minimalizm

1. Ilgın özgan’ın da hayatı sadeleştirme adıyla çektiği videoyla desteklediği akımdır.

2. "the more you take, the less you have."

kabaca "ne kadar çok alırsan, o kadar aza sahip olursun."

3. Son dönemlerde çok ilgimi çeken bir konu. Zaten yapı olarak az eşya çok huzur mottosunu benimsemiş biriyim. Yeni adi minimalistlik olmuş. Hı ne kadar minimalistim tartışılır tabi. bu konudan allıklarımı ve farlarımı ayrı tutmak istiyorum çünkü onların hunharca artışına hala çare bulamadım süslüler. Halbuki asla gereksiz eşya tutmam evimde, atmayı dağıtmayı çok severim. ara ara gelirler, torbalar dolusu eşya boşaltırım evden ve muhteşem bi huzur dolarım. Darısı makyaj çekmecemin başına.

4. (link: https://www.youtube.com/watch?v=2FA-kA9J-bE Ilgın Özgan)'ın bu videosu çok başarılı.

Yapmak istediğiniz aktiviteleri (kitap okumak, film izlemek, spor yapmak vs) yapmak için 1 saat bile bulamıyorken; o vakti alışveriş merkezlerinde ihtiyacımız olmayan şeylere harcamak ve internette saatlerce gereksiz makyaj videosu izlemek için harcamak ne kadar mantıklı?

5. Felsefesini ya da yöntemlerini okumadan çocuk yaşlardan beri -farkında olmadan- yaşadığım hayat tarzı. Minimalizm hayatın tüm alanlarında uygulanabilir bir tarz sadece tüketmemek/az tüketmek ile sınırlı değil. Etik anlayışınıza, insanlarla iletişiminize, sanatsal hazlarınıza, düşünme tarzınıza, gün içinde önemli olsun olmasın yapacağınız seçimlere hatta bilinçaltınıza dahi bir yerden sonra etki eden onları boyutlarından bir yaşam tarzı (kimi için felsefesi).

Aslında oldukça basit bir temeli var; hayatı mümkün olduğunca "basit" fakat "kaliteli" yaşamak. Kaliteden kastım tabiki de az eşya ama pahalı eşya mantığı değil.

Ev dekorasyonunda evin içini gereksiz eşyalarda doldurup zihni yormamak, olması gerekenden fazla ürünü yaşam alanınızda bulundurmamak, mümkün olduğunca az seçenek içinde tercih yapmanızı sağlayacak ayırt edici metodlar geliştirmek, hayatınızda olmaması gereken insanları uzaklaştırmak şeklinde liste uzatılarak hayatınızın her yönünde uygulanabilir. gerçekten minimalist bir yaşam tarzı yakaladığınız zaman mümkün olan en iyi yaşamda olduğunuz hissi insana gerçekten geliyor.

6. (link: https://www.youtube.com/watch?v=7u3FIJebnrA o kadar minimalistim ki kaşa bile ihtiyacım yok?)

kadının evini bir görün derim.

7. en benimsediğim tasarım anlayışı minimalizmdir ama yaşama biçimi olarak ı ıh.

8. uzerinde minicik bir ucgen olan ince halkali 25 yuzuge sahip olmak degildir.

9. kapaksız dolaplarla yaşamak, minik üçgen dövmeler yaptırmak veya genel olarak sade bir hayat tarzı benimsemenin ötesinde minimalizim 60larla gelen modern sanat akımının bir parçasıdır. minimalizmle ön plana çıkarılmak istenen sanıldığının aksine salt sadeleşmek değil, nesnelliği de ön plana çıkarmaktır.ilk örneklerinden heykel sanatında ögelerin seri halde tekrar edilmesi yapıtın bütününde hiyerarşiyi önlemiş ve duygusal tepkilere yol açmamış. yani bebeklerim özetle nesnenin anlamsal açıdan tamamlanması için izleyiciye ihtiyacı olmamasını anlatmaya çalışmış bir akımdır. müzikte de böyledir,biçimciliğe bir tepkidir. entellektüel karmaşıklığa karşı basit, sade yine sürekli tekrarlanan melodiler, elektrikli enstrümanların bolca bulunması vs vs. bakarsanız yann tiersen'in Philip Glass 'ın bestelerine, ne demek istediğimi anlayacaksınız.

bu akımı felsefe olarak benimsemek ve yaşam tarzını değiştirmek evden iki kanepe atıp iki elbise satmakla maalesef mümkün değil. dediğim gibi minimalizm bir süreçtir.zamanla azaltıp ne kadar özgürleştiğimizi anlamaktır.

öncelikle tarzınızı keşfedip ihtiyaçlarınızı belirlemekle başlayın. kapitalizmin postmodern dünyada kendini şımart mottosuyla bize aldırdıklarını bir düşünün. her şeyin para ile ölçüldüğü, emeğin bile metalaştırıldığı bir yüzyılda yaşıyoruz. size ihtiyaç listesi yapın demeyeceğim. çünkü yine aynı şey olacak. ihitiyaçlarınızı yazıp gidip satın almaya devam edeceksiniz. önemli olan ihtiyaç anlayışınızı değiştirmek. tüketim toplumunun anlamı sürekli satın alan değil, yeniden üretmeyen toplumdur. bu yüzden ilk yıllık hedefler ve sorumluluklar listesi yapın. muhasebe bilenler bilir, t defteri açmak gibi. her yılın başında yapın bunu. alacak kısmına hedeflediğiniz hayatın kapılarını açmak için size lazım olan niteliklere sahip olmayı, borç kısmına da daha temiz bir dünya için azaltmanız gereken çöpü(plastik, karbon salınımı gibi geri dönüştürülemeyen şeyleri kastettim) ya da diktiğiniz ağaç sayısını, daha etik yaşamayı, daha az kalp kırmayı gibi aslında dünyayı ve insanlığı tekelindeymiş gibi düşünmekten kurtaracak şeyleri. her yılın sonunda ne kadar gerçekleştirmişiniz, ayrıntılarda boğulmadan hedef odaklı ne kadar yaşamışsınız, mutlu olmak için elinizdekilerin ve sağlığınızın kıymetini bilmenin yeterli olduğunu anlamış mısınız bir bakın. ben gerçekleştirdiklerim için her gün şükrediyorum ve üstünü çizemediklerimi bir sonraki yılın listesinin başına ekliyorum.

unutmayın, kendiniz için ne kadar çok şey yapacaksanız başkaları için de yapacaksınız, bencillik bütün insanlığın sorunudur. sevgisizlikten,anlayışsızlıktan kırıldık.(Bu hayat, bir hayatsa bunun adı hâlâ, bana göre değil. Aklımı oynatmak üzereyim- melisa kesmez <3) zihinlerin özgürleşmesi önemli olan. yoksa sürüden farkımız kalmaz. zaten ülke freni patlamış kamyon gibi gidiyor, nereye çarpacağı belli değil.

koltuklarınıza kıyafetlerinize uyguladığınız azaltma adımını yaşamın tüm alanına yayın.

ya en basiti, sosyal medyada telefon rehberinizde yıllardır aramadığınız ve muhtemelen de aramayacağınız onlarca insan var. arkadaş detoksu yapın. silin anacım. smslerinizi maiilerinizi de düzenli olarak temizleyin. kullanmadığınız hesapları kapatın. internetteki bilgi kirliliğini de biz yaptık. dokunduğumuzu kirletiyoruz.

kadınız ya biz, toplumun sorumluluk yüklemekten gocunmadığı kadınlar, kızlık zarını korumak zorunda, her yere yetişmek zorunda, her akşam işten çıkıp çocuğu okuldan alıp eve gelip yemek yapmak zorunda,ailesine karşı erkek çocuktan daha vefalı olmak zorunda, evi bal dök yala yapmak zorunda, kocasına karılık yapmak zorunda, hep ılımlı,çözüm odaklı, iş bitirici olmak zorunda, affetmek de bize mahsus, yuvayı yapan dişi kuş, ee onu da yapmak zorunda.yemezler. mükemmel olmak zorunda değiliz. üniversitede çift anadal yapmak zorunda değiliz. gerçek sorumluluklarınızı belirleyin ve gerekenler için size yardımcı olacaklarla bir hayat kurun. üstelik her işi üstlenirseniz, insanlar size yardımcı olmaları gerektiğini de anlamayabilirler.

azalttıkça kafanızın içindeki yükler de azalacak. on tane işi aynı anda yapmaya çalışıp hiç bir şeyi tam yapamayan, bunun stresiyle her gün kendini yiyip bitiren, gastrit,migren, tükenmişlik gibi metropol hastalıklarına sahip bireyler olmaktan çıkacaksınız.

toplumun bizden beklediği her şeyi en iyi şekilde yapamayız. yapsak bile onlar için yapılacak bir sürü şey yine vardır. bu hayat bizim, kan bizim damar bizim. biz nasıl istersek öyle olacak.

dilimizdeki çöpe gelsin mi sıra? ağzınıza aldığınız erkek egemen bütün sözlerden kurtulun. laf olsun diye konuşmayın. bırakın ayşegülmüdedin arkadaşlarını dedikodu yapabilme boyutuna göre seçsin. dedikodudan imalardan sinsilikten uzak durun.bugün siz konuşursunuz,yarın aynı masada siz konuşulursunuz. ayarını bozduğunuz kantar, gün gelir sizi tartar.

olumsuz ve umutsuz konuşmalar uzun vadede düşüncelerinizi ve beyninizin çalışma şeklini de değiştirir. şikayet etmeyi bırakın. şükür çok manevi bir durum, inanan var inanmayan var bişey diyemem. ama daha az şikayet edin. kabullenin demiyorum. değiştirmek için uğraşın. insanlara kendinizi doğru aktarabildiğinizden emin olun. ben buyum, kim ne anlarsa anlasın cümlesi yalnızlıktan başka bir şey getirmiyor. tecrübeyle sabit :/

daha az satın almak demek, elde daha fazla para kalması demek. bir tişörte 200 lira verin demiyorum. ama pentinin fabrika işçilerinin altlarına bez bağladığı skandalının üstünden çok geçmedi. avon çalışanlarına paralarını ödedi mi? danone anneleri kandırıyor. ikea yağmur ormanlarını mahvediyor. bilmediğimiz kaç şirket var böyle? kot taşlayan işçiler 2000lerde bitti diyelim hadi? peki çocuk işçiler? gece başınızı yastığa rahat koymak için yapın.unutmayın daha etik yaşamak da bir süreçtir ve minimalizmin bir parçasıdır.

midenize de çer çöp doldurmaktan vazgeçin. her gün et yemeden de doyuluyor. aslında ne yemeniz gerektiğine dair bir genelleme yapamam ama bütün bunları yapmak için sağlıklı birer bünyeye sahip olmak gerekiyor. yiyebileceğiniz kadar doldurun tabağı. pirinç nasıl soframıza geliyor araştırdınız mı? ben bu konuda takıntılıyım. bir pirinç tanesi dahi atmıyorum çöpe. ya da bamya toplayan teyzelerin ellerini gördünüz mü?

bencilliğimiz, anlayışsızlığımız bilmediğimizden.moralimizi bozuyor diye haberleri bile açmıyoruz. gitmesek de görmesek de bizim köyümüz mü? bu kadar izole yaşayıp utanmadan nasıl koyabiliyoruz o aidiyet ekini?

beni bıraksanız akşama kadar susmam, ama sanırım bana ayırılan sürenin, size de ayrılan sabrın sonuna geldik. şuraya (link: http://onedio.com/haber/coplerini-kavanozda-toplayan-bir-ceo-nun-ilham-veren-hikayesi-707472 evinde hiç çöp bulunmayan kadının ceo olma hikayesi) ni bırakıyorum. belki ilginizi çeker.

iyi niyetin, huzurun ve barışın her toprakta hüküm sürmesi, her kalbe değmesi, bu sürecin içine giren herkesin yolu açık olması dileğiyle,

sevgiler.

Edit: okuyamayan süslüler olmuş, paragraf istediler, ayırdım. İnanılmaz güzel mesajlar aldım bir gün içinde, çok çok çok teşekkürler, müthişsiniz. kendimi istediğim ölçüde aktarabilmişim dedim. Çok mutluyum burda olduğum için, okuma sabrını gösteren herkese çok teşekkür ederim, hepiniz iyi ki varsınız <3

10. son bir aydır hayatıma uygulamaya çalıştığım akım. üzerimden yük kalkıyor. her alanda yapmaya çalışıyorum. ev düzenim, kıyafetler, makyaj, eşya kullanımım. teknolojik aletler, sanal hesaplar.

bu sabah oturdum youtube hesabımdan aboneliklerime baktım mesela. gereksiz bulduğum kanalları silmem 3 saatimi aldı. içim şişti. ben manyak mıyım dedim kendime. makyaj kelebeği, makyaj çiçeği, makyaj günlüğü, makyaj ıvırı zıvırı, bilmem ne günlüğüm, bilmem ne alışveriş videosu, bakım rutinim aaaaaaaa yeter dedim. bunların hepsinin koyduğu videoları izlesem kendime ayıracağım vaktin sonuna gelirim .düşünüp cidden takip etmek istediklerimi bıraktım sadece.her alanda olduğu gibi bakım,makyaj vs alanlarında da.bana bir şey katacağını umduklarımı. hemen her şey birbirinin türevi zaten. robotik bir sürü hayatını yaşıyoruz izlenimimi kendi kendime doğruladım.

sonuç olarak minimalizm şu sıralar benim rahatlama noktam.her adımda hafifliyorum sanki.