kalçası geniş diye iş bulamayan manken

1. 19 yaşındaki İsveçli agnes hedengård'dır kendisi.

 kızımız bu

 bu da derdini anlattığı video

Sektörün ne hale geldiğinin kanıtıdır. Şimdi bazıları "sıska kızın teki iş bulamadıysa bana ne" diye düşünebilir. Ama bence durum bundan çok daha ciddi.

Her gün her türlü medya kanalı aracılığıyla bize aktarılan "nasıl görünmemiz gerektiği"ne dair bir şablon var, bir çoğumuz bunun farkındayız, bazılarımız karşı çıkıyor, bazılarımız kabul ediyor, bazıları istemese de uymaya çalışıyor. Böyle çarpık bir sistemde kimseyi sıfır beden olmak istiyor ya da estetik yaptırıyor diye eleştirecek değilim, anlayabiliyorum.

Beni asıl endişelendiren kısım bunun çocuklar üzerindeki etkisi. Gencecik kızlar çok küçük yaşlarda bu fikre maruz kalmaya başlıyorlar. Kendilerini çirkin hissederek büyüyorlar, mutsuz oluyorlar, hastalanıyorlar. Bunu yüreğim kaldırmıyor işte, öfkeleniyorum.

Sırf bu yüzden kepçe kulaklarımı, tahta göğüslerimi, tombik burnumu asla değiştirmeyeceğim. İstemiyor muyum? istiyorum. Her kadın daha güzel olmak ister. Ama sırf kendim daha güzel hissedeceğim diye, o çocuklara çirkin hissettiren bu döngünün bir parçası olmayı reddediyorum.

Edit: imla

2. yok artık dediğim mankendir kendisi. demek benim kalçaları görseler beni yakacaklar.

3. fıstık gibi kız. kendisi adına hem sevindim, hem de üzüldüm. sevindim çünkü bu videoyu çektiğine göre kendisi bir şeylerin farkına varmış olmalı. üzüldüm çünkü muhtemelen para kazanmak konusunda zorlanacak ve alternatif yollar arayacak. ha, belki de bu arayışta kendini keşfeder ve daha mutlu olur onu kimse bilemez.

iadeal kadın ölçüleri de saçlarımız, kıyafetlerimiz hatta kaşlarımız gibi zamanla değişkenlik gösteren bir şey. 50'lerde neriman köksal'ın kilolu sayılabilecek haline rağmen ne kadar güzel, alımlı ve çekici bulunduğunu çokça kez duydum. marilyn monroe mesela, dolgun hatları olan bir kadın ama seks sembolü gibi bir şey. aşağıda senelere göre kadın modellerin fiziksel farklılıkları az çok belli oluyor.

 40'lar

 50'ler

 60'lar

 70'ler

 80'ler

60'lardan itibaren bir zayıflık modası sözkonusu hatta bu modanın öncüsü ve ilk çelimsiz model  Twiggy diye anılan bir kadın. bununla ilgili bir belgesel izlemiştim ve insanların güzellik algısını ciddi anlamda sarstığını öğrendiğimi hatırlıyorum. kolay değil öyle 50'lerin dolgun kadınlarından bir anda memesiz kalçasız, "tahta gibi" kadınların modelliğini kabullenmek.

o zamanlar, mesela 50'lerde, kadınların üzerinde fiziksel olarak nasıl olmaları gerektiğine dair günümüzdeki gibi bir baskı yokmuş. çünkü o zamanlar sosyal medya diye bir şey yokmuş. şimdiyse baskıların en büyüğü sosyal medyadan, internetten şurdan burdan yapılıyor. bu yüzden güzellik algısı daha keskin hissediliyor.

yukarıda da dediğim gibi, bu da diğer güzellik algıları gibi değişecek bir şey. yani umarım değişir ve daha zayıf olmaktan ziyade daha sağlıklı olma konusunda baskı görürüz.

bu arada bu kızımız gibi kim bilir kaç model var. kim bilir kaç model aynı sebepler yüzünden zayıflamak zorunda kaldı. hatta geçmişte portakal suyuna batırılmış pamuk yemekten hastalanan ve ölen bir sürü manken oldu. insanlar ayaklandı "olması gereken bu değil, çocuklarımız mankenlere özenip yemek yemiyorlar" diye anneler neredeyse yalvardı. ama maalesef değişen hiçbir şey yok. yine de umarım artık model olma kaygısıyla bazı insanlar sağlıklarından olmaz.

burada önemli olan başkalarının sizi şekillendirmesine izin vermemek. işte kendine saygı burada başlıyor bence.

4. Çok şükür çalıştığım sektörde kalça ölçüsüne bakmıyorlar. Yoksa sahip olduğum bağımsızlığını ilan etmesine ramak kalmış, 3+1 kalçamla evde oturur, açlıktan yorganları yerdim.