okulun eve uzak olması

1. İşte benim başlığım. okulum ve evim google maps'e göre 39.7 km. İstanbul içindeyim evet, tahmin edildiği üzere. Normal şartlarda, eğer ayakta gitmeyi göze alırsam, 1.30 saatte falan okulda oluyorum ancak ben bir prenses olduğumdan oturmam gerekiyor, bunun için 2 araba değiştiriyorum çünkü metrobüste 27-28 durak civarı gidiyorum. ilk durağa gidip oturararak binip uyumam gerek. Sabah 8'deki ders için evden 5:45'te çıkıyorum, trafik olmamasına rağmen 7:15'te okula giriş yapabiliyorum ama bazı günler dakikalar bile trafiğe takılıp geç kalmama sebep olabiliyor. Ben risk almayı sevmediğimden psikopatça erken erken gidiyorum... Hele hele dönüşlerim... metrobüse mümkün değil, binemiyorum. ben de aynı saatte daha çok arabaya binerim ama oturarak giderim mantığıyla 5 arabayla evime dönüyorum ama trafiğe takılmıyorum en azından diyerek kendimi avutuyorum. Hatta beynim o kadar çok araba değiştirmeye alışmış ki artık istanbul içinde kim nerden nereye gidecekse bana iett haritası muamelesi yapıyor arkadaşlarım. Hayat çok zalim. isterdim ki 2018'de okulum bitsin ve bir daha avrupa yakasına geçmeyeyim ama maalesef olmuyor olmuyor. Metrobüsleri evim gibi kullanıyorum. öğretmenler, epeyce eğleniyor benim yol maceralarım. göz bandı falan alıyorum bazı zamanlar kapatıp uyuyorum. Kavga edebiliyorum. Kavga çıkaranları izliyorum falan, çok eğlenceli. hayatımda 5 saat yolda geçiyor. En çok da insana ne koyuyor biliyor musunuz? tatil edilmemesiyle ünlenilmiş bir özel üniversiteyim. Kar yağdığında sabahtan değil, genelde öğlen ya da öğleden sonra tatil edilir ya da hiç edilmez. bir keresinde dersim 2'de ben saat 11.30'da yoldayken tatil edildi. bendeki travmayı siz düşünün. Siz siz olun yol yapmayın, uzakta okumayın, en azından toplu taşımalı okumayın.

2. 2 sene boyunca istanbul un başından yani tuzla dan sonuna Beylikdüzü'ne üniversiteye gittim. Artık öyle bi hale gelmiştim ki metrobüste nerde durursam hemen binerim nerde oturursam kolay inerim gibi taktiklerim vardı. Sabah evden çıkmadan kahvaltı eder okula varınca tekrar kahvaltı ederdim agdgafd o derece yani.

Evdeyken bir an önce okula gitmek okuldayken de bir an önce eve varmak istiyodum. Yolda geçen o süre beni mahvediyordu. Saat 6 olmadan otobüse binmem gerekiyordu. Baya bi savaş verdim 2 sene boyunca.

Zordu ama bitti çok şükür. Allah düşmanımın başına versin :d

3. bana 4 yıllık lise hayatımın özeti gibi geldi bu başlık. okulum şehrin uç ilçelerinin birindeki bir köyde,hatta köyün de dışında ormanlık bir alandaydı. önünden sadece 1 tane otobüs geçerdi o da günde 3 kere,biri öğlen,diğer ikisi de çıkışa 1 saat kala. yani hiçbir işe yaramazdı o otobüs. evim de şehrin öteki ucundaydı,evden metroya yürürdüm. metrodan tüm otobüslerin geçtiği merkezi metro durağında iner,oradan başka bir otobüse binerdim. o otobüsten inince de köye yakın bir yerde bırakan otobüse biner,ondan inince de allahın unuttuğu bir köyde otostop çekerdim arkadaşlarımla. neyse ki müdür yardımcıları geçerdi köyden de hep alırlardı bizi. servisle gelirdi herkes ama servis çok pahalıydı. babam da hayatı öğreneyim diye (gizlinot:swh) beni servise vermemişti. üzüldüğüm şeyse 4 yıl böyle yollarda geçti ve ben hala hayatı öğrenemedim. üzgünüm baba