1. (yazar: femme)’in godoşlukla ilgili girdisini görünce aklıma geldi. Nasıl ki godoş ermenice’de boynuzdan türemişse “kerato” da yunanca’da boynuz demektir, “kerata” ise bunun çoğuludur. Bildiğin boynuzlu, karısı tarafından aldatılan, bunu bildiği halde ses etmeyen adamlara denir. Bizde de karşı kıyıda da dedeler, torunlarını kerata diye sever. Yazık değil mi dedeler ufacık çocuklara?