dokuzda çizgi filmlerinin verildiği ve benim geç uyanma huyum yüzünden bir türlü yakalayıp izleyemediğim ve buna çok üzüldüğüm çizgi filmdir.
15 şubat 2015 01:03
15 şubat 2015 01:05