hobi olarak fotoğraf çekmek

1. Her fotoğraf makinesi olana fotoğrafçı denilmiyor. Ama fotoğrafçı olarak anılmama sebep olan hobimdir. Çektiklerimden bazıları. (link: http://instagram.com/biryudumyasam)

2. hobilerim içinde en değerlim fotoğraf çekmek. çekmeye başlamadan önce ciddi anlamda vasattım. en ufak bir bilgim olmadan telefonla çok basit fotoğraflar çekiyordum. sonra 2. el bir dslr makine aldım. hala vasat fotoğraflar çekmeye devam ettim. hatta ben bu işi yapamayacağım galiba deyip makineyi bir köşeye bırakmayı bile düşündüm. ama sonra, çok anlam yüklememem gerektiğine kadar verdim. çünkü ne kadar anlam yüklersem kendimle ilgili beklentilerim o denli artıyor, bu da beni rahatsız hissettiriyordu. o harika fotoğrafları insanlar nasıl çekiyor diye uzun uzun kafa yordum. günlerce işin teknik kısmına odaklandım. ama o ruh, o bakış ya da her ne derseniz işte o yoksa tekniğin de bir anlamı yoktu.

arkadaşım sağ olsun bilgisayarıma uzaktan bağlanıp adobe ps 'i crack olarak indirdi. evet dedim gerekli şeyleri bununla düzeltir harika fotolar yaparım. Haftalarca koskoca programı youtube sayesinde çözdüm. Ne fotoşoplar denedim; yine olmadı :) hala berbat çekiyordum. bir iki güzel şeyler söylüyordu takipçilerim ama bana yetmiyordu. sonra kendimi fotoğrafı sırf çekmiş olmak, paylaşım yapmış olmak için çekmemem gerektiğine, o anın ruhunu hissederken 'bu ruhu en iyi nasıl yansıtırım' sorusunun cevabını düşünürken buldum. bunun üzerine çalıştım. bir sürü fotoğraf bakıp yorumlamaya çalışıp, bir sürü fotoğraf çektim. hala daha çekiyorum. hala çok iyi olduğum söylenemez.

-tavsiyem; belirli bir temanız olsun. arada değişiklik iyidir ama genel olarak temanız sizi anlatsın. benim temam, çektiğim çoğu fotoğrafın içinde turuncu renklerine yakın bir şey bulunur; bir şemsiye, bir kitap kapağı vb.

-fotoğraflarınıza derinlik katın. fotoğrafa nasıl derinlik katılır; araştırabilirsiniz, çok sayıda kaynak var.

-1/3 kuralı oldukça önemli. eğer bakışınızı bu kural doğrultusunda geliştirerek pratik yaparsanız bir süre sonra oturuyor zaten.

-makinem yok o yüzden çekmek konusunda kararsızım demeyin, en çok beğenilen fotoğraflarım telefonumla çektiklerim oldu :)

-çekmeye başladıkça tarzınızı bulacaksınız, o konuda çok üstünüze gitmeyin.

-o an bayıldığınız fotoğrafınıza 1 ay sonra bayılmayacaksınız, olsun hepsi deneyim bunların, unutmayın.

-eğer gerçekten seviyorsanız vazgeçmeyin, hangi makineniz olduğunun bir önemi yok, o anı elinizdeki telefonla bile çok güzel fotoğraflayabilirsiniz.

-o gördüğünüz harika fotoğraflar çok iyi makinelerle çekilip üstüne çok güzel fotoşoplanıp öyle önümüze konuluyor. bir zaman sonra o allanıp pullanmış fotoğraflar anlamsız gelmeye başlıyor.

-bir deneme yapın; istanbul'da olanlar için söylüyorum, kadıköy - beşiktaş vapurunda güverteye çıkıp martıları çekmeye çalışın. evet çok klasik, ama öyle sandığınız kadar kolay değil. bunu deneyin.

-kendinize olan güveninizi yitirmeyin; zamanla oluyor, bol bol araştırın. teknikleri öğrenin. severek yaptıkça, devamı geliyor.

şimdilik bu kadar öptüm.

bu arada (link: https://www.instagram.com/p/BOPWkYWD7KB/?taken-by=ipekology&hl=tr fotoğraf nedir?)