ruh hastası komşu

21. 5. Katta oturup bir poşet çöpü camdan aşağıya atan " hemşerim sen napıyorsun yau " diye sorulduğunda " merak etmeyin aşağıya indiğimde alıp atacağım " diyen bir komşuya sahibiz.

Bir zamanlar yine 5. katta apartman içinde halı silkelerdi merdivdn demirlerine asardı en son biri halılarını tutuşturdu apartmanca yangın korkusu yaşadık bir daha da yapmadı.

Halıyı tutuşturanda yine başka bir komşu bence kimin komşuları daha ruh hastası tartışmayalım :)

22. (yazar: uyumsuzdefnekaman)'ın (link: http://www.suslusozluk.net/n/486937/ şu) girdisinden sonra aklıma geldi, hakikaten hak verdim kendisine..

evlendiğimiz sene adana'da yaşamak zorundaydık benim görev yerimden dolayı. o zamana kadar hep komşuluk ilişkileri "eski mahalle kültürü" ile aynı olan ben ilk kez selamsızlar bandosuyla aynı apartmanda yaşadığımı fark etmiştim.

polis okulunun yanında olmasından dolayı sitenin dörtte üçü polisti ve eşleri de genellikle ev hanımıydı. yeni evliyiz, doğal gaz ha bugün ha yarın derken üç haftadır bağlanmamış, ocak doğalgaza uyumlu bağlanmış tüp alamıyoruz. evde her şeyi ya fırında pişiriyoruz ya grillde.. bir allahın günü kapımız çalınıp bir şeye ihtiyacınız var mı denmedi. apartman kapısında karşılaştığımız insanlar "siz şu yeni evli çiftsiniz galiba" dediklerinde gülümseyip "evet" deyip bir diyalog beklerken bir "hım" denilip götler dönülerek gidildi falan.

duvarları kağıttan olan toki evlerindendi, mutfakta düdüklü tencerem bir bomba etkisiyle patladığında ve ben çığlık attığımda (çünkü ölümden dönmüştüm, çünkü elimdeki kavanozu açabilmiş olsaydım ocağın başında olacaktım) kimse kapımı çalıp "ne olu?" demedi.

karşı komşum kapalıydı ve kocama selam vermediği gibi bana da tiksinen bakışlar atıp evine girerdi karşılaştığımızda ama doğal gaz bağlanmaya geldiğinde destursuz terliklerini çıkarıp koşarak mutfağımı geçip doğalgaz kutusunun başına gidip incelemesini yapmıştı.

yöneticiyle zorunlu bir diyaloğumuz olduğunda beş dakika içeri geçtiler ve sonraki günler kapımız çalınmaya başladı ama sebep beni şoktan şoka sürükledi; "dekorasyona bi bakabilir miyiz?" tabii buyrun diyordum ama anlamlandıramıyordum. "a-a sizin yemek odanız ayrı mıııı, aynı filmlerdeki gibiiii" (ne diyon bacım sen ya).. meğer yöneticinin karısı bizim evi, eşyaları falan anlatmış e yeni evliyiz yaşımız genç elbette mobilyalar modern dizayn, hani hiç biri home sytle dergisinden fatih kıral'dan falan alınmadı yani :)) kendi çapımızda dekore ettik, duvar kağıtlarını eşimle kayın pederim yaptı falan yani ama iç mimarla çalışmışız gibi davranıyorlar..

sonra kayınvalidemler geldi, yönetici ve karısıyla karşılaştılar yöneticinin karısı siteyi övmeye başladı "ay bizim komşuluklar şöyledir, bizim komşuluklar böyledir, adana insanı şöyle sıcaktır".. dayanamadım dedim ki "valla x abla kusura bakma ama o sıcaklık adananın doğal coğrafyası! benim evimde bomba patlar gibi düdüklü tencere patladı, ne oldu diye kapımı çalan olmadı, kapıda kaldık kapıyı açmaya çabalarken arkamızdan az geçtiyse 10 kişi geçti yardıma ihtiyacınız var mı diyen olmadı, aşure yaptım apartmana dağıttım teşekkürü geçtim, muharrem yarın başlıyor erken yapmışsın diyen oldu, maşallah istihbarat sağlam yeni evli olduğumuzu herkes biliyor ama bir borcam alıp hayırlı olsuna gelen bir komşu olmadı ama dekorasyonu duyan showroom gezer gibi evimi ve hatta yatak odamı dahi gezme talebiyle geldi, bu nasıl komşuluk" dedim.. kadın ne diyeceğini şaşırdı aynı hafta bütün apartman toplandı hoş geldin ve hayırlı olsuna geldi :))) ve evet ellerinde bir borcam dahi yoktu :))) bir de üstüne "sen piskolokmuşsun biz sana hep geliriz artık" dediler asjdşa "tebii randevu alarak gelebilirsiniz ücret mukabilinde" dediğimde ortam buz gibi oldu!!!

(yazar: uyumsuzdefnekaman)'a sonuna kadar katılıyorum yani

23. evin bütün duvarlarını beş yüzer defa deldiler. o matkap sesinden mi yakınalım yoksa üst kat bi gün çökecek biz bi üst katla mı komşu olacaz diye endişelenim bilemedik.

hiç balkonda asılı çamaşır var mı yok mu diye bakmadan o halıları üstten çırpması, kuş kafeslerini temizlemesi annemin yeni yıkadığı çamaşırlarının kuş yemi içinde kalması da cabası. üstelik defalarca oldu bu.

neyse ki evi kiraya verip gittiler sonunda.

24. Bizim üst kattaki bu. Her gün ama istisnasız her gün camdan battaniye çarşaf giysi çorap ne varsa çırpar. Ama bunu, elindekileri bizim camlara çarptıra çarptıra yapar. Bizim camlar açık mı diye de bakmaz. Evimizin içine onun pislikleri dolar.

İki kere camdan tartıştım bu sebeple, utanmaz hala devam ediyor.

Ve tabi ki gürültü meselesi. Yine istisnasız her sabah erkenden kalkar, takır tukur terliklerle evi başımıza yıkacak gibi evde koşturmaya başlar. Evi her gün süpürür ve bütün eşyaları ordan oraya sürükler. Evde hastanız mı var, dinlenmeye mi ihtiyacınız var, onun umrunda değildi.

Ona gürültüden bahsedip rahatsızlığınızı dile getirdiğinizde de bizim evde çocuk yok ki gürültü yapsın der. Zaten gürültü çocuk gürültüsü değil ancak yetişkinler o kadar eşya sürükleyebilir dediğinizde de bizden gelmiyor ses der ve asla kabul etmez. Ve bu gürültüler abartmıyorum her gece 2 lere 3 lere kadar devam eder. Her gün aynı şey. Dört kişiler dördü de aynı gürültü kapasitesine sahip. Vallahi ailecek bıktık, evi taşıtır bunlar insana.

25. Mahallede otururken ilişkiler çok iyiydi ama her şeyin herkes tarafından bilinmesi hiç hoş değildi. Sonra apartmana geçince 14 çocuklu ve 70 çocuk gürültülü bir üst komşumuz vardı. Sonra baktık her allahın günü gelen misafirlerle 70 kişi oluyorlar, zaten çok kalmadık o evde.

Ondan önce gunde 5 kez bir şeyler istemeye gelen üst komşu vardı, yani kızını gönderiyordu. Kız da o dönem ortaokulda falan ama bir konuşsa 40 yaşındaki kadın gibi. Neyse yine bir gün geldi bu anneme 1 kilo kadar domatesiniz var mı dedi. Biraz şaşırdık ama sitedeki markette yoktu herhalde dedik, başka yakın market de yok. Neyse annem çıkardı verdi, kız ne dese beğenirsiniz? "Ay sağol abla annem marketten al gel dedi de üşendim valla." market de karşı binanın altında bu arada. Binadan çıksa 30 metre yürüse tamam. Buna benzer türlü türlü ruh hastası manyak hareketler. Neyse ki artık neredeyse hiç komşumuz yok. Yarardan çok zararlar.

26. üniversitedeyken kaldığım evimin komşularını sayıyorum:

alt kat: bir aile vardı 2 çocuklu. çocuklar maksimum 6 yaşında ve gecenin üçünde evde depişiyorlardı danalar gibi. bir kere vize dönemimde o kadar yüksek sesle müzik açmışlardı ki zabıtayı çağırdım. adamlar zabıta arabasını mı gördü ne, hemen kıstılar müziği. sonra zabıta şikayet var hakkınızda, yüksek sesle müzik dinliyormuşsunuz dedi. adam da pişkin pişkin ben eve şimdi geldim ne müziği dedi. çıldıracaktım.

üst kat: aşırı kilolu bir kızları vardı ergenlik çağında. evin içinde her yere ayaklarını vura vura koştururdu. anası çirkefin önde gideniydi. bir gün oğluna, bir gün kocasına bas bas bağırırdı. yıkadığı halıları ıslak ıslak balkondan sarkıtıp bütün suyunun evimin içine dolmasına sebep olmuştu. evde her bulduğu örtüyü aşağı silkelerdi. balkonda insan mı var, çamaşır mı asılı umrunda değildi. geçen sene eski evimin ordan geçerken bu kadın beni tee sokağın karşısından görüp seslendi napıyonuz diye. taşınalı 5 sene olmuş kadın beni nasıl tanıdı 100 metreden hayret ettim.

bitişik apartman komşusu 1: evde sarıklı cübbeli tipler ve çarşaflı kadınlar eksik olmazdı. sanırım adamın birden fazla karısı vardı. çünkü evde yaklaşık 10-12 çocuk vardı. yüksek sesle ilahi açar ve söylerlerdi.

bitişik apartman komşusu 2: haftada en az 2-3 kere evdeki küçük çocuğu döver ve sürekli bağırırdı. kızcağızın babacığım n'olur vurma diye haykırışları hala kulağımda. bir kere polisi aramıştım ama bilmiyorum sonra ne oldu.

bu komşuların hepsine aynı anda maruz kalıp da nasıl kafayı sıyırmadım bilmiyorum.

27. apartman yöneticisi ruh hastası sevgili alt komşu (no:378211) apartman girişindeki panoya özetle bir şeyler silkelemenin, bilmem kaçıncı kanunun bilmem kaçıncı maddesine göre yasak olduğu ve buna uymayanların da cezalandırılacağıyla ilgili bir not asmış. bu adam da tam bir uyuz yani, kendinden başka kimseyi düşündüğü görülmemiş bugüne kadar apartmana dair sorunlarda. yönetici olmasına rağmen "bana ne" deyip işin içinden çıkan garip bir adam; dolayısıyla yazdığı bu not kesinlikle kendi çıkarınadır. ama şu var ki, bu adamın üstünde bir tek biz oturuyoruz yani lafı bize sokmak için anayasadan madde basmış adam (gizlinot: hahah), fakat işin tuhafı şu ki biz bir şey silkelemiyoruz? yani evde silkeleyecek bir şey yok zaten öyle masa örtüsüydü, halıydı vs... ben de yasadaki "komşuları rahatsız edecek taşkınlıklar" bölümünden ok çıkararak "örneğin gecenin bir yarısı bağıra çağıra küfür etmek <3" yazdım.

iki gün önce de apartman girişindeki ruh hastası komşunun kapısının önünde 5 poşet falan çöp vardı ve o çöp apartman kapısına kadar suyuyla birlikte devam edip apartman çıkışındaki bir adet çöple sona eriyor (gizlinot: wtf?) ama suyu görmeniz lazım sanki böyle hususi olarak kap kacakla dökülmüş gibi, bayağı fazla. sonra bir de faturalar bu çöp suyunun üstüne düşmüş, yapış yapış olmuş ve yerdeki çöp suyuyla birlikte kuruyup yere yapışmışlar. adam da tenezzül edip "bir halt yedim, temizleyeyim" dememiş, öylece bırakmış (apartman temizliği gününü bekliyor zaar).

alt komşunun bana laf sokmak için yazdığı nottan ok çıkararak yazdığım nottan ok çıkararak başka bir komşu da "buraya çöpleri bırakan kişi (sığır) hakkında da yorumlarınızı bekliyoruz" yazmış. yakında ona da yorumlarım gelecek.

(link: https://img-s2.onedio.com/id-58222ab12c4c0a300cd75f45/rev-0/w-500/s-5a3040b4555799aa1a309c9ae9964e641273b56e.jpg apartmanca mevcut durumumuz)

28. üst katta iki tane üniversite öğrencisi var. içip mi geldiler ne yaptılar yukarıda alem var şu anda, alakasız alakasız şarkıları birbiri ardına söyleyip eğleniyorlar ama çıkardıkları sesler ruh hastası gibi. bir de flüt bulmuşlar, nota basmadan onu öttürüp duruyorlar. flütten çıkan ses çatlıyor falan. kız da şarkı söylüyor ama şöyle: "pembe bir mezarlık ölmek istediiiiim". ardından flüt "düüüüüüüt düdüüüüüt". sonra diğer kızın sesi borudan geliyor gibi çıkıyor "rastık sürmöök istööör oosmon agoao" artık kağıt havlu rulosunu mu tutuyor ağzına ne yapıyor. "rey röy rey sakine" karikatürü gibiler. akşam akşam iyi eğlendik biz de sayelerinde.

29. kopeginin battaniyesini mutemadiyen salon camindan silkeleyen bir komsum var(di). hadi dedim, hayvanseverlik, aglamasini, havlamasini, gurultusunu bir kere bile konu etmedim ki labrador kirmasi 1,1.5 yasinda, bir turlu egitimini beceremedikleri afacan dunya guzeli bir kopek.

gecen bahar temizligi kapsaminda on balkonumu sileyim dedim, tum kis kapali kaldi. balkonu acmamla orta bir sincap buyuklugunde kopek kili balkonumdaydi. temizledim. salon cami onunde mutemadiyen var zaten, siliyorum.

hava guzel diye cam acik oturdugumuz gecen cumartesi gunu slak diye salladi battaniyeyi camdan. ben de bir burrrst efektiyle firladim yerimden.

cam acik, ayrica aydinlik cepheden silkeleme yapamazsiniz, elektrik supurgeniz ya da temizlik aparatiniz yoksa vereyim dedim. kendisi ruzgar oldugunu, bana gelmesine imkan olmadigini, zaten camimda tel oldugunu soyledi. bu esnada bir kopek tuyu bulutu suzuluyor sokakta. geliyor, silkelemeyin, yasal islem baslatmak istemiyorum dedim. cami carpip iceri girdi.

bu hafta silkelemedi.

arkadaslara dert yandim bu konudan biraz, ustune silkelenen kopek kilindan rahatsiz olmak hayvanseverlikten cikariyor mu insani diye, biri temizlikciyi yolla yukariya silkelerse, elif hanim odedi ucretini, kopeginizin malzemelerini ve battaniyesini temizleyecegim dedirt dedi. silkelerse yapacagiz, anlastik ayten ablayla, o da az ruh hastasi degil.

30. Sizin kapinizin onunden gecerken tükürünce de ruh hastası oluyor sanırım. Fark ettim tesadufen, sonra yolu gorduğumce takip ettim. Yani normal tukuruk degil cigerden oksurup tukuruyor.

Ust komsum da topuklarini vura vura yuruyordu. Ogrenciyken de yan daireye 3 yil boyunca kimler geldi kimler gecti ama sessiz sakin kimse yoktu. Duygusal dalgalanmalarini onlarla birlikte yasiyor tabiki hic ses etmiyorduk iki gurultunun lafi olmaz.

Ama topuklara vura vura yurunme sesi cok sinir bozucu.