karabasan

1. 26 yaşındayım daha önce hiç başıma gelmemişti ve çok merak ederdim nasıl bir deneyim olduğunu. Dün gece süslü sözlük vesilesiyle ilk defa yaşadım.

Şimdi efendim dün uzun bir gün geçirdim, yatağa da geç bir saatte epey yorgun olarak girdim. Süslü'yü açtım öylesine, bakarken sızar uyurum dedim. o sırada aklıma russian red düştü. Açtım başlığı okuyorum, bir yandan yeni sekmede swatchlarına bakıyorum. ama köpek gibi de uykum var, arada bir sızıyorum geri uyanıyorum falan.

Bayağı direndim vücuduma, bütün beyin fonksiyonlarımı uyanık kalabilmeye kanalize etmişim. Beynim yetmeyince telefonun ışığını açtım uykum kaçsın diye asklsjş, salaklığa bak sözlük kaçacak sanki. Uyu, yarın oku işte. Ben böyle kendimle cebelleşirken yine dalmışım. Bir anda uyandım ama ne hareket edebiliyorum, ne gözümü açabiliyorum. Yaşayanlar hep derdi üstüme öyle bir ağırlık çöktü ki gözümü bile açamadım diye, göz açtırmayacak boyutta bir ağırlık nasıl olur lan derdim ama yaşadım oluyormuş. Hiç korkmadım, ki ben aynada saç tararken bile yansımam bir anda benden farklı hareketler yapıp gözümün içine bakarak gülmeye başlayacakmış gibi geldiği için tırsıp aman yarısını da sonra tararım diye banyodan kaçan insanım. Kendim kadar tırsak birini tanımadım daha yani. Ama bu olay beni hiç korkutmadı. Sadece rahat bir pozisyona geçip uyumak istiyorum ama hareket edemedikçe sinir oldum. Konuşamıyorum tabi, boğazımdam anlamsız sesler iniltiler çıkıyor sadece. Gerçekte ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama bana göre beş dakika falan sürdü. Sonra birden uyandım ve yan dönüp tekrar uyudum.

Özetle, deneyimlemeden önce de karabasanın uyku felci olduğuna inanırdım zaten ama o ismindeki mistik etkiden dolayı yine de merak ederdim. Yaşadım gördüm, dümdüz bir beyin-kas çatışmasıymış.

Ana fikri "götüyle inatlaşan donuna sıçarmış" olan bu yazımı sonuna kadar okuyanları tebrik ederim.

2. hayatımda bir kere lisedeyken başıma geldi.

yatış pozisyonu ile doğrudan alakası var bence, sırt üstü yatınca oluyor.

benim deneyimim şu şekilde;

geçirdiğim grip dolayısıyla sağa sola dönünce burnum tıkandığı bir gece, sırtüstü yatmak zorunda kalıp zar zor uykuya daldıktan 1 saat sonra olmuştu.

(psikolojik olarak iyi bir dönemden geçmediğimi hatırlıyorum, bilmiyorum ilgisi varmıdır.)

uykumdayken birden gözlerimi açtım bağırmaya çalıştıkça kendi sesimin bana uğultu şeklinde yayıla yayıla geldiğini hatırlıyorum ve hareket edemeyip göğüsümde inanılmaz baskı hissetmiştim.

yaklaşık 10-15 saniye falan sürdü sonra gözlerimi açıp sıçrayarak kalktım.

işin ilginç yanı zaten gözlerim açıktı ama tekrar açarak kalktım gibi bir durum oldu.

bilimsel açıdan açıklamasına da bakıldığında beynin insana yaptığı gerçekten ürkütücü birşey.

3. 28 yıllık hayatımda bir kaç hafta önce sadece bir kaç saniyeyle tecrübe ettiğim, uyku felcinin halk arasındaki tabiri.

ben de sırtüstü yatarken yaşadım. hatta uyurken ellerimi göğsümde birleştirmişim aynı pamuk prensesin cam tabutta yatarken yaptığı gibi. bilinç olarak uyandım ama gözlerimi açamadım ve ellerimi hareket ettirmek isterken daha çok baskı oluyormuş gibi hissettim. noluyo lan dedim ama korkmaktan ziyade anlam veremedim ne olduğuna. sonra aniden gözlerimi açabildim ve ellerimi oynatabildim. eneeee uyku felci geçirdim diye şaşkınlık yaşadım. hatta acaba bir daha olur mu bu sefer anlarım ne olduğunu belki başka şeyler denerim diye düşündüm. o gün bu gündür bir daha olmadı. sanırım daha çok yan yattığım için yaşamıyorum. ama gerçekten çok ilginçti. herhalde bir daha da olmaz.

4. Gün içindeki her uykumun olmazsa olmazı uyku felci. Bazı zamanlar okulda sıranın üzerinde uyumadığımda bile olabiliyor. Gece uykusu dışında uyuduğum zamanlar resmen bunu bilerek uyuyorum. Yaşam kalitem alt üst olmuştu. Bi çözümü olmadığını kabullendim ve artık birlikte yaşıyoruz kendisiyle

5. Psikoterapist Irvin D. Yalom, Aşkın Celladı kitabının ön sözünde, karabasanın ''işlenmemiş ölüm korkusu'' olduğundan bahsediyor. Günlük hayatımızda ölümü pek aklımıza getirmek istemeyiz, bir şekilde bastırırız bu korkuyu. Bu yüzden İçerik bakımından farklı da olsalar; bilinç altımızda var olan, içgüdüsel ölüm korkusu Uykumuzda bizi bir anda yakalayıveriyor. Yani üç harfliler, iyi saatte olsunlar falan değil, bizzat kendi özümüzden aslında karabasan.