kuaför fobisi

111. Açılın süslüler bu fobi bende 5 6 yaşlarında oluştu. Nasıl mı ? Hemen anlatıyorum. O yaşlarda saçım biraz seyrekti. Çok bilmiş komşumuz anneme demiş ki ali garson modeli kestir saç havalanır kendine gelir. Biz de annemle kuaförün yolunu tuttuk. Tatlış tatlış oturdum. Kuaför kestikçe kesiyor. Bir yere bakıyorum aynadan da anneme. Resmen acı çektim. Annem de o kadar kısa olucağını bilmiyormuş ama olan benim lüle saçlara oldu :(

112. Bende de var. Fakat benimki kuaförde uzun süre kalma fobisi. Aynı gün manikür, pedikür, el ayak shellac, boya, kesim yaptırdığım günden beri nefret ettim. 

Kendimi hiçbir zaman kuaförde 3-4 saat geçirebilecek güçte hissetmediğim için sahip olduğum fobi. Bana vaktimi çöpe atmak gibi geliyor.:( ama mecbur gidiyoruz.

113. Kuaföre giderken nedense utanıyorum. Zaten sürekli gittiğim bir yer değil. Kaş için saçımı kessin diye bir de ağdaya gidiyordum. Sonra kaşımı kendim almaya başladım. Ağdayı da bırakıp jilete döndüm ipl’e başladığım için tabi bir de kuaför fobisi den ötürü. Gittiğimde ise sanki ben hiçbir şey bilmiyorum, hatta ne istediğimi bile bilmiyorum gibi hissediyorum. Geçtiğimiz sene bir atak yapıp bu fobiyi kırarak saçımın rengini ve şeklini tamamen değiştirmek amacıyla iyi bir kuaföre gittim paraları da bayıldım ama sorun bakalım elimde ne kaldı? Doğru cevap! Tutam tutam saç. Bir de salaklığıma doymayayım o an saçımdan dumanlar çıkmasına ve hatta ensemin damlayan açıcıdan dolayı yanmasına rağmen saçımın yandığını ertesi gün anladım. O yüzden yaşasın kuaför fobisi!!! 

114. saç boyama fiyatlarını duyunca bende zirve yapmış olan fobi. sürekli vereceğim paranın bana zarar olarak dönüp dönmeyeceği üzerine kafa yoruyorum. çünkü sakınan göze çöp batıyor.

115. Kesinlikle bende olan şey. Özellikle saç boyatma işleminde o kadar para verip ya yakışmazsa, ya istediğim gibi olmazsa, saçım yanarsa korkuları insanı üç buçuk attırıyor.

Kesimde ise 2 parmağı 2 karış olarak algılayıp saçın yarısını kesen kuaförlere ne demeli..

116. Saçımı her renge boyattım, saçlarımı komple yaktılar iki senede zor toparladım, uçlarından kırptırayım diye gittim mathilda gibi çıktım ama hala en ufak bir korkum olmadan gidebiliyorum ota booka fobisi olan ben konu kuaför olunca bir türlü akıllanmıyorum.

117. bakın iki santim şurama gelecek şekilde yanlışlık olmasın ense açılmayacak ya hoop napıyosun e gitti saçlarım ya ense açılmayacak dedim hayır kıvırcık saçlıyım bu yukarı çekecek zaten yine mi saç uzatmak için doğal yöntemler öhüöhühöhühöhü

118. saçlarımı bayağı kısa kestirmek için kendime gaz veriyorum sabahtan beri, sorun kısalık değil kuaföre gitme gazı veriyorum. yapabilirsin gidebilirsin, sinir olmadan çıkabilirsin, her yer kazıkçılar, beceriksizler, sigara kokulu eller, çırak azarlayan ukalalar, saçına başka işlem yapmak için bırbır eden tipler, bütün özel, iş güç, ıvır zıvır her detayı öğrenmek için gürültülü ortamda çığıra çığıra konuşan tiplerle dolu değil diye ama daha sözlüğü açtığım gibi bu başlık karşıma çıktı. bence bu bir işaret, zaten ruh halim çok zikko, kuaföre gitme sendromuyla uğraşamam, vazgeçtim -- dişçiler, kuaförler, vesikalık fotocular fobiler uzar gider.

119. Yıl 2009. Elimde drew barrymore'un bir fotoğrafı. Kuaföre veriyorum ve "bundan istiyorum" diyorum. Daha adı ombre falan değil, dibi 5 karış gelmiş bir saç ama çok güzel duruyor. Saçım da açık kumral öyle çok zorlanacağı bir saç değil. Neyse, haldur huldur başladı krepeli boyamalı işlemlere. 2 saat sonra Kuaför işini bitirdiğinde gözlerim kan ağladı. Saçımı kuzey ve güney yarım küre gibi lök diye iki renge ayırmış geçiş meçiş hak getire. Sarı olan uç kısımlar ise adeta bir köy yumurtası sarısı. Kuaförün " zamanla renk oturur" lafıyla eve döndüm. O saç ve renk bir yüzyılda anca otururdu da neyse. Uzadıkça kestirdim kurtuldum. Velhasıl insana komplo teorileri kurduran fobidir. 

120. Haklı fobidir.

Bundan yaklaşık 2 yıl önce sürekli gittiğim bir kuaförüm vardı, saçlarım pembe/kırmızı gibi bir şey, ve kuaförüm bunu açmadan yapıyor bir şekilde saçlarımı (açamaz çünkü açıcıya alerjim var) yani en azından yapıyordu diyeyim.

Bir akşam arkadaşımla beraber gittik, benim saçlarımın dipleri gelmişti oturttu bizi koltuğa bekliyoruz, geldi saçıma hazırladığı karışımı sürüyo adam ama yani bir farklılık var hissedebiliyorum, zira saç derim inanılmaz rahatsız olmaya başladı sürdüğü boya yüzünden. Dedim ki 'açıcı yok di mi içinde boyanın, biliyosun durumu' , karşılığında 'yok ya açıcı, her zaman sürdüğümüz boyadan' dedi. Saçımı bir önceki gün yıkamış olmama bağladım, temiz saç ondan oluyo heralde dedim, üstelemedim. Neyse boyayı sürdü, tamamen bekliyorum ama benim yüz olmuş pancar kırmızısı saç derimden başlayarak yüzümün hafif hafif şişmeye başladığını ben görüyorum kuaför görmüyor olacak ki bir rahatlık bir rahatlık ki sormayın. saçımı yıkadılar falan, çıktık. Arkadaşım da çok panik bi kızdır, çok da velveleye vermiim dedim ama başıma geleceği biliyorum, çünkü kafam şişti yani bildiğiniz, hissedebiliyorum. Dedim 'canım biz bi acile gidelim, alerji yaptı boya' . neyse gittik bana serum verdiler, doktor uyardı tabii 'bir dahakine buraya yetişme garantiniz olmayabilir, anafilaktik şok geçirebilirsiniz, ölebilirsiniz' diye.

Daha sonra yıllardır gittiğim güvendiğim (!) uaförüme gidip olanları anlattığımda önce kahkaha attı, sonra da boyanın içinde açıcı olduğunu, çünkü diplerim için gittiğimde her zaman kullandığı boyadan kalmadığını itiraf etti.

O zamandan beri o kuaföre tabii ki gitmiyorum, diğer kuaförlere de saçımı uçlarından kestirmek dışında hiç bir sebeple gitmiyorum.