mükemmelliyetçi insan

1. herkesin kendinde en sevmediği özelliği.

2. bi işi kolay kolay bitirip öbürüne geçemez. ay şurası da şöyle daha iyi burası böyle mi olsaydı filan..

kendimden biliyorum:/

3. Mükwmmelliyetçiyim diye hiç bi işi beceremeyen insan sayısı çok fazla.

Mesela alacağı kıyafetin, ayakkabının orasını burasını çok inceler. Hiç bişey beğenmez, sonunda seçtiği şey sıradanın da sıradanı vasat bişeydir. Her konuda böyle olanlar var. İşin içinde yaratıcılık ve zeka yoksa mükemmeliyetçilik insanı ters bir yöne götürüyor. Bazen cesaret isteyen atılımlardan uzaklaştırıyor.

Mükemmelliyetçiyim diyen insanın lafına değil yaptıklarına bakmak lazım. Waouw dedirtecek işler yapmamışsa o insanın garantici ve beceriksiz olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim.

4. iş başvurularında en beğenmediğiniz 3 özelliğinizi sıralayın denilince muhakkak araya sıkıştırılıveren, aklınca kişinin işe olan saygısını gösterme biçimiymiş gibi düşünülen ilginç ve bir o kadar da zor insan tipi. mükemmeliyetçi olmak yeri geldiğinde kendinden taviz vererek , hep daha iyisini arayıp bulma çabasını da gerektiriyor sanırım ki o yüzden bu insanlar çok daha kırılgan, naif ve bir o kadar da hırslıdır. en azından benim bugüne kadar tanıdıklarım hep böyleydi.

5. bazı durumlarda benim de olduğum insan tipi. (bkz: tanım kasmak ) (bkz: swh )

mükemmeliyetçilik bazı durumlarda sizi rahatsız etmezken bazı durumlarda sizi delirtebilir.

6. en iyisi olsun diye titizlenirken eli boş kalan kimsedir.(gizlinot: bazen bu durum kendi tercihidir zaten) mükemmel için çıkılan yolun yarısında enerjisi tükenip hedeflediğinin çok çok altına razı gelmek zorunda kalabilir halbuki ortalama bir eforla çok daha iyisini yapabilecektir. bunu kendisi de defalarca tecrübe edip bildiği halde elinde değildir. bu dünyada gerçekten mutlu olabilmeleri için koyver dötüne diyebilmeyi öğrenmeleri(gizlinot: öğrenilebilir bir şey mi bilmiyorum) gerekmektedir.

7. Her zaman değil ama gerçekten istediğim olaylarda bu damarım tutuyor. Ama genel kanının aksine bende başarı ile sonuçlanıyor. Tek zararı sonuca ulaşana kadar hedefe kitlendiğim için çevreme zarar verebiliyorum. Onun dışında bir sıkıntım yok mükemmelliyetçi olmakla. Bir ödev olur, bir alışveriş olur, bir oyun olur, en basitinden ev temizliği bile oluyor bazen. Ama sonunda o hissettiğim haz, o başarı hissiyatı, o mükemmel sonuç... Anlayamazsınız. Swh.

8. ben iş hayatımda ve bunun gibi bazı belirli konularda mükemmeliyetçiyim. yada kendim bir şeyi çabalayarak yapıyorsam o da mükemmel olmak zorunda. ama bu özelliğimin şimdiye kadar pek zararını görmedim çünkü ne istediğimi biliyorum. ne istediğini bilmeyen ama mükemmeli arayan insana mükemmeliyetçi denemez bence. ona ne istediğini bilmeyen ve hep daha iyisini elde etmeye çalışan insan denir.

mükemmeliyetçiler ne istediğini bilir ve hedefe kitlenirler. en azından ben öyleyim. yaptığım işin yada projenin yada eylemin (gizlinot: artık her ne ise) mükemmel olduğunu düşündüğüm noktaya gelince dururum. ve o benim için bitmiştir.

bana zorluk çıkartan iki durum var; birincisi başkalarından da bir şeyleri mükemmel yapmalarını bekliyorum ve olmadığında kendimi çok geriyorum. bu beni çok yıpratıyor.

ikincisi asla grup çalışmalarında bulunamıyorum çünkü herkese müdahale etme isteği duyuyorum ama bir yandan da herkesin işine karışmak istemediğim için bu dürtümü bastırmaya çalışıyorum ve bu da beni yıpratıyor. ama bunları çevremdeki insanlara neredeyse hiç yansıtmamaya çalışıyorum.

bu özelliğini olumlu yönlendirmeyle kişi kendini çok geliştirebilir. en azından ben böyle yapmaya çalışıyorum. o yüzden açıkçası öyle katlanılmaz veya tahammül edilmez biri olduğumu düşünmüyorum. sadece bir şeyleri olabilecek en iyi şekilde yapmaya çalışıyorum.

9. sadece işimde olduğumdur. yoruyor, yıpratıyor, sinirlendiriyor, başını da derde sokuyor ara sıra. (gizlinot: swh)

hayatımın geri kalanında ise hayat felsefem 'olduğu kadar.'

10. Kendimi sorguladığımda beni rahatsız eden özelliğim. Öyle ki bazen insanları hatalarıyla kabullenmem bile mükemmelliyetçilikten sanki. Ya da çok büyük hatalara ya da farklı olaylara olgunlukla bakmak. Bunların hepsi sanki içimdeki kibirden. İçten içe o kibir şey diyor sanki hani o kadar mükemmelim ve mükemmelliyetçiyim ki bu hataları bile olgunlukla karşılayabiliyorum. Mükemmeş olmalılar ama olamıyorlar der gibi. Öyle bir şey. İyi değildir üzer fazlasıyla yıpratır.