procrastination

1. Böyle bir sendroma sahip bir kocanız varsa, hayat sizin için çok zordur. Tam işe gitmek için evden çıkmaya hazırlanırken çiçekleri sulamaya kalkar. Yine sabah işe yetişme çabası içinde siz sırf öyle seviyor diye kahvaltı hazırlarsınız ama o sabahın köründe tırnak kesmeye başlar. Tüm bu saçma sapan işlerşe uğraşmakla tüm zamanını harcayıp, koştura koştura servise gidersiniz son dakika.

Benim gibi her şeyi zamanında yaya yaya yapmayı seven biri için hayat çok zor. Nasıl tedavisini yaparız onun derdindeyim ben.

2. Merhaba,buyrun benim.vize haftası ayna karşısına geçip saatlerce makyaj yapmak,masayı toparlamak,odayı temizlemek,yeni bir romana başlamak,bir yere gidecekken son dakika ev süpürmek,onlarca bahane bulup bi işi yapacakkken yapmamak.yemin ederim anlatırken yoruldum.herşeyi aynı anda yapmaya çalışıp sürekli erteleme ve hiçbirşey yapmama sanatı.

3. yaptığım şeyin bir adının olduğunu yıllar önce  şu video sayesinde öğrenmiştim. bir adı olunca daha da mı bütünleşti benle nedir procrastinationsız günüm yok. geçtim önemli işleri en basit işlerde bile kaçış yolum oldu kendisi memnun değilim tabi ki.

4. şu anda burada oyalanarak yaptığım şey. procratination bir yaşam biçimi sanırım. benim yaşam biçimim.

5. beni de anlatan rahatsızlık. mesela bugün çok işim varken evde naaptım? önce internette takıldım. sonra yemek molası(!) verdim. ardından çay kahve... sonra temizliğe giriştim. hızımı alamadım bahçeye çıktım. yaprak süpürdüm. yine hızımı alamadım sokakta kapının önünü süpürdüm. sonra gözüme yabani ot ve sarmaşıklar tırmaladı. taktım eldiveni onları söktüm topraktan. bu tam iki saatimi aldı ama bahçe bal dök yala oldu. sonra yine bir çay molası ve oda toparlama işi. banyo mutfak da elden geçti. ardından çıktım sokak kedileriyle tek tek ilgilendim. hızımı alamadım komşuların hayvanlarını da sevdim. beni gören komşular " hayırdır catvoice, sen hiç ilgilenmezdin, anlar mıydın bu kadar temizlik, bahçe işlerinden" diye hayret ettiler. yarım saat onlarla ayakta muhabbet ettim. ilişkilerimi pekiştirdim. sonuç olarak saat gece 12 'ye kadar geldik ve yorgunluktan ölüyorum. yapılacak dünya kadar iş var ve hiç açasım gelmiyor dosyamı. bu iş için arkadaşlarımla gezmemi de iptal etmiştim. işin garip yani annem bana yardım et dese kılımı kıpırdatmam. elime iş tutuştursa acayip bir miskinlik çöker. bahçeye bak dese böcek çıkar solucan çıkar, örümcek gelir diye elimi sürmezdim. ama bir projem var ya elimden gelmeyen iş yok!

6. şu an çalıştığım yerde edindiğim huy,patrondan nefret ettiğim için mi,işten sıkıldığım için mi bilemiyorum ama benim gibi alman disipliniyle hareket eden birisi için ağır bir durum.

yalnızca işyerinde(sadece şu an çalıştığım yer) peydah olması da ilginç,evde aynı tas aynı hamam devam.

7. erteleme hastalığı. uzun bir aradan sonra tekrar yakalandım. bugün okumam gereken yığınla makale olmasına rağmen en sevmediğim iş arkadaşlarımla kahve içtim, arkadaşımın komşusuyla peruklar üzerine uzun uzun sohbet ettim (peruk hakkında hiçbir şey bilmem), annemle dedikodu yaptım ve hala yapılacak gereksiz şeyler arayışındayım.

8. Zamanında Üzerine videolar izleyip yazılar okuduğum, güüya aşmaya çalıştığım hastalık. Lakin ben bunları yaparken de bir şeyleri erteleme amaçlı yapıyordum. Bunu farkettiğimden beri araştırmalarıma son verdim.

Özellikle ders çalışma gibi konularda tembelliğin yanında korkunun da çok büyük etkisi olduğunu düşünüyorum. Başaramama korkusu, layığıyla çalışamayacağım zaten, o zaman hiç çalışmıyorum(?) psikolojisi.

Bununla ilgili bir anektodum var, anlatayım.

Okulun psikolojik danışmanlığına gitmiş, yaşadıklarımı anlatıp benim motivasyon sorunum var demeye getirmiştim. ÖlüMüne erteliyordum fakat o zamana kadar bir şekilde hep ilerlemiştim. ama sonunda başarısızlığı da tadınca artık psikolojim yerlerdeydi. Baskı, korku, özgüvensizlik, gecesi gündüzü belli olmayan, yıpratan günler...

Adam, bence motivasyon sorununuz yok, anlattıklarınızda bir dolu motive olma sebebi var zaten (anlatırken bizzat kendim tekrarlamışım, çalışmalıyım, yüzdüm yüzdüm kuyruğuna geldim, bırakamam diye), siz korkuyorsunuz demişti.

Kendinizle ilgili yüksek beklentileriniz var ve çalışmalarınızı zamana yayıp kötü bir sonuç elde etmekten çok korkuyorsunuz demişti. Onun yerine en son ana bırakıp aldığınız kötünün iyisi sonuçla mutlu olmayı seçiyorsunuz. Başaramadığınızda ise "zaten son anda çalıştım, beklemediğim bir şey değildi" diyecek olmak sizi rahatlatıyor demişti.

Hiç bu açıdan bakmadığım için çok ilgimi çekmişti bu tespit. Erteleme sorunuma merhem olamadıysa da ara ara aklıma gelir hala.

9. bu başlığı okumayı bile erteliyorum. işte öyle bir hastalık.

10. o kadar müşkül bir durumdayım ki 3 sınav, 2 çeviri, 1 sunum ve 1 tez beklerken ben pretty little liars'a başladım. başlaya başlaya pretty little liars'a başladım öyle bir haldeyim.

hayatıma biraz olsun katkıda bulunmak isteyen olursa gizem türü dizi önerilerine açığım. çalışma ve odaklanma önerisine değil diziye açığım.