ilk aşk

1. düşe kalka sürmeyi, özgür olmayı, rüzgarı hissetmeyi öğrendiğin; en sonunda hem bacağını hem kendisini kırdığından yenisini alman gerekse de hep bodrumda duran, yeri ayrı olan o ilk bisiklet gibidir.

2. ilk aşk...

Tıpkı çocukken denize girdiğimizde üzerimize kalan güneş yağının kokusunu büyüdükçe kışın ortasında bile anımsayıp mutluluk dolu hüzün veren o anılarımız gibidir ilk aşk.

o ilk hissi hiç unutamazsın, vay be nasıl da aşık olmuştum ama ! dersin...

ilk aşkım yeşil gözlü koyu kumral saçlı güzel gülüşlü bir çocuktu...

başka okuldaydı bir piknikte tanışmıştık o ilk gün sevgili olmuştuk.

bir gün beyaz sarı pumaları ile 11 yıl önce benim sınıfıma girip yanağımdan öpmüştü, derste camdan bi baktım kapının önünde beni bekliyor.

sevgili neydi?

ne demekti?

bu kalbimin soluk borumdan yukarı çıkmasını nasıl önleyebilirim?

benden başka kalbimin sesini duyan olur mu?

rezil olabilirmiyim bu aşk uğruna?

lakin...

bir istiklal caddesi kadar sürmüştü beraberliğimiz burdan bir diğer sekmeye yol olmaz el ele tutuşumuz, seni seviyorum deyişimiz.

ilk aşk işte, ilk heyecan...

ne kadar zaman geçerse geçsin insanın omurgasını incitiyor ilk ayrılık....

3. hiç unutmam elele oturmuş müzik dinliyorduk ellerimize bakıp ağlamış ve bu kadar güzel bir adam tarafından sevildiğim için şükretmiştim. iyi ki onu sevmişim. herşeye rağmen

4. üzerinden 6 yıl geçmesine rağmen yollarımın tekrar kesiştiği, çocukluk aşkım. Her şeyin ilkini yaşadığım adam, yıllar geçse bile hala öyle saf sevebilir miymiş bi insan? seviyorum

5. Bornova küçükparkta ilk defa sarılıp hiç ayrılmamıştım ondan. Sonra aramıza mesafeler girdi, o ayrıldı. Ben hiç yüzüne, gözlerine bakıp seni seviyorum diyemedim. Tek pişmanlığım da buydu. Kaybetme korkusuyla kendim olamadım. Hala çok iyi bir insan olduğunu düşünüyorum. Sevgilisi var ve çok mutlular. Kıskanıyordum eskiden ama artık mutlu olmasına seviniyorum. Benim ilk aşkım oydu.

6. Zaman geçse de halen akla geldiğinde kalbin çatır çutur kırılması var ya, işte ilk aşk benim için odur. Mekanların insanı hüzünlendirmesi ama göz yaşı dökemeden boğazın düğüm düğüm olması, hatta konusunun dahi açılamayışı. işte o ilk aşktan sonra gerçekten büyümüş,olgunlaşmış, daha az kırılan bir insan olmak. kimse daha fazla üzemiyor çünkü ilkinden sonra.

7. benden büyüktü. kısacık kırlaşmış saçları, masmavi gözleri ve dolgun dudakları ile gözlerimi ondan alamamıştım. dans teklifimi geri çevirmemişti, heyecandan saçma sapan hareketler yaparak dans etmiştim. ki müzik yavaştı. (gizlinot: arkadaşlar dalga geçmişti sonrasında epey)

ressamdı, tamamen farklı bir hayatı vardı.

bir lgbti organizasyondan beraber ayrılmıştık. atölyesine geldik. koltuğa oturdum, uzandı dizlerime başını koydu. elim saçlarında, gözlerim o masmavi gözlerde eğilip burnuna bir öpücük kondurmak isterken yakaladı dudaklarımdan...

resim dersi veriyordu ve ders almaya başlamıştım sırf görebilmek için. ders saatinden çok önce geliyordum atölyeye, diğerleri gelmeden yalnız kalmak için. o da ilgiliydi ama bir şey olmayacağımız da belliydi. sonra yaz, tatil derken kurs kalmadı tabi. görüşemedik de ancak kısacık da olsa yaşadıklarım bana yeterdi. hep çok güzel hatırlarım. ilkti her anlamda, hiçbir zaman unutamayacağım bir ilk aşk...

8. benim için ilk aşk üstünden geçen zamana rağmen hala hatırlandığında kalp acımasıdır, onu hatırlatan müzikleri dinleyememektir ve zamanında kendinden nefret ettirmiş olsa da hala sanki hiç kırmamış gibi kendini anımsatmasıdır.

9. ilk aşk.. şimdi şöylece bir aşk tarihçemden bahsedeyim 16 yaşıma kadar hiçbir erkekle flort tarzı bir konuşmam olmadı hep arkadaştım. fakat 16ımda ilk defa lisede bir çocuktan hoşlanmaya başladım neyse geçti gitti saçmaydı uzaktandı. sonra onunla tanıştım. hiç anlatmayacağım hikayeyi herkes biliyor sözlükte. ilk defa biri beni sevmişti ve ilk defa ben birini sevmiştim. şu zamana kadar olan tüm aşk tarihçeme bakıyorum hepsine saçma gereksiz diyebiliyorum ama ona diyemiyorum. herhalde aşk bu. aşk buydu evet. beni görmek için motorla şehirler arası yolculuk yapan başımın sıkıştığını hissettiği an atlayıp yanıma gelen ne bileyim kimse bana bu kadar değer vermedi. belki de bunun büyüsüne kapıldım ama asla inkar edemem onu sevdim. hemde çok sevdim. aşk oydu şuan yaşadığım sadece sevgi. aşk bitiyor ama sevgi devam ediyor. o kalbimde bir yara ben o yarayı kaç kişiyle kapatmaya çalışırsam çalışayım kapanmayacak. arada kayanacak. ama o hep orada yerinden kıpırdamıyor. sadece iyileşti izi kaldı... balkondan öpücük atıyordum gidiyordu ne garip di mi. bazı insanlar aynı şehirde buluşmaya üşeniyor ne bileyim var öyle erkekler. evet beni en mutlu eden adamdı. aynı zamanda en üzen adam. her şey bitse de ona saygım kalmasa da seviyorum işte. biliyorum ondan daha çok sevicem bir gün birini. ama bugün değil. yarın değil. ne zaman bilmiyorum. bilmek istemiyorum. tekrar sevmek istemiyorum. 3 yıl geçti üzerinden ve ben hala onu sevebiliyorum. hergün mutlaka aklıma geliyor. belki onu sokakta görsem bakmam. biriyle görsem üzülmem. veya şuan ne yapıyordur diye merak etmem. sadece severim. bir şey beklemem barışmak istemem. uzaktan severim...

ona aşktan ziyade sevgi duyduğumu anlamıştım o gün..

babası rahatsızlandığı için yazlıklarına gitmişti ve ben nasıl salak bir kafaysam onunla gitmeyi teklif etmemiştim keşke gitseydim. sevdiğim adam hastane köşelerinde sürünürken ben nasıl evimde uyudum aklım almıyor. muhtemelen reddeceğini bildiğim için. babası iyileşmişti o ise duşa gireceğini söyledi seni seviyorum dedi. son seni seviyorumdu. 2 saat mesaj gelmedi 4 saat 6 saat 8 saat. hiçbir haber yok. arıyorum telefon açılmıyor hiçbir sosyal hesabında aktif değil. bir terslik vardı olabilir diyip geçtim üstüne gitmek istemedim. derken günler geçti. ortak arkadaşlarıma sorduğumda onlarda haber alamıyordu ben çıldırmaya başladım. düşünsenize her saniye konuştuğunuz adam ortadan yok oluyor hiç kimse bilmiyor telefon kapalı hiçbir sosyal ağında aktif olmamış. delirdim. hergün ağladım artık o kadar uzun zaman geçmişti ki öldüğüne inandım. bütün hastaneleri aradım. ismini verdim telefonda adamlara ağlayıp yalvardığımı biliyorum ne olur söyleyin bu isimde biri var mı diye. o kadar çaresizdim ki hiçbir şey yapamıyordum her gün hastaneleri arıyordum. motor kazalarına bakıyordum. en son dedim ki öldü. evet birini sevdin o da öldü biri seni sevdi. o da öldü. kuzeniminde benim yaşımdayken motorcu bir sevgilisi vardı ve çocuk ölmüştü. kaderimin ona benzeyeceğini düşündüm. delirdim. her gün ona mesaj atıyordum.. adeta bir günlük gibi kullanıyordum . işte bugun şuraya gittim aklımda yine sen vardın... bugun bir çift gördüm sarılıyorlardı ayrılamıyorlardı. bizde böyle olacak mıyız? bugun yağmura yakalandım. sırılsıklam oldum teoman iki yabancı çalıyordu. seni düşündüm. sırılsıklam aşıktım. hep seni düşündüm. yaşıyorsun biliyorum. pes etmedim her gün yazdım. her gün. koskoca 27 gün geçmişti. sevdiğim adamdan haber alamadığım 27 gün. sonra bir anda ortaya çıktı babasını kaybettiğini onunda trafik kazası geçirdiğini söyledi. üzülsem mi sevinsem mi bilemedim. sevdiğim adam yaşıyordu. ama babası ölmüştü. o trafik kazası geçirmişti. şaşkındım. ama o bu sureçte toparlanmıştı. defalarca onun yanında olduğumu hep olacağımı söyledim hep destek olmaya çalıştım dediği herşeyi sineye çektim ama psikolojisi normal değildi. beni bekleme ben düzelmem dedi. ağlayarak beklerim yemin ederim beklerim dedim. git dedi. bitti her şey istemiyorum dedi. yine bekledim. sonra gururumun yediremeyeceği bir şey söyledi bir şeyi anlattı. daha önce bildiğim bir şeyi onun hakkında. artık daha fazla ona destek falan olamazdım. beni kendinden uzaklaştırmak için her şeyi anlattı bütün pisliklerini kalamazdım. kalmamalıydım. gittim. ama kalbim derinden en derinden bir yara aldı. şimdi düşünüyorum da. 3 yıl geçti. 27 gün değil de 3 yıl geçşeydi bile onu beklerdim be.. sonu olmayacağını bilsem bile beklerdim. her gün mesaj atardım ona. kimseye bakmazdım. sadece onu beklerdim. yemin ederim ki beklerdim. işte şimdi diyorum ki aşk biter. ama sevgi baki kalır. sevgi bitmiyor. ne yaparsan yap bitmiyor. belki ondan daha çok sevsem de birini o orada kalacak... gidemez ki. ilk. ilk aşk.ilk sevgili.bana aşık olan ilk kişi. sevgi öyle bir boyut alıyor ki bir süre sonra. sadece yaşasın yeter diyorsunuz. hep dedim o yaşasın da benden uzakta olsun dedim haber alamadığım süre boyunca. belki 27 gün çok az gelebilir ama inanın bana 2700 yıl gibi geldi. hep aşk'ın son kullanma tarihi vardır derdim. hala da diyorum. var. aşk bitiyor. ama sonra o biten aşk tekrar doğuyor boyut değiştirip sevgi oluyor. ve o bitmiyor...

10. İlk aşkım, 17 yaşımda ve hayatımın en zor senelerinden birinde tandigim ve 2 senedir ellerimi bir gün olsun birakmayan, butun huysuzluklarima, zorluguma katlanan ve gözlerinde hala aynı aşkı aynı heyecanı görebildiğim sevgilim. Hayatımın bütün ilklerini onunla yaşadığım için çok çok mutluyum. İlk aşkım umarım son aşkım olursun. Seni bana verdiği için Tanrıya minnettarım.