iran

1. tanıdığım bütün iranlıların ateist olması acaba biz iranı yanlış mı tanıdık dedirtiyor

2. a girl walks home alone at night. mükemmel bir iran filmi. herkese tavsiye ederim.

3. Son günlerde yaşanan olaylarla ilgili haberleri gördüğümde garip bir haz duymamı sağlamış ülke.

belli bir rejim var,evet bunu destekleyenler var ancak bir o kadar da desteklemeyen de var ve insanların bunu dile getirebiliyor oluşu paha biçilmez bence.Birilerinin özgürlük için çabalıyor oluşunu görmek her zaman buruk bir sevinç uyandıracak içimde.

Olaylar tabi kötü,kimse zarar görmese,böyle şeyleri yapmak zorunda kalmasalar keşke ama boyun eğmekten iyidir diye düşünüyorum.

4. Amerika tarafından desteklenen hiçbir sözde özgürlük hareketini ve protestosunu desteklemiyorum. Varsin siyasal islamla yonetilin; ama yaşayın.

5. Kasım süleymani abd tarafından öldürüldü. İran'ın abd'ye bir karşılık vereceği konuşuluyor. Twitterda iran, 3. dünya savaşı ve biz dizi arapça yazı gündemde. Libya'ya asker gönderdiğimiz şu günlerde bu olayın bize dokunan ucu nasıl olacak tartışılır.

6. en temel insan hak ve özgürlüklerinin sürüm sürüm yerlerde süründüğü bir ülke. tavsiye etmem kimseye, en azından bir şeyler değişmedikçe. Belki ortadoğu'ya romantik bakanlar olabilir, ki bunlar genelde tuzu kuru bir azınlıktan çıkar. İnandığı bazı idealler uğruna, insani yardım görevlisi olarak bu coğrafyalara gelen yabancıları örnek gösterebiliriz mesela. keza iyimser insanlarda da bir şeyleri olduğundan daha iyi görme eğilimi var.

nitekim ben de iran'ın havasına suyuna, kendimce otantikliğine kapılmıştım bir ara. toprak olarak memleket güzel, dünyanın hemen hemen tamamını severim bu şekilde zaten. eski sevgilim iranlıydı, aradığım belamı da böylece güzelce bulmuş oldum.

kendisi 2018'de, 36 yaşında alakasız sebeplerden vefat etti. barışçıl gösteri hakkını kullandığı için iki kez siyasi suçlu olarak hapsedildi. ikinci seferde onu hücreye tıkmışlar. bana dedi ki "ikinci sefer, beni katiller ve diğer azılı suçlularla birlikte tıktıkları, ve ranzanın üstündeki adamın gece üzerime dışkıladığı koğuştan çok daha kötüydü..."

hücre deyince ben de böyle normal, filmlerde filan gördüğümüz tek kişilik hücreyi anlıyorum. "nasıl daha kötü olabilir" diye düşünmüştüm. oysa yıllar sonra, "beyaz işkence" tabir ettikleri bu olayın tasvirini okuyunca fenalaştım...

(bkz: evin hapishanesi)

ve daha nice böyle hem "legal" hem de illegal (kayıt dışı) bir çok hapishaneye sahip ülke.

bu hapishanelerin de "sevgi" olsun, "güzel hisar" olsun, ironik ironik isimleri var işte böyle...

7. En baskıcı ülkelerden biri

8. eşimin memleketi.

ömrümde hem hiçbir yere ait hissetmemiş, hem de her yere ait hissetmiş bir insan olarak eşimin hayatıma girmesiyle hemen sahiplendim iran'ı.

hemen hemen her ülke hakkında bir düşüncem olsa da o güne dek iran bunlardan biri değildi, haritanın o bölgesi yokmuş gibi pek dikkatimi çekmemişit. kafamda hiç orta doğu olarak da konumlandırmamıştım. bu nedenle orta doğu hakkındaki olumsuz düşüncelerimden nasibini almamıştı.

eşimin hayatıma girmesiyle kafamdaki bemmbeyaz iran sayfasını daha yakından gözlemlerle, daha doğru bir biçimde doldurabildim. ilk etkisi atatürk'e duyduğum sonsuz saygıyı katbekat artırması oldu. klasik iran vs türkiye karşılaştırmasından bahsetmiyorum. atatürk'ün arkadaşı reza şah, atatürk'le benzer vizyona sahip olan ama ne yazık ki atatürk kadar başarılı olamayan bir liderdi. atatürk kazandı, biz kazandık. reza şah kaybetti, iran halkı kaybetti. beni üzen nokta ise halkın düşünce yapısı. bizimkiler bu zaferin değerini bilmez ve yerden yere vururken, iran halkı bu özgürlük için cesurca savaşıyor ve ölüyor. ölenlerin çoğu henüz 20 bile değil.

bir diğer nokta ise iran "halkı" (rejim değil) için kadın ikinci sınıf değil. orada babası/abisi kadına ne giyeceğini söyleyemez, şiddet uygulayamaz, fikrini küçümsemez, isteklerini eleştirmez. hizmetçi gibi kullanmaz. Bu yüzden buraya gelen İran kadınlarının özgürce yaşadıklarını sıkça görürsünüz. Ben buna gıptayla bakıyorum çünkü öyle bir rejimin altında bile özgür ruhlarını kaybetmemişler. Bizde ise prangalar vurulsun diye ayaklarını uzatan bir kesim var.

yani aslında "iran" bildiğimiz yer kocaman bir hapishane ama duvarlar yıkılmak üzere. o gün geldiğinde bambaşka bir irandan bahsetmiş olacağız. çünkü iran aslında güçlü bir ülke; petrolü var, üretimi iyi, yıllardır zalimce uygulanan ambargolar onlara kendi yağında kavrulmayı öğretmiş. hapishane yıkıldıktan sonra bu güçlü altyapı doğru biçimde değerlendirilirse birkaç yıla kalmaz çok zengin bir ülke olabilir iran.