sen de anlat

1. 10 yaşında yapamadığım ödevime yardım almak için gittiğim annemin kuzeni tarafından defalarca ve defalarca taciz edildim, ses çıkaramadım, korktum. Aklım ermiyordu ki bir şeye, hızlanan nefesine, fermuarımı açışına ve midemi bulandıran nicesine. (Evet 10 yaşında çok tahrik ediciydim)

Ortaokulda arka sıramda oturan arkadaşım tarafından parmaklandım, ses çıkaramadım. Nasıl çıkaracaktım ki. (Okul sırasında okul üniformasıyla otururken çok tahrik ediciydim)

Dersaneden eve dönerken otobüste daha yeni beliren göğüslerim ellendi, ses çıkaramadım. (Yeni çekirdeklenen göğüslerim çok tahrik ediciydi evet)

Yine otobüste kıyın kıyın yanıma yanaşan bir it kalçalarımı elledi, sürtündü, ses çıkaramadım. Uzaklaşmaya çalıştım yapamadım.

Durakta beklerken dedem yaşındaki amca yanıma gelip midemi bulandıracak şeyler söylemeye başladı, önce afalladım, yerimi değiştirdim ama takip etti, ses çıkaramadım. Benim otobüsüme bindiğini görünce ben binmedim, diğer otobüsü bekledim.

Otobüste tek kaldığım için defalarca kalp atışlarım hızlandı, gözümün önünden kurduğum felaket senaryoları film sahneleri şeklinde geçti. Otobüsten sağ salim inince şükrettim.

Yazın köpeğimi gezdirmiş eve dönerken peşime iki andaval takıldı takip etmekle kalmayıp koşmaya ve gülmeye başladılar, kime ses çıkaracaktım.

Ve aklıma gelmeyen nicesi. 10 yaşında bir çocuktan tahrik olmak ve tatmin olmak. Sokağa çıkarken defalarca düşünmek, o yol bu saatte ıssız olur diye vazgeçmek. Saat başı arayan anneye şuradayım, geliyorum diyerek aslında başıma bir iş gelmedi güvendeyim mesajı vermek. Midem bulanıyor artık dayanamıyorum

2. İstanbul'un en medeni yerlerinden birinde arabalarının önümde durmaları, küfürler, minibüste yapılmaya çalışılanlar , daha geçen metrobüste adamın birinin dokunmaya çalışmasından sonra yaptıklarım...

Mesela ben taksiye tek binemem daha hayatımda hiç binmedim de korkarım çünkü teyzemin hamileyken başına gelenlerden dolayı; hamile bir kadını tecavüz etmek için ıssız bir yere götürürken teyzem hafif yavaşlayan arabadan atlıyor hamile haliyle düşünün çok şükür Allah koruyor da bir şey olmuyor ikisine de.

düşünüyorum da annemle babam beni hep çok korumaya çalıştılar ben bu ülkenin en medeni yerlerinde büyüdüm bodrum antalya izmir denizli şimdide istanbuldayım oturduğum yer en güvenilir yerlerden biri ama kurtulamıyorsunuz işte ki beni olabildiğince babam annem bir yere giderken götürürdü küçükken.. şimdilerde merkezden ayrılmak bile imkansız

ablam minibüste gasp edildi kampüste ellendi kimse sesini çıkarmadı!!!!!

erkeklikleri de bu kadar ahlakları da!!!

en küçük fırsatta bu ülkeyi terketmeyi gözlüyorum (gizlinot: aşık olduğum bu ülke)

3. ortaokul 2 ye falan gidiyordum.

abimin kavga ettiği çocuk bakkala giderken önümü kesti, en baş abim hakkında atıp tuttu sonra ağzını yalayıp, orasını burasını elleyerek pis pis şeyler söyledi.

o andan sonra sanırım bakkala gittim hiçbir zaman sonrasını hatırlayamıyorum nasıl kurtulduğuma dair.

lisede tipini beğenmediğimi ifade ettiğim bir çocuk tarafından şerefsizce arkadaş ortamında ellenmek..

lise çıkışında babam yaşında adam karşıdan gelirken çarptı bana, ilk anlayamadım ama o orospu çocuğunun göğüslerimi sıktığını sonradan fark ettim.(gizlinot: bana şok geliyor sanırım)

her gün lise çıkışında aynı yerde arabada bizlere bakarak mastürbasyon yapan adam...

banyodan çıkıp annemlerin yatak odasında ayna karşısında gelişen vücuduma bakarken, kapının deliğinden beni izlediğini fark ettiğim akrabam.. (gizlinot: bu benim için çok kötü bir olay) (gizlinot: hiçbir zaman unutmadım) ve hala 25 yaşımda banyoya ya da odama girdiğimde kapının koluna bir şey asarım izlenmemek için.

sayısız derecede laf yemek.

adamlık erkeklik organına sahip olmakla olmuyor.

ama bu yaratıklar farkında değil.

hepsine lanet olsun.

bir de kısa ya da açık giyersem suç bende oluyor, topunuzun allah belasını versin, ulan şu kısacık hayatta ne yapacağımı sana mı sorucam, zehir ettiniz bu dünyayı kadınlara.

ben kadınlık hakkımı helal etmiyorum hiçbirine.

4. aslında anlatmaya hiç gerek yok ki... bu ülkede tacize uğramayan kadın var mıdır? bu sorunun cevabını maalesef hepimiz biliyoruz. şimdiye kadar başıma gelenleri hatırlamak ve tek tek yazmak istemiyorum. ama bu son olaydan sonra, biz kadınların bu ülkede şansa yaşadığımızı anladım. anne olmaktan, hele hele kız çocuğu annesi olmaktan korkar oldum ya bunun dahası var mı? istediğiniz kadar çocuğunuzun üstüne titreyin, başına taciz olayı gelmeyeceğinin garantisi yok!!

5. bir gün minibüse bindim, evet olay yine minibüste geçiyor, eminim taşıma araçları arasında minibüse olan tercih azalacaktır. neyse.

dar jean giymişim, daha da ergenim ama. bir kalas neticeme yaklaştırmış, o çok övündükleri ''erkekliklerini''. erkekliği, iki bacak arasındaki organlarından ibaret sanacak kadar aşağılık mahlukatlar çünkü.

ne yapacağımı da bilmiyorum. öyle iğrendim ki, tiksindim. kızdım kendime ağzının payını veremedim diye.

ondan sonra hep uzun siyah mont giymeye başladım.

şimdi olsa yamulturum, adamı. değil yaklaşacak, bakış atacak olsa, sadece bana değil herhangi bir kadına bile rahatsız edici bir bakış atsa, işini bitiririm.

6. Büyüklerimden ve küçüklerimden özür dileyerek bu ülkede kadın olmak orospu olmaktır, onların gözünde sadece cinsel açlıklarını giderecek, iki sokup çıkaracak basit yaratıklarız sadece onlara hizmet için varız yazık gerçekten çok yazık.

7. liseye giriş sınavları için hazırlanıyordum. 13 yaşlarındayım. hafta içi dershanem akşam bitiyordu. kış olduğu için hava ben çıktığımda baya kararıyordu. metrodan indikten sonra eve gidene kadar bi 15 dakika yürüme mesafem vardı. yollar bomboş, karanlık çocuk cesareti işte hiç aklıma kötü şeyler gelmiyor. karşımdan bi adam geçti 35, 40 yaşlarında bana bakıp güldü. o an acayip korktum tırstım. iki dakika sonra aynı adam tekrar dönmüş yine yanımdan geçiyordu. şerefisiz herif sürekli yanımdan geçip bana bakmak için yön değiştiriyordu. her defasında yüzüme bakıp pis pis sırıtıyordu. en sonunda korktum açık olan bi bakkala daldım. o da çıkışta dükkanın önünde bekliyor oyalanıyordu. o kadar korktum ki bakkala bile bir şey diyemedim. cips alıyor gibi yaptım. koşarcasına çıktım dükkandan adam önüme dikilip öpücük atıp şeyini kaşımaya başladı. öyle bir koştum ki anlatamam. arkama baktığımda şerefsiz durmuş sırıtıyordu. beni korkuttuğu için zevk alıyordu resmen. kimseye söyleyemedim.

bu da bi 5 yıl önce oluyor. yolda yürürken araba yanaştı. içinde erkek grubu korna falan çaldılar hiç oralı olmadım. arabayı o kadar yavaş sürüyorlar ki benim yürüme hızıma ayak uyduruyorlardı. ben de küfür edip karşı yola geçmiştim. sonra takibi bıraktılar.

dondurma yerken gel benimkini de yala diyen adi bir sapık yüzünden yazın dondurma yerken hep bi utanırım.

küçük yaşta cinsel organını gösteren sapık komşu çocuğuna unutmadım. üst sınıflar tarafından sıkıştırıldığımıda.

8. üniversiteden mezun olacağımız dönem sonunda finaller bitince beş yakın kız arkadaş olarak eskişehirden antalyaya bikaç günlüğüne tatile gitmeye karar vermiştik. örnekköy tarafında bir yazlıkta kalıyorduk. plajda güneşlenirken birkaç metre uzağımızdaki iki adamın bize baktığını farketmiştik. tam toplanıp gidiyorlar sanarken bir tanesi bize doğru yöneldi. elinde çekirdek pakedi vardı.

"biz kalkıyoruz bunu bitiremedik size bırakabilirim" dedi.

"hayır teşekkürler"

diyip hepimiz başka tarafla ilgileniyormuş gibi yaptık uzaklaştı. bu sefer de arabalarına binip hareket etmediler. bizi izlediklerini farkedince toparlanıp eve dönmeye karar verdik. eve dönüş yolunu mümkün oldukça değiştirerek yürümeye başladık. arabayla bizi takip etmeye başladılar. ne kadar saçma sapan yerlere girsek peşimizden geldiler. beş kişiyiz ya ne yapabilirler değil mi? ama insanın yine de kanı çekiliyor tüyleri ürperiyor korkuyor. bunlar iyice cesaretlerini toplayıp yanımıza yanaştılar "istediğiniz yere götürelim hanımlar" gibi bişey söyledi şoför tarafında oturan. kan beynime sıçradı "plakanı aldım polis çağırmamı istemiyorsanız yok olun şimdi" dedim. anında yok oldular. ama biz orda beş kişi olmayabilirdik, o kadar şanslı olmayabilirdik. bu kadarı bile bence çok korkunç buna cesaret edebilmeleri bile inanılmaz.ama bir sürü kadın bunların kaç katı büyük taciz olaylarıyla karşılaşıyor. bu ülkede kadın olmak çok zor.

9. lisedeyken kötü bi olay yaşamıştım. o kadar korkup iğrenmiştim ki. Işıklarda bekliyorum karşıya geçicem baya kalabalık bitane annesi hizmet sektöründe çalışan bi lanet ( ahhhhhh açık açık küfür edebilsem keşke) o kalabalıktan istifade eliniiii hoooop attı bi yokladı. Onun malıya tabi. Ben şok oldum döndüm kaldım. Sesim çıkmadı. sapıklığın büyüğü küçüğü olmaz ama yani öyle bi nefret ettim ki. kendimi anlaticak kelime bulamıyorum. Sen nasıl bana dokunursun ya. allah tüm bu sapık beyinlerin cezasını versin.

10. yil 2010. sehir karalamasi yapmak istemem gercekten ama erzurum'a ilk (ve son) gidisimdi ve ömrümde ilk defa sokakta, kalabalikta yürürken üstünüze üstünüze yürüyen ve katiyyen yer acmayan sayisiz "adam"la karsilastim. hepsi sizin bir dalginliginiza gelir de carpisirsiniz, bir sekilde sürtünürsünüz diye firsat bekliyolardi. ne kadar safsam, bu insanlar niye hic cekilmiyo? diye soruyorum bir de arkadasima...

yine hala emin olamadigim ama eger hissettigim gibiyse ciddi anlamda igrenc olan bir baska olay gecen yaz oldu. kendi yasitim bir akrabamizin babasinin bana sarilmasi, gereginden cok elini omzuma sirtima, koluma atmasi, hatta neredeyse sikistirmasi...gercekten cok kötü hissettim kendimi. bir tuhaflik vardi cünkü adamda, bunu cok net sezdim. akraba dedim ama onu ilk görüsümdü ve yalniz degildik. esi de ordaydi, benim annem de ama bir sey farketmediler tabii, sohbet ortami vs. güler yüzünü muhafaza etti, ben de ettim ama elimden geldigince uzak durmaya calistim. yine söylüyorum, eger günahini aliyosam allah beni affetsin ama o zaman da bu kücücük, 3-5 dakikalik sey aklimda niye o kadar yer etti diye de soruyorum tabii kendime...

edit: kisaltma