1. hayatımda giymediğim, fakat bende kötü bir hatırası olan bir üründür. şimdik şöyle; çok yıllar önce bir kız arkadaşımla beraber, ikimiz de 20'li yaşlardayız, bazı arkadaşlarımızla buluştuk akşam saatlerinde, gecenin ilerleyen zamanlarına kadar bir yerde oturduk, yedik içtik, müzik dinledik, gayet güzel vakit geçirdik. ikimiz de o gece eve dönmeyecek, bir arkadaşın evinde kalacaktık. kaldık da. buraya kadar bir sorun yoktu.
sorun sabahleyin ortaya çıktı. kaldığımız yer sahile yakındı, ben sabah uyandım, herkes uyuyor daha, evde durmak istemedim, karnım da açtı, bir not bırakıp sahile indim. bir yere oturdum, gazete aldım, kendime kahvaltı ısmarladım falan, gayet mutluyum. 1 saat mi, ne kadarsa işte, zaman geçti, o arkadaşımla ev sahibi olan arkadaş gelip beni buldular.
beraber geldiğim arkadaş mini bir kot etek ve parlak külotlu çorap giymişti, bunu hiç unutmuyorum. bu kıyafet gece saatlerinde, oturup eğlendiğimiz yerde falan hiç sırıtmamıştı. fakat gün ışığında, aman yarabbi! arkadaş, bir çift parlak külotlu çorap o kadar mı parlak olur, ışığıyla alemi ışıldatıyor, öyle bir parlama!
herkes arkadaşıma bakıyor. trene bindik, beraberce yaşadığımız yere geldik, hep üstümüzde birtakım bakışlar. her an ahlaksız bir teklif alabiliriz, öyle bir durum.
şimdi, insanlar bize arkadaşım saçlarını kırmızı beyaz çizgili boyattığı için falan baksalar ben bunu pek sallamam. fakat çoraplar gün ışığında gerçekten çok bayağı duruyordu, kelimenin tam anlamıyla bayağı.
şimdi sırıtarak yazıyorum bunu. ama o gün çok rahatsız olmuştum.
binkelam