iş arkadaşları

1. ukte (yazar: femme)

aynı iş yerinde çalışmak zorunda olduğunuz insanlara verilen addır..

kendi adıma, ilk iş arkadaşımla hala görüşürüz, birbirimizi kollar, açığını patrona satmazdık.

ikinci çalıştığım yerde iki gruptuk birbirlerinin huyunu suyunu sevmeyen insanlardık ama gene de müdüre birbirimizi satmaz, arkamızdan kuyu kazmaz, gammazlamazdık.. onlarla da hala görüşürüz, ayrı şehirlerde olmamıza rağmen.. düğünümüzden doğumumuza her özel anda birlikte olduk :)

daha sonra devlete atandım ve iş arkadaşının arkadaşla eşit olmadığını öğrenmiş oldum..

özel sektörde ayak kaydırma bireysel kazanç sağlayabilecekken bunları yaşamadım. kamudaysa ayak kaydırma kimsenin bir işine yaramayacağı halde son 1,5 senedir çektiğimi 29 senelik kısa ömrümde çekmedim vallai..

benim deneyimlerimden yola çıkarak net tanımlama yapılamaz elbette ancak hala iş arkadaşı eşit değildir arkadaş diyor ve gidiyorum

2. iş hayatındaki tecrübeme dayanarak çok dikkatle yaklaşılması gereken kişiler olduklarını düşünüyorum.

özellikle makam, mevki ve para peşinde olanlarından gelebilecek her şeye hazırlıklı olmak lazım. bir sürü insan tanıdım beraber mesai yaptığım aralarında çok iyisi de vardı ama kötüsü kötü arkadaş. sinsi oluyorlar.

kendi çalışmayıp işi başkasına itelemeye çalışanı var, çok çalışır görünüp hiçbir iş yapmayanı var, mevzu kendine gelinceye dek salağa yatıp iş ona verilince zeka küpüne döneni var.

ama en sinir olduğum (gizlinot: özellikle son zamanlarda) sizin hatalarınızı kollayıp üstlerine şirin görünmek için kullanan ve hatta devamlı laf sokanı var ya işte onu bir kaşık suda boğabilirim.

hiç anlamıyorum bu kötü kalpli insanları.neticede hepimiz burada işçiyiz, nedir yani şirkete hissedar mı yapacaklar seni? kardan pay mı verecekler? neyin hırsı bu? hayır birde ekip ruhu, takım çalışması diye bikbik öterler ama en ufak işin düştüğünde, en ufak hatanda ifşa etmek için fırsat kollarlar.yaralı parmağa işemezler.

çok doluyum böylelerine.

siz siz olun iyice emin olmadan bunlara güvenmeyin ne iş konusunda ne de özel konularda.hele hele iş yeri dedikodusu aman haa!!!

3. görgünüz, geldiğiniz yer, okuduğunuz okul ne kadar uyuşursa o kadar kalıcı arkadaşlığınız olur bunlarla. burada tecrübe konuşuyor.

4. bazen istifa etmemek için tek sebeptir.

5. Bazen de istifa etmek icin tek sebeptir.

6. Egoları burdan Everest'e kadar uzanır :))

7. Arkadaş bile denmemesi gerektiğini düşünüyorum. bence kapalı Bi alanda, belirli bir süreliğine birlikte bulunması hatta iş yükünü beraber paylaşması gereken insan topluluğu olduğundan dolayı devamlı fitne fesat gördüm ben is "arkadasları" arasında. En iyisi bile kendi çıkarı işin içine girdiğinde öyle bir çark eder ki. Yaşadığın şok ve kırgınlık ile oturuverirsin aşagı. Tecrübeyle sabit.

8. İşe yeni başladığım dönem bana hayatı zindan eden tiplerdir kendileri. Tecrübesizim bana yardımcı olmaları gerekirken hep köstek oldular. Gruplaşma yaptılar. Mesleğimden soğuttular. Yüzüme gülüp arkamdan konuştular. Ama kurtuldum onlardan. Allahından bulsun hepsi sinsi yaratıklar

9. mesleğimle ilgili başladığım ilk tecrübemde, nefret ettirdiler kendilerinden ben o zamana kadar insanlara asla öyle yaklaşmıyordum artık yakın çevrem beni iş arkadaşlarımla gördüklerinde sana ne olmuş diyecekleri kadar tutumumu değiştirmek zorunda kaldım.mobing mi dersin kuyunu kazmak mı dedikodu mu hepsini gördüm soğuttular gerçekten , umut ediyorum ki ilerde iyi insanlarla karşılaşacağım

10. Benim için tanımı samimiyetsiz arkadaşlıklar. Evde çalıştığımız şu karantina sürecinde tek bir tanesini bile özlemediğimi farkettim. Ofise hiç gitmek istemiyorum. Sürekli birbiriyle laf sokarak konuşan, dalga geçerek espri yapıp eğlenmeye çalışan, birbirlerinin yüzüne gülüp her fırsatta arkasından konuşan gereksiz insanlara tekrardan tahammül etmeye çalışmak zor gelecek.