yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    girdi yaz
    medya ekle
    • linki kopyala
    • şikayet et
    • girdiler (2)
    • medya (0)

    1. ön edit: biliyorum, başlık da içeriği de adı süslü olan bir platform için oldukça ironik görünüyor fakat bu kararım beni bakım ürünlerinden, parfümlerden, modadan, incilerden boncuklardan uzaklaştırmayacak...

    makyajı yapmayı sevdiğim için devam ettirmekten ziyade görev bilinciyle hayatıma yedirdiğimi fark edeli birkaç ay oluyor. her nereye çıkarsam çıkayım hazırlanma sürem en az yarım saat daha uzuyor, evime misafirim gelecekse en azından göz altlarımı kapatıp hafifçe allık sürüyor, sabah 8 dersine uykusuz kalmak pahasına makyaj yapıp gidiyordum. zaten ağır makyaj yapan biri değildim ama zorundaymış gibi hissettikçe makyajdan soğudum. yapması ayrı dert, temizlemesi ayrı dert oldu. malzemelerim bittiğinde ya da tarihi geçtiğinde yenisini alma isteğim yok oldu. beni en çok düşündürense çok erken bir saatte sıfır uykuyla gittiğim kurtarma sınavında arkadaşımın "bari göz altını kapatsaydın ölü gibisin" demesi oldu. o an, dert edeceğim son şey kendimi daha güzel göstermek olmalıydı. ya da kendimi daha güzel hissetmek için makyaja "muhtaç" olmamalıydım. makyaj gittikçe makyaj artistlerinin el becerisini konuşturduğu bir sanattan başka hiçbir şey ifade etmemeye başladı. ama yine de devam ettim. ailemin yanına tatile geldiğimde bazı günler sırf makyaj yapmamak için dışarı çıkmıyordum, çünkü çıkarsam "yokmuş gibi" de olsa bir şeyler yapmak zorunda hissediyordum. kendimin, çevremin, dünyanın yaptığı dayatmalar fazla gelmeye başladı. beğenmediğim, beğenilmek için giydiğim bir giysiyi üstümden sıyırmak, zoraki gittiğim işimden istifa etmek gibi anlık bir kararla makyajı hayatımdan çıkarmaya karar verdim. son iki haftadır, iki şehirler arası yolculuk, üç günlük deniz tatili, bayram gezmeleri gibi birçok etkinliği makyajsız atlattım. kendi yüzümle gün ışığında da barışmayı öğreniyorum açıkçası. eğer bir gün severek yapmayı istersem yine yaparım ama şu an için uzun bir süre makyaj malzemesi görmek istemiyorum. umarım bu kararım kalıcı olur.

    tanım: kullanılan renkli kozmetik ürünlerini tamamen hayatından çıkarmak amacı taşıyan eylem.

    ekleme: gariptir ki beni etkileyen, teşvik eden şeylerden biri instagramda takip ettiğim bir kadın oldu. hiç makyaj yapmıyor oluşu, yüzünün standartlara uymuyor oluşu, benim gibi çökük ve mor göz altlarına sahip oluşu bu kararı vermemde biraz yardımcı oldu.

    son olarak, makyaj yapmayı seven, sürekli yapan hayatında bulundurmaya devam edecek hiçbir bireye sözüm yok. anlattıklarım tamamen kişisel deneyimim ve görüşlerim. sevgiler.

    güncelleme: bir ay oldu, iyi gidiyorum.

    güncelleme-2: iki buçuk ay oldu. sanırım hayat boyu sürecek bir şeye adım atmışım, mutluyum.

    14 ağustos 2019 01:01 15 ekim 2019 00:31

    2. ilk girdimden sonra 6 ay daha devam ettirdiğim makyaj yapmama kararımı 2020 senesinin ilk aylarında bozdum. çok kötü hissettiğim bir gün makyaj yaparak kafamı dağıtmak istedim ve sonrasında makyaja tekrar başlamış bulundum.

    neyse ki uzun süre hiç makyaj yapmamış olmak makyaj anlayışımı epey değiştirdi. tekrar makyaj yapmaya başladığımda yalnızca göz makyajına döndüm. fondöten, bb-cc-xyz kremler zaten pek sevdiğim şeyler değildi, bunlarla beraber allıklara ve diğerlerine de elveda demiş oldum. uzun süredir arada bir göz altlarımı kapatıp, hafif far uygulayıp maskara sürüyorum. bununla da yetiniyorum. geçen gün ofise sadece göz altlarımı kapatıp gittiğimde barışamadığım tek noktamın çökük ve mor göz altlarım olduğunu fark ettim.

    22 kasım 2020 03:35