ikizler burcu

1. can dündar'ın iç çatışmalarımızı çok güzel ifade ettiğini düşündüğüm burç:

zordur ikizler için tercih.. 

bir şehirde yaşarken, diğerinde aklım; o şehirler ki, çokta.. farkı yok birbirinden.. 

doymak bilmez bir çocuk gibiyim; yetinemiyorum.

ıslığım, bütün şarkıları aynı anda çalmak istiyor; uçurtmam, kainatın tüm semalarında birden kanat çırpmak..

her akarsuya karışıp gitmek geliyor içimden; hangisine karışsam, gözüm ters akıntıda.. halbuki her akarsu, aynı denize karışıyor sonunda..

hangi mektubu açsam, açılmayan için meraktayım..

kulağım çalacak telefonda; gelen telefonlardan, en sıkıldığım anda dahi..

kış boyu baharı iple çekmişken..

şimdi sonbaharı özlemem neden?.. 

çünkü yüreğimin iki yanına yerleşmiş ikizler, yıllardır durmaz tepişirler. 

kalk gidelim derken biri.. halt etme otur diye eteğinden çeker diğeri..

biri karınca, öbürü ağustos böceği..

zordur ikizler için tercih..

bir yanını seçmek, çoğu zaman öbüründen de vazgeçmektir. 

çünkü birini feda ettiniz mi, ikiz değilsinizdir artık..

sizi siz yapan, içinizdeki tepişmedir. 

değeriniz, diğerinizdedir. 

bütün haziran doğumlular bilir bunu..

o yüzden kıyamaz içinde tepişen ikizlerden birine.. ne kahkaha saçan neşeye; ne ansızın bastıran hüzne.. ne iyimser güne; ne karamsar geceye.. ne ciddiye; ne muzibe.. ne çocuğa; ne büyüğe.. ne sadeliğe; ne süslülüğe.. kıyamaz herhangi birini elleriyle öldürmeye..

bilir ki, yazılmış nice yazıda, dizilmiş onca notada, boyanmış bunca tuvalde, söylenmiş sözde, yakılmış türküde o tepişmenin sancısı vardır. 

sancı durdu mu ne akarsu kalır ne ters akıntı. 

ölü bir denizde tek kürekle döner durursunuz. 

dedim ya; ikizler burcuyum..

ve bazen kızdırıyor sevdiklerimi bu huyum. 

varsa bir kusurum; haziran doğumluyum. 

ne garip şimdi bile bir yanım bunları yazıp mutlu ederken bendenizi "silde ciddi birşeyler yaz! " diye yırtınıyor ikizi.

2. Burçlara inanmayı genel anlamda saçma buluyorum. Ama ikizler burcu laneti diye bir şey var, inkar edemem. Bu kadar kendine yük başka bir burç var mı bilmiyorum. (gizlinot: Ilgim de yok zaten, dedim ya bir kendi burcumu arastiririm) bu burca mensup, yükseleni kova olan biri olarak şunu söyleyebilirim ki borderline kişilik bozukluğunun yandan yemişi bu. Mutluyken tamam çok iyi, tadından yenmez, herkesin arkadaş olmak isteyeceği tip, ama mutsuzken ya da modu düşükken işte kişinin kendisinin bile uğraşmak istemeyeceği bir şeye dönüşüyor. "Sorun burçta değil bende mi acaba?" Diyorum bazen, ama yok burcu bu olan kim varsa tanıdığım aynısı.

Bir de bu burca has bir kararsızlık durumu var malumunuz. İki veya daha fazla seçenek arasında kalmak başlı başına bir dert. (gizlinot: Ki kisisel fikrim seçim sansinin olmadığı durumlar da ayri bir dert) (gizlinot: Bak Uygulamali anlatıyorum) bir şey seçmek o şeyi seçmiş olmak değil, -önceki girdide de yazıldığı gibi-

digerlerinden vazgeçmiş olmaktir genelde.

3. Hayatımda 2 ikizler var. Biri kızım, biri 20 yıllık en yakın arkadaşım.

Objektif olamayacağım sanırım. Akrep ikizler anlaşamaz genellemesine katılamıyorum.

4. allah düşmanımın başına vermesin dediğim ne kadar insan varsa bu burcun kümesinde yer alıyor.

edit: ikizler burcu olanlar seri disslike

5. Neden bu kadar linç edildiğini anlamadığım canım burcum. Ne kadar da kararlı, dengeli, sakin, uyumlu, minnoş insanlarız halbuki...

6. Her cuma akşamı ertesi sabah için; öğlene kadar uyuyup aşırı dinlenmek, uykuya doymak ile erkenden uyanıp kahvaltımı yapıp uzun bir haftasonu geçirmek arasında kalıyorum. Böyle düşününce kendime acıdım bence diğer bütün kötü özelliklerimiz görmezden gelinebilir bunun hattına.