1. gittikçe batarsın. "ne zaman bitecek yeter lan" diye düşünürsün. zihin bulanıklaşmaya başlar, bazen farkedersin bazen hiç farkında olmazsın. ama sağlıklı düşünemiyorsundur artık. sanki sen, sen değil gibisindir. bir yerde artık dibe vurduğunu hissedersin. tarifi yok, o an gelince anlarsın. bazen yanlış alarmlar da olabiliyor ama, o zihin bulanıklığının da etkisiyle. varsa kalan bir gıdım gücünüz son o esaslı dibe vuruştan güç alıp umutla çıkmaya çalışırsınız. bu sırada yeni bir vurgun da yiyebilirsiniz. ama hayır. şimdi olmaz. sakin ol, topla kafanı, bitmek üzere, sen yine kendin gibi yaşamaya devam edeceksin, sükunetle karşıla bu vurgunu, hiçbir şey yapamaz sana... işte sonuna geldiğinde, nefes almaya başladığında, kendini gördüğünde/bulduğunda, ne olup bittiğini kavradığında ve "bu böyle bitmez" dediğin anda hani filmlerdeki gibi gözlerine yakın çekim yapılsa, dışarıdan izleyen biri çok net görür o bakışı. bunun da tarifi yok. "gücümü topladım, bekleyin ve görün" der gibi mi desem...
her neyse. tebrikler. küllerinizden doğmuşsunuz.
bir sonraki dibe vuruş için öncekilerden çoook daha etkili bir güç gerekir. daha zordur artık sizi yıkmak.
tanım: insanın hayatta başına gelebilecek en faydalı, etkili, yaşadığını hissettiren durumdur.
rewriter