işyerinde uyumak

1. İş yerinde icra edilen bir sanat. Normalde başımda davul çalsan uyanmam ama iş yerinde en ufak bir tıkırtıya, ayak sesine uyanıyorum. Ayak sesini duyduğum anda kalkıyorum ve hemen kağıtları hışırdatıp bilgisayarda iki tuşa basıyorum ki iş yapıyorum sansınlar.

Tanım: Övünülecek bir şey olmamakla birlikte önerdiğim bir eylem. Zihnini açar (gizlinot:daha iyi işe odaklanırsınız :d )

2. 2 sene boyunca vardiyalı çalıştım ve gece vardiyasında ofiste yalnız kalıyordum. İlk başlarda sabaha karşı 1-2 saat ile başlayıp bir noktadan sonra 23:00-07:00 arası fosur fosur uyumaya vardırmıştım işi. Tabii ilk başta masaya kafamı koyup uyumalar da yerini üçlü kanapeyi bilgisayarın önüne çekip uzanarak uyumaya bıraktı.

İşyerindeki dolabımda yastık, battaniye, diş fırçası, terlik ve eşofman altı vardı bir yatarken sarılmalık oyuncak ayım eksikti. O kadar kanıksamıştım ki gece uyurken arayanlara atar yapıyordum sanki yatağımdan kaldırılmışım gibi.

3. Ben bunu yaklaşık 1 sene yaptım. Evimle işimin arası çok çok uzaktı(gizlinot: hala uzak ama ofise o kadar erken varmıyorum), hala da uzak. Servisçi bizden sonra bir servis daha aldığı için sabah 8:30 mesaisine 7:05'te varıyorduk. Ben de koltuğumu yatırıp, şalımı gözüme bağlayıp uyuyordum.

Açık ofis bir de! En nefret ettiğim şey erkenden gelip car car muhabbete başlayanlardı. Ben öğlene kadar kendime gelemiyorum, insanlar sabah sabah bu kadar enerjiyi nereden buluyorlarsa... (gizlinot: onlar benim gibi 5'te kalkmıyor tabii )(gizlinot: imam bile 5'te kalkmıyor) (gizlinot: keşke imam olsaydım)

4. yeni mezunken girdiğim bi içmimarlık ofisi vardı. yatlara gemilere mobilya tasarlanıyordu. bi patron bi ben bide telefonlara filan bakan bi kız vardı. (gizlinot: telefondan başka işleri de vardı gerçi de tam iş tanımını hatırlamıyorum kendisin her neyse.) küçücük bir ofis ve aşağısı atölyeydi. (gizlinot: aşağıda da ustalar) patronla aynı odayı paylaşıyorduk. odada 2 büyük koltuk vardı bi tane cidden kocaman bir deri koltuk. sabahları patron erken gelmezdi genellikle. işte o yokken ben o koltukta bir uyurdum ki sormayın. (ybkz: swh) ama yine kullandığım ilaçlardan dolayı kızlar. adeta uyuduğum uyku yetmiyordu yani. o koltuk da maşallah uyudukça uykusunu getiriyordu insanın. adeta vücudum ağırlaşıyordu kendimi kaldıramıyordum yani (ybkz: swh) allahtan yakalanmadım hiç. ama çok kısa çalıştım burda. patronun sabah uykularımdan haberi olamadı. (ybkz: neyseki)

5. yaz mevsimi, elimin altında klavye uyumuştum. gerçi adet dönemi öncesi uykulardandı. yazın çalışmak da ayrı zordu. herkes mayışık. birbirimize bakıp ayakta uyuyorduk.

6. Kısa süreli bir yerde çalışmıştım. Bir adam her gün aynı saatlerde gelip uyuşuk uyuşuk konuşuyordu insanlarla bana da garip geliyordu. Boş bir odayı revir yapmışlardı. Bi gün Oraya telefon ile konuşmak için girdim girmemle çıkmam bir oldu Adam meğerse orada uyuyormuş baya bildiğin. uykusu gelmek , yorulmak , mayışmak anlarım. Hadi hastasındır müsait bir yer varsa uzanır dinlenirsin ama bunu sürekli yapıp işini yapmamak... Gerçekten tuhaf. Bu adamın eşi de kocam iş yerinde çok yoruluyor, her işi o yapıyor, o orda çalışmasa iş yeri batar tarzı konuşan biri...

7. google ve bazı kurumsal firma çalışanlarının yasal olarak yapabildiği şey.

8. yorucu bir işim ve mesleğim var üstüne her gün kriz yönetiyorum. Öğle araları 15-20 dk yemek işini halledip 30-40 dk revirde uyuyorum (temiz çarşaf ve yastığım var). üst yöneticilerim dahil bir çok kişi bu durumu biliyor ve herkes normal karşılıyor. Bir tek ben uyumuyorum uyuyan bir kaç iş arkadaşımız da var. Uyanınca da bir kahve kapıp toplantılarıma giriyorum.

iş verimim uyumadığım zamanlara göre daha yüksek olduğunu hissediyorum.