1. "Kalp dediğin bilir imkansızlık şiirini.
Bilir de... Ya gözlerim? En yaralı yerim...
Gözlerim gözlerinsiz kalınca, ben sabahı nasıl ederim...
Kararmaz mı bütün dünyam bir ömür?
Ya nasıl öğreteyim sendeki imkansızlığımı ellerime?
Bir an bile kavuşamayan ellerimiz nasıl da yıkmakta bunca şeyi... Ne tuhaf...
Oysa benim başım en çok senin göğsüne yakışırdı.
Başım ki tam omzuna yatmalıktı.
Ben artık bu yetim başla hiçbir hayale ağlayamam.
Sonra boynum... Ki dalından düşen bir yaprak...
Mevsimsiz sürgün yedim senden ayrı bir ömre doğarak.
İnsan yalnız kalbiyle sevmez ki unutmaya ilk oradan başlasın!
Unutmak kör kuyu... Dipsiz, karanlık...
Nereden başlamalı unutmaya seni bilmem ki...
Senden başladım unutmaya kendimi"
Çok güzel diziydi. İkinci sezon bozar gibi olmuştu. Sonra okuldu dersti izleyemedim, ne oldu nasıl bitti hiç bilmiyorum. Ama baya iyiydi.