kekelemek

1. konuşurken takılmak, duralamak, seri halde konuşamamak.

bazı insanlar normal konuşma biçimine sahipken heyecanlandığında ya da sinirlendiğinde kekeleyebiliyorlar. kimi insanlarda ise travma sonucu ortaya çıkıyor. 5-6 yaşlarında babasını saçları kazıtılmış şekilde görüp, tanıyamayıp şok geçiren ve kekelemeye başlayan birini duymuştum. ebeveynlerde kekeleyen bir taraf varsa çocukta da olabiliyor kimi zaman ( genetik olup olmadığını bilmiyorum ama ilk konuşmaya başlanıldığında anne babadan etkilenildiği için çocuğun konuşma biçimine yansıyor diye duymuştum)

gözlemlediğim kadarıyla konuşmaya derin bir nefes alıp başlanıldığında ve ilk hece uzatılarak söylendiğinde (gee-li-yo-rum) şeklinde kişinin kekelemesi biraz daha hafifliyor.

(yazar: cerberus) uktesi.

2. küçükken muzdarip olduğum durum. neler denemedi annem, muskalar, hocalar. kendisi bir de sağlık sektöründe çalışıyor. cahillik mi diyeyim ne diyeyim bilemiyorum. En son pedagoga götürdü de o şekilde çözüldü. Pedagogun yapmış olduğu açıklama şu şekilde, çocukken kelime dağarcığı kısıtlı olduğu için hızlı düşünen çocuklar düşünce hızlarıyla paralel olarak kelimeleri bulamıyor bu nedenle de takılıyormuş konuşurken. Ne kadar doğru bilemiyorum. Bence benim kekemeliğimin sebebi evde var olan gerginlik, bağırış, çağırış ortamıydı. Tırnaklarımı da çok yerdim mesela aynı nedenle (gizlinot: hala yiyiyorum swh) Pegagogla her hafta yaptığımız seanslar sonrası tamamen düzeldim. Seansta da bir şey yaptığımız yoktu, oyun falan oynuyorduk bol bol (gizlinot: swh) çocuğu bu dertten muzadarip kimse varsa tek önerim gecikmeden bir pedagoga danışmaları olur.