patavatsızlık vs dobralık

1. çok ince olan çizgidir. hatta öyle ki bugüne dek kim ama ben dobrayım dediyse hayır sen patavatsızsın demek zorunda kaldım

böyle söylemesek kimsenin fikrimizi merak etmeyeceği şeyleri karşımızdakini kırmak pahasına söylediğimizde dobra değil patavatsız oluyoruz. dobralık herkesin karşı çıkacağını bilsen de kendince doğru olanı söyleyebilmektir.

ukte kopuksuzkahve

2. Iki kez dusunup bir kez konusmayi beceremeyen hic dusunmeyip cok kez konusmayi daha cok seven kisilerin ben dobrayim yea adi altinda patavatsizliklarina kilif bulmaya calistiklarini Dusunuyorum. Bu kisiler dogal insanlar olduklarini savunurlar nerede ne yapmasi ne soylenmesi gerektigini bilmemeyi dobralik olarak gorurler bir de . Tanim olarak dobraligi yalan dolana basvurmadan dusundugu oldugu gibi birilerinin hosuna gitmeye calismadan inandiklarini savunan cok sevilesi bir karakteristik olarak belirtebiliriz. Bu kisiler dogruyu soyler fakat cumle kelime secmesini bilir yerinde konusur dogal insanlardir pohpohlamaz canak tutmaz cok sey ogretirler.patavatsiz olan ise yanlis zamanda yanlis cumleler kurar dogru kelimeleri secmek icin zaman harcamaz genelde kiricidirlar oyle her soyledikleri de dusundukleri degildir bu kadar sacmaladigina gore dogal davraniyor kimse bu kadar itici gorunmek istemez herhalde diye dusundururler.

Benzer basliklar olsada ukte idi.

3. patavatsızlığın domine edeceği karşılaşma.

çünkü çekindiğimizi takdir eder, kabadayılık gördüğümüzde hayran oluruz.

4. şuan okuduğum bir kitaptan güzel bir alıntı yakışır bu başlığa diye düşünüyorum.

"her sözümüz doğru olmalı ama, her doğruyu söylemek de doğru değildir. her söylediğimiz hak olmalı ama, her hakkı söyleme hakkımız yoktur."

5. Dobralık dürüstlükle alakalı, patavatsızlık ise nerde ne söyleyeceğini bilememekle. Doğru olması eğmeden bükmeden düşünmeden söylenmesi gerektiği anlamına gelmiyor. Bence dobralık güzel birşey ama karşındakini kırmadan söylemenin bir yolu bulunmalı.

6. dobralık bulunduğu ortamda kişiler arasında her şeyden önce samimiyeti ve uygun bir üslubu gerektirir. patavatsızlıksa her söyleneni samimiyet kılıfı altında söyleyebileceğini zanneden yol yordam bilmeyenlerin işidir.

7. Kimisi dobralik adi altinda insanlara içindeki kıskançlığı ve nefreti kusar. Dobralik, ''soylemesen de olabilecek'' yerde dile getirip kırıp, üzmek değildir. Bazi şeyler sizde kalmasi gerekiyorsa öyle kalsin.

Patavatsizlik kısaca düşünmeden konusmaktir. bazen gayri ihtiyari yapilsa da kimi zaman dobraliga sığınarak kasıtlı yapılır. Bu tip insanlardan kosarak uzaklasilmasi gerekmektedir.

8. Genellikle patavatsız olan arkadaşımız, 'ben dobrayım!' diye avutur kendini. Oysa ki, dobralık ve patavatsızlık arasında, ince bir çizgi vardır. Patavatsızlık; düşünmeden konuşmak, karşındaki insanın ne hissedeceğini umursamadan hareket etmektir. Dobralık ise; açık sözlü olmak ve karşındaki insanı incitmeden düşünceleri özgün bir dille ifade edebilmektir.