psikiyatri ve psikolog tecrübeleri

1. (yazar: koalata) adlı yazara katılıyorum. İnsanoğlunun özünde birbirinden etkileşim var iken, paylaşılan tecrübeler sayesinde beklenti yada önyargı oluşabilir. burayı okuyacak olan sadece süslüler değil aynı zamanda araştırma yaparken kendini bu sitede bulabilecek bir çok kişi var, toplumun genelini düşünerek hareket etmemiz gerektiğini savunuyorum bende.

Danışan olarak tecrübelerden bahsederken; bireyin o an ki psikolojik durumu, motivasyonu, savunmaları, patolojileri, kişilik örüntüleri, geçmiş tramvaları, kaygıları, terapi almayı seçtiği ekol, kişiye özel uygulanan formasyon gibi bir çok etken var. Hiç bir yorum yeterince objektif olmayacaktır.

Mesleki olarakta; devletin psikologların terapist olarak çalışması önünde engel olması, hastanelerde çalışan psikologların çoğu zaman sadece test yapması, psikoterapi eğitiminin okullarda verilmemesi ve dışarıdan almak istendiği zaman ciddi bir bütçe ayırması gibi birçok etkileyici faktör var psikologların etiketlenmesi adına.

Psikolog olarak mesleğimize, ne yapıyorsunuz kafa sallamaktan ve anlıyorum demekten başka, diye bir önyargı oluşmuş durumda. Mesleğini hakkı ile yapan meslektaşlarımı ve tabii ki kendimi savunmak adına yapıyorum paylaşımı. Lütfen yanlış anlaşılmalara neden olmasın.

2. Yanlış anlaşılmak istemem ama biri hastalık tedavi eden biri danışmanlık hizmeti veren iki kişinin aynı tecrübeyi yaşatabileceğini düşünmüyorum. İkisi de kendi alanında değerlendirilmeli. Kaldı ki aslında değerlendirilmemeli zira birini değerlendirmek için ondan daha yetkin olmak gerekir. Ama basitçe şunu söyleyebilirim Türkiye'de hastaneler çok ama çok kalabalık, yani yok işte 112yi aradım helikopterle gelip aldılar reklamlarına kanmamak lazım. Uludağ üniversitesinde okuyorum, psikiyatri randevusu alabilmek için rica minnet birilerini araya sokup anca 2 ay sonraya randevu alabildiğimi bilirim. Kaldıki 5 dakikada anlatılıp anlaşılıp tedavi edilecek rahatsızlıklar değil psikiyatrik rahatsızlıklar. Sistem kökten değişmediği sürece devlet hastanelerinde aradığınızı bulamayacağınız aşikar.

3. yav bebeğim siz ne yapıyorsunuz?!

psikolojik danışman, psikoloji bölümü mezunu, klinik psikolog, terapist ve psikiyatrist kavramları zaten çorba olmuş. hadi bu bir bilgi düzeyidir ama şu kadarı düşünülebilir: danışan-danışman ilişkisinin gizliliği. bu gizliliğin birisine veya kendisine zarar(intihar, adam yaralama, uyuşturucu kullanma, cinayet, birisine tecavüzde bulunma gibi durumlardan bahsediyorum), sağlıkla alakalı olumsuz bir durumla karşılaşılma durumunda gizlilik ilkesi ihlal edilmez. bakın uyuşturucu kullanmak diyorum. "x uyuşturucu kullanıyor veya satıyor" dendiğinde bile danışma sürecinde gizlilik ihlal edilemez. danışmanın gizliliği ihlal edilirken de bir aile üyesi, erkek arkadaş, polis, tıp doktoru ile görüşüleceği söylenir. meslek uzmanı kendisini yetersiz hissedip bir başka meslektaşından bilgi alacaksa danışanından izin alır. danışan isterse 10 yaşında olsun. o izin alınır. "aaay bana almadılar."... e anacım etik metik bilmeyen biriyle çalışmışsın.

yahu sizin kafanız alıyor mu? gündelik hayatta kendiniz çözemediğiniz için destek alırken nasıl kendinizi çat diye açmıyorsanız hiç tanımadığınız insanlara da açmamanız gerekir ve ne yazık ki psikolojik bütünlüğü zayıf olan türkiye'de şu başlığı okuyup "ay bir bok yapamadı.", "çok kötüydü." yazdığınız an süreci sonlandırmayı düşünecek veya başlamaktan vazgeçecek birçok insan var çünkü destek alan bireye hala güçsüz olarak bakılıyor. yapmayın lütfen.

ne sizin özeliniz bu kadar basit ne de insanların psikolojik bütünlüğü.

edit: ay lütfen şu başlık kuş olup uçsun gitsin.

edit 2: yağsın eksiler. ne yazık ki bireysel tasarrufumda olan bir entry değil. bilimsel gerçekler hanımlar.

4. 9 yaşımdan beridir psikiyatriste gidiyorum. Dehb rahatsızlığım olduğu için 10 senedir de ilaç kullanıyorum. Tabi bu ilaçlar çok masum değil, bu zamana kadar kutu kutu ilaç bitirdim. İlaç iştahı kesiyor, uykusuzluk yapıyor, resmen uyuşturuyor beni. Sürekli kilo veriyorum, yıllardır 45 kilonun üstüne çıkamadım.

Tabi bu ilaçlar sadece bu etkiyi bırakmadı üstümde. İlaçlar yan etkilerini de göstermeye başladı, 12 yaşımda depresyon tedavisi görmeye başladım. Bir de onun için 5 çeşit ilaç kullandım bu yaşıma kadar. Yanlış ilaç mi veren dersin, dozunu ayarlayamayan mi dersin... tüm ömrüm bunlarla geçti.

Bir de 3 defa psikiyatri kliniğine yatırıldım. Her defasında 40 güne yakın kaldım. İlaçlar yüzünden başıma gelmedik kalmadı.

Şimdi 10 yıl öncesine geri dönme şansım olsa... asla psikiyatriste gitmezdim. Beni 10 yıldır onlar yönetiyor, ilaçlar yönetiyor! Bu sene artık toparladım ve kendi kendimi yönetmeye başladım.

Ama neye yarar ki? Çocukluğumu çaldılar. Çocukluğum yaşayamadan gitti bir kere...

5. ben 2 sene önce özel hastanede bir psikiyatriste gittim. anlatırken ağlamaya başladım ve bi süre böyle devam etti. Ben ağlıyorum o bakıyor ve dinliyordu. sonra bana peçete verdi yüzümü silmem için. ve antidepresan yazıp gönderdi. 6 aylık boşu boşuna antidepresan kullanma sürecim de böyle başlamış oldu.

kesinlikle mesleği psikolog/psikiyatrist olanlara önyargılı falan değilim. sadece böyle bir tecrübe yaşadım. ayrıca oldukça önemli olduğu olduğunu düşünüyorum psikolojik tedavinin.

6. Kesinlikle kaldirilmasini dusundugum baslik. Insanlar birbirinin deneyimine bakarak tedaviyi erteleyebilir ya da gereksiz kaygiya kapilabilir. Hastalik yoktur hasta vardir diye calisiyoruz bizler. Herkesin deneyimi ve problemi bir olmaz. Bu platformda ruh sagligi hakkinda bu sekilde konusmayi dogru bulmuyorum.

7. Ülkemiz de insanların fişleneceklerini düşündükleri ve ben deli değilim güdüleri içersinde yardım almayı reddetmelerinden dolayı oluşmayan tecrübedir. Bununla birlikte antidepresan kullanımı da oldukça fazladır.

Iki kez psikiyatri ve çok kez psikolog deneyimim oldu. Işe yaradı mı? Kesinlikle evet !. Hayatımı varoluşumu sorguladığım ve ölümü düşündüğüm bir dönemde hayatımı çevirmeyi başardılar. Kötüsü var mı evet. Devlete gittim mi hayır. Araştırarak gittim. Psikiyatristim evet ilaç tedavisi başladı ve beni psikoterapiye yönlendirdi. Ikisi bir ara da gidiyor. Aylardır süren mide, kaşıntı vb.problemler ağır depresyon,sosyal anksiyeteye,takıntı sonucu....bunlar ise tramvalar sonucu. Modern tıbbın ve psikoloji biliminin önünde saygıyla eğiliyorum.

Bu insanlar haaa evet tamam ya depresyon demiyor. Yıllar süren eğitimler,testler,ölçekler vs....diyen varsa da o tukkanı kapatsın. Bu iki alan da biribiriyle iletişim içerisinde çalışır. Modern teknoloji bize şunu gösterdi, depresyon vb ruhsal hastalıklar sadece duygusal ya da davranışsal bir durum değil beyin kimyasıyla doğrudan ilgili bir durum.(gizlinot: Genetik)bu nedenle tabi ki ilaç kullanmanı da isteyecek, uzman arkadaşlarımın dediği gibi yansıtma, psikoterapi, psikoanaliz de yapmak isteyecek.bunlar kombo.

16. Y.y akıl hastalarının yakıldığı bir dönemden bu zamanlarda geldik. Aşmalı artık insanlar ya ben psikolog ya da psikiyatriye gidersem nederler. Azına terlikle vursunlar diyenlerin. Kimseye de açıklama yapmak zorunda değilsiniz. Bireysiniz ve ruhsal tedaviye de ihtiyacımız var. Ruhumuz iyilesmezse toplumda düzgün insanda yetiştiremeyiz.

Bak psikologumu özledim şimdi dur bi randevu alayım.

8. yanlış yazıldığını düşündüğüm başlık. Psikiyatri bir bilim dalıyken, psikolog bir meslek dalı. Doğrusu şu olmalı, psikiyatrist ve psikolog tecrübeleri.

9. içinde çok faydalı entrylerin olduğu başlık.

hepimiz yazılanları kendi süzgecimizden geçirip değerlendirecek akılda ve kapasitede olan insanlarız.

tecrübe denilen şey çok kıymetli ve insanın memnun kaldığını (kişi, ürün vs ne ise artık) paylaşması tamamen iyi niyet göstergesi, alıp almamak, okuyup geçmek tamamen kişinin kendi tasarrufunda olmalı.

10. "hepimiz yazılanları kendi süzgecimizden geçirip değerlendirecek akılda ve kapasitede olan insanlarız." düşüncesinin bir yanılgı olduğunun farkına varalım bence. sözlükteki herkesi tanıyor muyuz da böyle bir yargıya varıyoruz geçen gün 13 yaşına girdim diye girdi yazdı birisi.?

kaldırılması gerektiğini düşündüğüm başlık.