ilk sevgiliyle evlenmek

1. eğer gerçekten sevdiğiniz ve sizi sevdiğinden emin olduğunuz biriyse, şimdiye kadar sizi kırıcak üzücek birşey yapmamışsa, aldatmamışsa yalan söylememişse dünyanın en mutlu çifti olabilirsiniz ilk sevgilinizle evlendiğinizde. aslında ilk son farketmez mutlu olmak için ama her ilki beraber yaşamış insanların arasında farklı bir bağ oluşuyor. aslında farketmeden ilk sevgiliniz en yakın arkadaşınız oluyor. aşk ve arkadaşlık ilerleyen yıllarda yerini sevgiye dönüşüyor. çevremde örnekleri çok. hepsi mutlu huzurlu. birbirlerine ilk günkü gibi aşkla sevgiyle bakıyorlar. o çiftlerden biri olmaya hazırlanıyoruz. boşanmak için sebep, bahane çok.ha ilk sevgiliyle evlenmişsiniz ha sonuncuyla. önemli olan ilk günkü gibi sevgi dolu kalabilmek.

2. Ahh basligi okumak bile icimi yakiyor. Bu sozluk devamli ask yarami desiyor. Atlatmami zorlastiriyor. İlk sevgili ile evlenmek bazen sans bazen sanssizlik olabilecegi icin genelleme yapmanin dogru olmayacagi bir konudur bence.

3. İhtimaline dahi sahip olmadığım olay.

Dert eder miyim? Asla. Hatta bence en doğrusunu yapıyorum. İnsanlar o kadar ilginç ve o kadar çeşitliki, ilk görülen kişiyle tecrübe edinileceğine kesinlikle inanmıyorum.

Ben ilk ciddi ilişkimde henüz gözü açılmamış bir körpe olduğumdan çok yıprandım. Biraz da yaş farkı vardı tabi. Her hafta tartışma yaşamayı, saçma sapan kısıtlamaları, yerli yersiz kıskançlıkları ilişkinin normalı sanıyordum. Çünkü ben bi tek bunu görüp bunu bildim "ilişki" diye.

Gelin görünki o işler öyle olmuyormuş. Ben bayağı alemin enayisi olarak ömrümün iki yılını çöp etmişim. O ilişkiyi bir cesaret bitirmeseydim eğer çok daha uzun yıllarımı belki ömrümü de çöp edecektim.

İnsanları tanıyın, sınırlarının sandığınızdan ne kadar geniş olabileceğini görün. Ancak o zaman kendinizi korumayı öğrenebilirsiniz ve evliliğinizin köleliğe evrilmesini engelleyebilirsiniz.

4. İlk sevgilim insanın hislerinin, duygularının, değer yargılarının, düşüncelerinin ne kadar değişebileceğini bana göstermiş olduğu için (no:101103) kendi adıma son derece tehlikeli bulduğum eylemdir.

5. İyi ki başıma gelmemiş dediğim hadise. İlk sevgilim beni öyle acı şekilde terketmeseydi ben asla bugünkü kadar güçlü ve ayakları yere sağlam basan birisi olamazdım. Yani bu tarz durumların insanı olgunlaştırdığına inanıyorum. Ha tabi hali hazırda karakteriniz oturmuş mükemmele yakınsanız mutlu olabilirsiniz. Orasını da bilemem tabi ki.

6. İlk ciddi ilişkilerini yaşayan süslülerin aklına karpuz kapuğu sokan başlık afşghdkl

Okudukça "Acaba ben kendimi mutlu mu zannediyorum ya" diye düşünmüyorum değil.

7. Ilk sevgilim bana çok şey kattı, geriye dönüp baktığımda kötü anıların yanında bir sürü iyi anı buluyorum. Ama hayata bakışımız o kadar zıttıki ilişki içindeyken bile evlensek diye düşünmedim. Çok sevmiştim ya da o anki duygu dağılımıma göre sevdiğimi düşünüyordum, daha sonra kimseyi sevmemem sanırken yine sevdim, üstelik yaşımla birlikte sevgi anlayışım da değişti. Bir keresinde romantik romantik Konuşurken evlensek dedi, ben sana bir ömür tahammül edebileceğimi sanmıyorum dedim de 1 ay küs kaldık. Bu konuda fazla gerçekçiyim sanırım, hoş evlilik düşünmüyorum ama çocukça bir hata yapmadığım için çok mutluyum, olgunlaştıkça hayatta istediğin şeyler değişiyor. Bu durum fazlasıyla romantik olabilir ama yüzdeye vurulduğunda ilk sevgilisiyle Evlenip sonsuza kadar mutlu yaşayanlar eminim çok azdır, o yüzden hayal dünyasında yaşamamak lazım.

8. ilk ve tek sevgilimin yanına atanarak doğuya geldiğimde gerçekleştirdiğim eylem. (gizlinot: 22 yaşındayken)

9. Şimdi düşünüyorum da ilkinde tam bir cahil çocuktum. İyi ki o son olmamış. Yoksa şu an yere güçlü basan ben olmazdım.

Konusu açılmışken kendisiyle kötü ayrılmasakta yine de hıyar demek istiyorum. o hıyar yüzünden diğer sevgililerime olan çekememezlik,amaan bitir gitsin sonunda sen üzüleceksin hisleriyle davrandım. İlk ilişki insanı gerçekten kodluyormuş.

Burdan exlerime sesleniyorum aha da vebali benim değil onun boynunadır bilin istedim (gizlinot: eski sevgili konusuna yazmadım çünkü oraya yazacağım başka biri var ) (gizlinot: ben konuyu dağıttım gidiyorum siz toplayın )

10. Ben sevgilimi 10 yıldır tanıyorum. tanıştığımızda ortaokul son sınıftaydık. Sonra aynı liseye girdik ve yakın arkadaştık. Lise son sınıfta flört etmeye başladık ve lise bittiğinde sevgili olmuştuk. Aynı şehri kazandık. Sonra dört buçuk senemiz geçti birlikte. Beraber büyüdük resmen. Herşeyi beraber yaşadık. Başta ilişkimiz o kadar çocukçaydı ki kırdık döktük bazen. Bazen herşeyin üstesinden büyük bir olgunlukla geldik. Ama mutluyuz genelde. Şimdi okulumuz bitmek üzere. Eğer bir sorun çıkmaz da evlenirsek ilk sevgilimle evlenmiş olcam.(gizlinot: kısmet tabi) Bu durumun iyi ve ya kötü olması kişiden kişiye ilişkiden ilişkiye değişir bence.

Şimdi burda yazılanlara bakarak ilk sevgilimle evlenmiyim diye ayrılcak halim de yok neticede ben bu adama yıllarımı vermişim kirli donlarını yıkamışım. (gizlinot: swh )