1.
dream theater ilk aklıma gelen şey oldu başlığı okuyunca. Çok severim ciddi kaliteli müzikal ve hikayesi olan birbirinin devamı olan şarkıları var. Eve gidince dinleyeyim bari iyi hatırladım :)
2.
rock'ın progressive hali.
70'lerde klasik progressive ingiltere'de doğmuş, 80'lerde neo-progressive, 90'larda ise birkaç alt gruba ayrılmıştır.
progressive rock klasik müzik standartlarının dışında, avangart bir yapıya sahiptir. doğuşunda lcd etkisiyle ortaya çıkan psychedelic müzik etkilidir.
basitçe caz ve rock müziğin karışımı diyebiliriz, keman, org, üflemeli çalgılar ile enstrümantal ağırlığı vardır ve sözleri de kavramsal, soyut ve fantezi üzerine kuruludur. kitap okurken nasıl dikkatimizi toplamamız gerekiyorsa, içine daldığımız zaman çıkaması zor oluyorsa, bu müziği dinlerken de öyle olmalı; çünkü bir uğraş üzerindeyken dinlendiğinde ''eeeh yeter be kafamı ütüledi" tepkisi verilebilir. bu yüzden sadece kendinize ve müziğe kulak vermeniz gerekir.
ilk temsilcisi olarak the moody blues görülür.
pink floyd - dark side of the moon
led zeppelin - Stairway to Heaven
camel - rajaz
jethro tull - Bourée
king crimson - Epitaph
opeth - harvest
3.
türkiye temsilcilerinden bazıları barış manço, erkin koray, cem karaca ve hardal olan rock müzik türüdür.
bu arada dünyada da en sevdiğim progressive rock grubu her ne kadar devam etmese de (alan parsons tek başına bir şeyler yapıyor) the alan parsons project'tir, şöyle bir örneğini iliştireyim.
edit: ne diyeceğini bilemeyen ve beğenmeyen arkadaşlara en azından dönence'yi tekrar dinlemelerini ve progressive rock'ı daha iyi araştırmalarını öneririm. türkiye'de yapılan müzikleri çok fazla küçümsemeyin.
1 mart 2016 20:21
1 mart 2016 21:52
ispenciyar
corpsebride
arkamdabirseyvarmi