1. Hayatta " bundan daha kötü ne olabilir?" denilen anlardır. Henüz başıma gelmemiş olsa da (gizlinot: Umarım hiç bir zaman da gelmez) ailemden birini kaybetmektir benim için. Bazen haberleri izkerken bir anda ailesi yokolan insanları görüyorum ister istemez kendimi onun yerine koyuyorum. Tabi oturduğum koltuktan ne kadar sağlıklı empati yapılabilir bilmiyorum ama o kişinin hislerini anlamaya çalışıyorum az da olsa. Nasıl devam ediyorlar ki hayatlarına? Uyandıklarında ilk ne düşünüyorlar mesela. Hala en sevdikleri yemek olabiliyor mu? Hala müzik dinleyebiliyorlar mı? Süslenip püslenip gezebiliyorlar mı? Gerçekten her şey geçiyor mu zamanla? Nasıl bu kadar güçlü olabiliyorlar?
- girdiler (2)
- medya (0)
25 aralık 2018 07:47
25 aralık 2018 17:49