istanbul denince akla gelenler

1. ışıl ışıl caddeleri, boğazı, kalabalığı, trafiği, sokak çalgıcıları, taksim meydanı, sevdiklerim geliyor aklıma. başka bir şehire taşındık, inanır mısınız o kalabalığı bile özledim.

2. İstanbul denilince benim aklıma gökdelenler, inşaatlar ve rant geliyor. adım başı inşaat adım başı gökdelen olmuş her yer...17 Ağustos'u İstanbul ve İstanbullu çok çabuk unutmuş...

3. tam olarak (link: https://www.google.com.tr/search?q=they+call+it+chaos+we+call+it+home&espv=2&biw=1280&bih=601&tbm=isch&imgil=Wde3HiNLEVnd2M%253A%253BhnUalPaqjrbl_M%253Bhttp%25253A%25252F%25252Fthedistantships.wordpress.com%25252F2014%25252F06%25252F09%25252Fthey-call-it-chaos-we-call-it-home%25252F&source=iu&pf=m&fir=Wde3HiNLEVnd2M%253A%252ChnUalPaqjrbl_M%252C_&usg=__ymcEafK1eCkiJevANqO1hTC3ndM%3D&ved=0CCYQyjc&ei=lhJ7VILLD5TiavbxgfgK#facrc=_&imgdii=_&imgrc=Wde3HiNLEVnd2M%253A%3BhnUalPaqjrbl_M%3Bhttp%253A%252F%252Fthedistantships.files.wordpress.com%252F2014%252F06%252Fchaoshome.jpg%3Bhttp%253A%252F%252Fthedistantships.wordpress.com%252F2014%252F06%252F09%252Fthey-call-it-chaos-we-call-it-home%252F%3B960%3B708 şu)

4. Baba evi.

5. Kadıköy. hayatımın 5 ayı İstanbulda geçti, ama Kadıköyden pek dışarı çıkmazdım, sadece okul icin Ataşehir'e giderdim. karşıya geçerdik alışveriş, gezme için, sıkılıp dönerdik yine Kadıköy'e... hayatımın en güzel bölümlerinden biriydi kesinlikle o yüzden istanbul denince aklıma Kadıköy gelir.

6. Kendisine ne kadar sinir olduğum, iğrenç kalabalığına, berbat trafiğine, duyarsız insanlarına ne kadar katlanamadığım Aklıma GELİYOR. Ayın yarısını bazen de yarısından daha fazlasını geçirdiğim o saçma şehre dönmek benim için hiç güzel bir duygu değil. Sevdiklerim ve işim olmasa bir saniye durmam.

7. yaşarken küfrettiğimiz, trafiğine ayrı insanlarına ayrı laf ettiğimiz ancak uzun dönem uzak kalındığında garip bir şekilde özlem duyulan şehir.

Tatildeyken bile köprünün o manzarasını özleten, keşke vapurda salep keyfi yapabilsem dedirtir. Dünyanın hiçbir ülkesinde bu kadar güzel bir şehir yoktur. lakin içindeki insanların çeşitliliği yüzünden gittikçe berbat oluyor. istanbul'un en büyük sorunu çok fazla göç alımı. çok fazla dilden çok fazla kültürden milyonlarca insan aynı yerde yaşamaya çalışırken bir yandan kendi habitatlarına benzetmeye çalışıyorlar istanbul'u, bu yüzden güzel şehrim arada sakız oluyor.

oysa biz ona ayak uydursak, ne güzel olur. böyle bıraksak istanbul'u, daha fazla taş dikmesek üstüne. birde koccaman bir yeşil alan yapsak tam göbeğine, tam miss olur. (gizlinot: central park tarzı )

bir de maalesef aklıma bunlardan sonra gelen ilk şey : deprem.

olası bir depremde bütün istanbul yerle bir olacak. yeterli kurtarma ekibinin ve malzemenin olduğunu da düşünmüyorum. hepimiz reçel olucaz maalesef.

istanbul'dan çekip gitme isteğimin tek nedeni de bu, reçel olmak istemiyorum. bu yüzden daha hiç deprem görmemiş güzide şehir (gbkz: londra )'ya (gizlinot: bildiğim kadarıyla ) yerleşme hayali içindeyim.

(gizlinot: evet, en büyük fobim deprem. )

8. kalabalık, trafik, stres, tıka basa dolu toplu taşıma araçları, anlayışsız insanlar, çarpık kentleşme, bilimum türki cumhuriyetler ve arap kökenli insanlar'ın işgal ettiği semtler, can ve mal güvenliği korkusu diye uzayan listedir.

9. kaos lakin canlılık katan bir kaos.

10. (link: http://www.youtube.com/watch?v=_OXskGao8Nw link)