1. gülmecedir.
soner yalçın bugünkü yazısında yeni sistemin ve yeni yargının mizaha bakış açısındaki değişimi yazmış. en çarpıcı kısmı şöyle:
yıl: 2004. cumhuriyet gazetesi karikatüristi musa kart, ip yumağına dolanmış kafası erdoğan'a benzeyen bir kedicik çiziyor. erdoğan şikayet ediyor, dava beraat ile sonuçlanıyor.
yıl: 2005. penguen'in sekiz karikatüristi yüzü erdoğan'a benzeyen sekiz hayvan çiziyor "tayyipler alemi" yazıyorlar. bu sefer erdoğan "kişilik haklarına saldırı" gerekçesiyle tazminat davası açıyor. kaybediyor.
şimdi ise aynı karikatürü pankart olarak taşıyan odtü'lü dört genç cezaevine atıldı.
dünden bugüne hukuk içtihatında ne değişiklik oldu?
mizah, hakaret değil, muhalefet aracı değil mi artık?
bir kişinin dünya sevimlisi hayvanlara benzetilerek çizilmesi-tasvir edilmesi nasıl onur kırıcı olur?
gençler bu kadar ucuz sebeplerle hapse atılır mı?
yazı bu şekildeydi. erdoğan'dan önceki siyasilerin ne karikatürleri çizilir, taklitleri yapılırdı da kendileri de bakıp gülerlerdi. mizah, yüzyıllardır en güçlü eleştiri ve güldürü aracıdır. zeki insan işidir. işleyen zihin çıktısıdır.
yeni sistemin ilk haftasından bir çok karanlık değişikliğe şahit oluyoruz ne yazık ki.
gizmo